Μάικ Μιλς: Από τους Sonic Youth στους «Πρωτάρηδες»

Στη νέα του ταινία, «Οι Πρωτάρηδες», ο Μάικ Μιλς μοιράζεται τη δική του ιστορία, αυτή του τριαντάρη γραφίστα που ακούει ξαφνικά τον πατέρα του να του λέει ότι είναι gay και να του δείχνει το δρόμο για την ειλικρίνεια, το παιχνίδι με τη ζωή και τον έρωτα. Στο σκηνοθετικό του σημείωμα, ο Μιλς γράφει: «Το συναίσθημα που προσπαθώ περισσότερο απ’ όλα να επικοινωνήσω με τους ‘Πρωτάρηδες’ είναι αυτό της περιπέτειας. Η αίσθηση ότι σπας κάτι και βλέπεις τι έχει μέσα. Παρότι η ταινία έχει και αρρώστεια και θάνατο, το θέμα της είναι τα ξεκινήματα, η αλλαγή και το πόσο τρομερά αστεία μπορεί να είναι η ζωή στις πιο σοβαρές στιγμές της. Αν και αυτή η ιστορία είναι συγκεκριμένη, δεν την προσέγγισα σα μια ‘μικρή’ ταινία, οπωσδήποτε όχι σα μια ‘παράξενη’, ούτε καν ‘ανεξάρτητη’ ταινία. Θα πω αυτή την ιστορία μόνο μια φορά κι έτσι ήθελα να είναι ανοιχτόκαρδη, για ένα μεγάλο κοινό, προοδευτική και ευρηματική και, σαν τον πατέρα μου, με μια βαθειά επιθυμία να συνδεθεί με τους ανθρώπους.»

Αυτή την αίσθηση πνευματικής ελευθερίας, τρυφερότητας και κομψότητας, φαίνεται ότι ο Μάικ Μιλς μετέφερε και στο γύρισμα του «Beginners». Δείτε τι έχουν να πουν γι’ αυτόν οι πρωταγωνιστές της ταινίας του, στο video «Mike Mills for Beginners».

Παρότι ο Μάικ Μιλς έχει σκηνοθετήσει άλλες δύο μεγάλου μήκους ταινίες (το «Thumbsucker» το 2005, που τιμήθηκε στο Σάντανς και στο Βερολίνο και το ντοκιμαντέρ «Does Your Soul Have a Cold?» που, με το δικό του τρόπο, μελετά τη χρήση των αντικαταθληπτικών στην Ιαπωνία), η κύριά του ιδιότητα είναι αυτή του γραφίστα και μ’ αυτήν έχει ξεχωρίσει στο χώρο του design, της διαφήμισης και των video clips.

Ο Ολιβερ, ο ήρωας τον «Beginners» που ενσαρκώνει ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, φωτογραφίζει τον Μάικ Μιλς: γραφίστας, σχεδιάζει στάμπες για T-Shirts, εμπνευσμένες από τις συζητήσεις που κάνει με το σκύλο του, εξώφυλλα δίσκων και μια εικονογραφημένη ιστορία της θλίψης…

Γεννημένος το 1966 στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, ο Μάικ Μιλς μεγάλωσε ακούγοντας πανκ και κάνοντας σκέιτ, μέχρι να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει. Οχι πολύ γνωστός στο κοινό, αλλά οπωσδήποτε πολύ πρωτότυπος και απλός, ο Μάικ Μιλς έχει δημιουργήσει ένα κομμάτι από το ψηφιδωτό του σύγχρονου πολιτισμού! Μπορεί κανείς να περάσει ώρες διαβάζοντας το blog του, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μάθει περισσότερα πράγματα για τον δημιουργό, αλλά για λίγο να γίνει γλυκύτερος άνθρωπος.

Εχοντας ιδρύσει την εταιρεία παραγωγής «The Directors Bureau», μαζί με τον Ρόμαν Κόπολα, ο Μιλς σκηνοθέτησε video clips για μουσικούς που αγαπούσε ν’ ακούει, όπως τους Air, τους Pulp ή τον Μoby και διαφημιστικά σποτ για προϊόντα της Levi’s, της Adidas, της Nike, της Volkswagen ή της Gap, όπου έβαλε χορευτές ν’ αναπαραστήσουν το «West Side Story» φορώντας κάζουαλ παντελόνια και μπλουζάκια της φίρμας.

Με τη χαρακτηριστική του απλότητα που σπάει κόκκαλα, τόσο στις σχεδιαστικές γραμμές, όσο και στα φιλοσοφικά πορίσματα, ο Μάικ Μιλς φτιάχνει μικρά animation videos, που διαρκούν λίγα δευτερόλεπτα και περικλείουν ολόκληρη την ιστορία του ανθρώπου! Δείτε το «Men», το «Butts» και, στο video κάτω, το αφοπλιστικό «The History of Love».

Και για μια γεύση από τη γραφιστική του δουλειά, δείτε εικόνες στο gallery, με τη σειρά που ακολουθεί:

X-Girl: το 1994, ο Μάικ Μιλς έκανε τα σχέδια που στόλισαν το «X-Girl», το κατάστημα ρούχων της Κιμ Γκόρντον των Sonic Youth – αυτό ήταν η αρχή για μια συνεργασία διαρκείας, που συνεχίστηκε με εξώφυλλα και άλλα designs για το συγκρότημα.

