Η οικογένεια τους αποφασίζει να μετακομίσει στο Σολτ Λέικ Σίτι, καθώς η ζωή με 2 παιδιά, 3 κατοικίδια και τον παππού απαιτεί περισσότερο χώρο. Μόνο που το κάρμα έχει άλλη γνώμη για την Γκρέισι, την καθαρόαιμη, κακομαθημένη, σνομπ σκυλίτσα και τον αιώνιο εχθρό της Πέντρο, τον μόρτη γάτο που τα παιδιά διέσωσαν από τους δρόμους. Από λάθος, το βαλιτσάκι μεταφοράς τους δεν μπαίνει ποτέ στο αεροπλάνο και το αταίριαστο δίδυμο χάνεται. Θα συνεχίσουν την κόντρα τους, ή θα ενώσουν δυνάμεις για να επιβιώσουν και να ξαναβρούν την οικογένειά τους; Απρόσμενοι νέοι φίλοι, επικίνδυνοι καινούργιοι εχθροί, παγίδες και προκλήσεις τους περιμένουν σε αυτό το cross-country ταξίδι δρόμου και στην μεγάλη τους περιπέτεια.
Τα buddy movies, ειδικά όταν το «buddy» είναι ειρωνικό, είναι από τα παλιότερα είδη στο σινεμά - περιμένεις την κωμωδία να σκάει από την χημεία αντιπάθειας, τις βιτριολικές ατάκες, την ειρωνία των καταστάσεων. Οπώς αναμένεις και την περιπέτεια να οδηγεί στη συνειδητοποίηση ότι πολλά περισσότερα ενώνουν παρά χωρίζουν το ζευγάρι φίλων και στο τέλος όλοι συνυπάρχουν ειρηνικά.
Ομως, είτε πρόκειται για ενήλικη κωμωδία ή για παιδικό κινούμενο σχέδιο σημασία έχει το σενάριο - αν δεν μπορείς να πρωτοτυπήσεις με την ιστορία θεματικά, τουλάχιστον δώσε ιδέες, καταστάσεις, διαλόγους, που να φανερώνουν κάτι καλογραμμένο, έξυπνο, διασκεδαστικό για το θεατή.
Στην περίπτωση της Γκρέισι και του Πέντρο αυτό δεν συμβαίνει. Ολα μοιάζουν να ακολουθούν την πεπατημένη φόρμουλα, και, το χειρότερο, με έναν τρόπο αφελή, εύκολο και πρόχειρο. Λείπει η τσαχπινιά που θα έκανε τους αταίριαστους χαρακτήρες συμπαθείς, και θα μετέτρεπε τους κλισέ τσακωμούς τους σε κάτι χιουμοριστικό, διασκεδαστικό. Απουσιάζουν τα ευρήματα που θα έφερναν έξυπνες ανατροπές στην οθόνη.
Παράλληλα, το ίδιο το animation δεν προσφέρει καμία πρωτοτυπία στην κατασκευή και την αισθητική του. Το μόνο που μένει είναι η ίδια η περιπέτεια - η πρώτου επιπέδου αγωνία για το αν τα ζωάκια θα βρουν την οικογένειά τους- που καλείται να κρατήσει το ενδιαφέρον των (πολύ) ανήλικων θεατών.