Μετά το θάνατο του θετού του πατέρα, ο Λάργκο Γουιντς αναλαμβάνει να διευθύνει τον κολοσσιαίο Ομιλο που κληρονόμησε, την W GROUP. Ομως το χρήμα και η εξουσία προϋποθέτουν συμβιβασμούς που δεν ταιριάζουν στον Λάργκο. Αποφασίζει λοιπόν να πουλήσει την W GROUP και με τα έσοδα να ιδρύσει έναν φιλανθρωπικό οργανισμό. Ακριβώς την ημέρα που η συμφωνία υπογράφεται, ο Λαργκο κατηγορείται για συνενοχή σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η διεθνής εισαγγελέας Νταϊάν Φράνκεν τον κατηγορεί ότι 4 χρόνια πριν εισέπραξε, εκ μέρους του πατέρα του, ένα τεράστιο ποσό από τον Γενικό Στρατηγό της Μπούρμα, τον διαβόητο Κιάν Μιν, ως ανταμοιβή για την καταστροφή ενός επίγειου φυσικού παράδεισου στην περιοχή και την σφαγή των κατοίκων ενός ολόκληρου χωριού. Μάλιστα υπάρχει και ένας μάρτυρας: η όμορφη Μαλουνάι, μια κοπέλα με την οποία ο Λάργκο έζησε έναν μεγάλο έρωτα τέσσερα χρόνια νωρίτερα σε εκείνο το χωριό. Ο Λάργκο αποφασίζει να ανακαλύψει τι αναγκάζει την Μαλουνάι να λέει ψέματα και ποια είναι η ανάμειξη το πατέρα του στη θηριωδία. Οταν πληροφορείται ότι η Μαλουνάι βρίσκεται στα χέρια του Στρατηγού, είναι βέβαιος ότι σύντομα θα είναι νεκρή. Φτάνει στη Μιανμάρ με ένα ιδιαιτέρως επικίνδυνο σχέδιο και το χρόνο εναντίον του. Εκεί ανακαλύπτει ότι οι εχθροί του είναι περισσότερο αδίστακτοι από όσο νομίζει.
Δεν υπάρχει απολύτως η παραμικρή εξήγηση του γιατί το δεύτερο μέρος ταινιών «Largo Winch», βασισμένο κι αυτό στο ομώνυμο βελγικό κόμικ των Φιλίπ Φρανκ και Ζαν Βαν Χαμ, βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες, ενώ το πρώτο του 2008 είχε κυκλοφορήσει κατευθείαν σε DVD.
Το μόνο που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς είναι πως η παρουσία της Σάρον Στόουν στον πρώτο της ρόλο σε γαλλική ταινία σε συνδυασμό με το διηπειρωτικό γύρισμα (Ταιλάνδη, Χονγκ Κονγκ, Βέλγιο) μπορεί να πείσει τον ανυποψίαστο θεατή πως βρίσκεται ενώπιον μιας διεθνούς υπερπαραγωγής.
Και είναι αλήθεια πως, αν αφαιρεθείς, μπορείς να ξεγελαστείς από τη πομπώδη κινηματογράφηση, τις θορυβώδεις σκηνές δράσης και το πισωγύρισμα στο χρόνο και να πιστέψεις πως, αν μη τι άλλο, κάποιος ξόδεψε κόπο και χρήμα για να μετατρέψει με το ζόρι έναν πετυχημένο τοπικό ήρωα σε διεθνή σούπερ σταρ.
Μόνο που για να γίνεις Τζέιμς Μπόντ ή Τζέισον Μπορν (ακόμη και Ράμπο, στην τελική) δεν χρειάζονται μόνο εξωτικές τοποθεσίες, μια πολύπλοκη υπόθεση συνομωσίας και καλογυρισμένες σκηνές δράσης. Αυτό που χρειάζεσαι περισσότερο από οτιδήποτε είναι το στιλ, κάτι που ο σκηνοθέτης της «Διεθνούς Συνωμοσίας», Ζερόμ Σαλ, όχι μόνο δεν έχει αλλά μάλλον δεν θα αποκτήσει και ποτέ.
Γυρίζοντας αμήχανα γύρω από τους ήρωες του και την δαιδαλώδη ιστορία τους, ο Σαλ κινηματογραφεί την περιπέτεια του μιμούμενος «αμερικάνικα» μοντέλα και vintage γαλλικές περιπέτειες, πιστεύοντας πως λίγη Ασία, λίγη ατμόσφαιρα κόμικ (βλ. τον μπάτλερ του Λάργκο Γουιντς), λίγη corporate συνομωσία και bonus η Σάρον Στόουν να κάθεται σταυροπόδι πάνω στο γραφείο των Ηνωμένων Εθνών (!) είναι αρκετά για να σε κάνουν να ενδιαφερθείς για την ιστορία αυτού του ήρωα.
Είκοσι λεπτά είναι αρκετά για να αρχίσεις να χασμουριέσαι τόσο που δεν προλαβαίνεις καν να αναρωτηθείς γιατί η γαλλική κριτική υπήρξε τόσο (υπερ) θετική απέναντι σε μια ταινία που θυμίζει τις πιο άστοχες προσπάθειες του Λικ Μπεσόν να αντιγράψει το Χόλιγουντ. Και όσο κι αν θες να συμμεριστείς την αγωνία των Γάλλων να έχουν κι αυτοί έναν διεθνή ήρωα που να εξαργυρώνει τις περιπέτειες του στα διεθνή ταμεία, είναι αδύνατον να βρεις κάτι πάνω στον Λάργκο Γουιντς που να δικαιολογεί τόσο θόρυβο εκτός από το γεγονός πως ο Τομέρ Σίσλεϊ που τον υποδύεται είναι εξαιρετικά φωτογενής!