Washing Machine: Για το άλμπουμ «Washing Machine» των Sonic Youth, ο Μιλς χρησιμοποίησε μια φωτογραφία που τράβηξε στην περιοδεία του συγκροτήματος. «Επέλεξα για το εξώφυλλο μια φωτογραφία από το merchandising τους,» λέει ο ίδιος, «γιατί δίνει μια εικόνα πολύ τακτοποιημένη, ευθυγραμμισμένη, το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που περιμένεις από τους Sonic Youth.»

Quadrophonic Stereo: Για το άλμπουμ «Quadrophonic Stereo» των Beastie Boys, του 1995, το απλό design με τους κύκλους και τα τετράγωνα το έκαναν να ξεχωρίζει από το γενικότερο grunge look της εποχής.

Sexy Boy: Το παιδικό μαϊμουδάκι που ο Μάικ Μιλς χρησιμοποίησε στο εξώφυλλο του άλμπουμ, αλλά και στο video clip του «Sexy Boy» των Air το 1998 έγινε το σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος.

Skateboard Culture: Ο Μάικ Μιλς μεγάλωσε μέσα στην κουλτούρα των skaters κι έτσι μεγαλώνοντας, συνέχισε να σχεδιάζει σανίδες για καταστήματα, αλλά και για το video clip του «All I Need» των Air, του 1998, όπου ένα ζευγάρι γνωρίζεται κι ερωτεύεται μέσα από την αγάπη και των δυο για το skateboarding. «Οταν πήγαινα γυμνάσιο,» λέει ο Μιλς, «έφτιαχνα μόνος μου τα skate μου στο εργαστήριό μου. Μετά τα 20 άρχισα να σχεδιάζω για τη Stereo και τη Supreme. Είναι αστείο που κάνω ακόμα το ίδιο πράγμα που έκανα όταν ήμουν 14 χρόνων.» Συμμετέχοντας στο «Subliminal Project», ατη πρωτοβουλία των καλλιτεχνών Σέπαρντ Φέρι και Μπλέιζ Μπλούιν που αντιμετωπίζει τα skateboards σαν καμβά καλλιτεχνίας, ο Μιλς χρησιμοποιεί μια μετα-πανκ στρατηγική, συνδέοντας με τη σανίδα αντίξοα «ινδάλματα», όπως ο Ραλφ Νέιντερ, η Πάτι Χερστ και ο Αλεν Γκίνσμπεργκ.

Human Posters: Ο Μάικ Μιλς ξεκίνησε αυτή τη δράση το 2006. Εξηγεί, «είναι μια πρωτοβουλία όπου πολύ προσωπικά θέματα και μηνύματα ενσωματώνονται σε αντικείμενα μαζικής παραγωγής, όπως αφίσες, φουλάρια, κορδέλες, υφάσματα, T-shirts και σακούλες. Λειτουργεί ως μεσολαβητής μεταξύ του χώρου της τέχνης και της ποπ κουλτούρας. Συνήθως χρησιμοποιούνται ανακυκλωμένο χαρτί, ακατέργαστο βαμβάκι και μελάνια με βάση τη σόγια.»

Undefeated Billboard Project: Το 2007, ο επιμελητής εκθέσεων Ααρον Ρόουζ και η Nike όρισαν ένα billboard πάνω από το μεγάλο κατάστημα της εταιρείας στη λεωφόρα Λα Μπρία στο Λος Αντζελες, όπου επιλεγμένοι καλλιτέχνες «εκθέτουν» έργα τους. Ο Μιλς λέει για τις δικές του δημιουργίες, «δύο από τις γιγαντοαφίσες μου απεικόνιζαν φωτογραφίες ενός λιονταριού κι ενός κογιότ από τις κάμερες του δρόμου. Λίγο παλιότερα, αυτό ακριβώς το κομμάτι της Λα Μπρία ήταν φυσικό περιβάλλον αυτών των δυο ζώων. Τα έργα μου ήταν μια προσπάθεια να τα επανεντάξω στο χώρο τους, τουλάχιστον στη συνείδησή μας.»

κι ένα… τελευταίο:

Wild Flag: «Οταν κόντευα να τελειώσω τους ‘Πρωτάρηδες’, (όπου ο Γιούαν υποδύεται έναν γραφίστα που σχεδιάζει το εξώφυλλο ενός άλμπουμ των ‘The Sads’)», λέει ο Μάικ Μιλς, «κατέληξα να κάνω δουλειές για κάποιους από τους αγαπημένους μου μουσικούς. Η Κάρι Μπράουνστιν αντιπροσωπεύει το αγαπημένο μου είδος απρόσμενης ροκ σταρ – κάπως συνεσταλμένη, καλλιεργημένη, εύγλωττη και κοσμοπολίτισσα, κι ύστερα κλασικά ζωώδης στη σκηνή. Η Μέρι Τιμόνι, από τους ‘Helium’, καταφέρνει τον πιο παράξενο συνδυασμό new wave και μεσαιωνικής μουσικής που έχω ακούσει ποτέ. Το νέο τους συγκρότημα, οι ‘Wild Flag’, μοιάζει εκπληκτικό. Διασκευάζουν το ‘Ask the Angels’ της Πάτι Σμιθ. Οπου κι αν βρίσκεται η Κάρι όταν το τραγουδάει αυτό, κάτω απ’ όποια μαγική διάσταση, θαύμαζα ανέκαθεν απεριόριστα τους ανθρώπους που μπορούν να φτάσουν εκεί.»