Ο δυο φορές υποψήφιος για Όσκαρ, Τζέρεμι Ρένερ («The Hurt Locker», «Οι Εκδικητές», «Η Κληρονομιά του Μπορν»), πρωταγωνιστεί σε ένα περιπετειώδες, ανατρεπτικό θρίλερ – έκπληξη, βασισμένο στην απίστευτη - κι όμως αληθινή – ιστορία του βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου, Γκάρι Ουέμπ. Πρόκειται για την απροσδόκητη περιπέτεια ενός ανθρώπου, του οποίου η επαγγελματική αφοσίωση στην αναζήτηση της αλήθειας τον έστειλε, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 90’, από τις φυλακές της Καλιφόρνια, μέχρι τα ερημικά και φιλόξενα χωριά της Νικαράγουα και από εκεί πάλι πίσω στους διαδρόμους της εξουσίας της Ουάσινγκτον... Πρόκειται για την ιστορία ενός δημοσιογράφου που με το επαγγελματικό του σθένος κατάφερε να βάλει σε κίνδυνο όχι μόνο την καριέρα του, αλλά και την ίδια του τη ζωή - καθώς επίσης και τις ζωές των μελών της οικογενείας του…
Από το «Ολοι οι Ανθρωποι του Προέδρου» μέχρι το «State of Play», υπάρχει κάτι εξαιρετικά κινηματογραφικό στην ιστορία ενός δημοσιογράφου που ρισκάρει τα πάντα για να αποκαλύψει μια σημαντική αλήθεια.
Το φιλμ του Μάικλ Κουέστα αφηγείται μια αληθινά συναρπαστική ιστορία, αυτή του Γκάρι Γουέμπ που στην δεκαετία του 90, δουλεύοντας σε μια μικρή περιφερειακή εφημερίδα, κατόρθωσε να αποκαλύψει τους δεσμούς που οι μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α. είχαν, με μερικούς από τους μεγαλύτερους εμπόρων ναρκωτικών της Νικαράγουα προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τον αγώνα των ανταρτών Contras.
Ακούγεται σαν μια ιδέα που θα μπορούσε να γεννηθεί μόνο στο μυαλό ενός ευφάνταστου σεναριογράφου, όμως όσα αφηγείται το φιλμ είναι απολύτως αληθινά, όπως και οι συνέπειες που είχαν για τον ίδιο τον Γουέμπ, ο οποίος με την βοήθεια μεγάλων εφημερίδων όπως οι New York Times και η Washington Post, βρέθηκε κατηγορούμενος για «πρόχειρη» δημοσιογραφία και φτηνό εντυπωσιασμό.
Οι «κακοί» λοιπόν στην ταινία, δεν είναι μόνο όσοι θα φανταζόσασταν, αλλά αυτό είναι η μόνη σχετικά απρόβλεπτη τροπή σε κάτι που κινείται ακριβώς στην τροχιά που περιμένεις και με μια αφηγηματική και κινηματογραφική πορεία που δεν αποκλίνει από τα συνηθισμένα.
Και δυστυχώς όσο κι αν τα γεγονότα είναι ενδιαφέροντα, το φιλμ του Κουέστα δεν κατορθώνει να τους προσδώσει καμιά επιπλέον ένταση ή αγωνία, ούτε τον ρυθμό που θα περίμενες να έχει ένα φιλμ που συμπυκνώνει μια σειρά από πληροφορίες και αλήθειες που έκαναν αίσθηση τότε κι ακόμη ακούγονται σοκαριστικές.
Κι αν ο Τζέρεμι Ρένερ είναι αναμφίβολα καλός στον πρωταγωνιστικό ρόλο, κάτι μοιάζει να λείπει από την ερμηνεία του, κάτι που δεν σε πείθει για την εμμονή και την αποφασιστικότητά του, όση ένταση κι αν βάζει στα βλέμματά του, όση οργή κι αν κρύβει πίσω από τα λόγια του.
Εν τέλει, ακόμη κι αν το φιλμ λέει μερικά εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα κι όχι μόνο για το σκοτεινό παρασκήνιο των μυστικών υπηρεσιών μα για τις συχνά εξίσου σκοτεινές διαδρομές της δημοσιογραφικής αλήθειας, το κάνει με έναν τρόπο που μοιάζει σχεδόν διαδικαστικός, και που δεν κατορθώνει ποτέ να σε συναρπάσει όπως θα περίμενες.
