Στη Βόρεια Γαλλία του 1977, η Σουζάν ζει ως υποτακτική και καταπιεσμένη trophy wife του εργοστασιάρχη συζύγου της. Οταν η απεργία των εργατών του εργοστασίου οδηγήσει στον τραυματισμό και την απομάκρυνση του συζύγου από το τοπίο, η Σουζάν θα αναγκαστεί ν’ αναλάβει δράση, ευθύνες και ολόκληρο το εργοστάσιο. Φυσικά και θ’ αποδειχθεί ικανότερη ακόμα και από τον σύζυγό της και θ’ αγαπήσει την αίσθηση της εξουσίας που μπορεί να νοιώσει μια μη χειραφετημένη γυναίκα.
Ο Φρανσουά Οζόν έχει προσφέρει στο κοινό του λίγες εξαιρετικές ταινίες (όπως το «5 Χ 2») και μια πλειάδα επιτηδευμένων αποτυχιών. Αυτή εδώ ανήκει μάλλον στη δεύτερη κατηγορία. Την αρχική οξυδέρκεια ενός ειρωνικού και υπονομευτικού σεναρίου διαδέχεται μια κουραστική επανάληψη κωμικών σκηνών «με νόημα».
Αυτονόητο είναι, βέβαια, ότι και σ’ αυτήν την ηλικία η Κατρίν Ντενέβ έχει μια γοητεία κι ένα εκτόπισμα που παγιδεύει το ενδιαφέρον, αλλά κι ότι ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ, με την… ογκώδη γοητεία του, είναι υπέροχος ηθοποιός και χειρίζεται την κωμωδία με χάρη. Η ταινία συμμετείχε στα Φεστιβάλ Βενετίας και Τορόντο και αποτέλεσε την επίσημη πρεμιέρα του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στην Αθήνα.
