Ενα μικρό κορίτσι εγκαθίσταται στο καινούριο σπίτι όπου ζει ο μπαμπάς της με τη φιλενάδα του. Εκεί ωστόσο θ’ ανακαλύψει ότι κρύβεται ένας ολόκληρος πληθυσμός από άγνωστα πλάσματα που θέλουν να την κάνουν δική τους!Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, ως παραγωγός, και ο κομίστας Τρόι Νίξον, ως σκηνοθέτης, διασκευάζουν την τηλεταινία μεταφυσικού τρόμου που είχε κάνει το 1973 για το ABC ο Νάιτζελ ΜακΚιντ.
Βλέποντας, πιτσιρίκι στο Μεξικό την πρωτότυπη τηλεταινία του 1973, ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο πέρασε μια από τις μεγαλύτερες τρομάρες της μέχρι τότε ζωής του και προφανώς η εντύπωση που του έκανε η εμπειρία ήταν τόσο έντονη, ώστε θέλησε να την μεταδώσει τώρα και σε άλλους.
Μπορεί ο ίδιος αν μην σκηνοθετεί, τον ρόλο έχει αναλάβει ο κομίστας Τρόι Νίξεϊ, αλλά το φιλμ φέρει πέρα από κάθε αμφιβολία την σφραγίδα του. Ακόμη κι αν το ύφος του είναι πιο κοντά σε ένα mainstream θρίλερ, η αίσθηση που αφήνει θυμίζει σαφώς ταινίες σαν τον «Λαβύρινθο του Πάνα» ή την «Ραχοκοκαλιά του Διαβόλου». Η μικρή ηρωίδα που ανακαλύπτει έναν κόσμο γεμάτο αλλόκοτα πλάσματα, η αίσθηση της απειλής που σείεται κάτω από την τακτοποιημένη επιφάνεια της πραγματικότητας, μια παραμυθένια γοτθική ατμόσφαιρα που σε βυθίζει με επιτυχία στον κόσμο της ταινίας.
Μπορεί το σενάριο να μην ξεφεύγει από την προκαθορισμένη διαδρομή ανάλογων φιλμ τρόμου, όμως οι εικόνες είναι πάντα ενδιαφέρουσες και υπαινικτικές, συχνά μάλιστα ανατριχιαστικά τρομακτικές ακόμη κι αν, ή ίσως ακριβώς γι αυτό, το gore και το αίμα παρέχονται με φειδώ.
Ισως το φιλμ να ήταν πιο πετυχημένο αν τα παράξενα πλάσματα που ζουν στο υπόγειο του σπιτιού, φοβούνται το φως και θέλουν τα δόντια (κι όχι μόνο) μικρών παιδιών , αργούσαν λίγο να κάνουν την εμφάνισή τους, όμως καταλαβαίνουμε απόλυτα την απόφαση του να μας τα παρουσιάσει τόσο νωρίς: τα πλάσματα στις ταινίες του Ντελ Τόρο δεν είναι απλά δημιουργίες των τεχνικών και της ομάδας των ειδικών εφέ, είναι χαρακτήρες, ηθοποιοί, και αυτά τα μικροσκοπικά «καλικαντζαράκια» στο φιλμ δεν αποτελούν εξαίρεση.
Κι αν για τα μάτια ενός ενήλικα θεατή ειδικά κάποιου που έχει εντρυφήσει στο σινεμά του τρόμου το «Μη Φοβάσαι το Σκοτάδι» μπορεί να μοιάζει με ένα καλοφτιαγμένο, ατμοσφαιρικό, αλλά όχι αληθινά νεωτερικό δείγμα του είδους, μπορούμε απλά να φανταστούμε πόσο πιο τρομακτικό μπορεί να είναι για ένα πιτσιρίκι που θα το δει στο σινεμά ή θα το πετύχει απροειδοποίητα ένα βράδυ στην τηλεόραση...
