Ο Μαντς Μίκελσεν είναι ο διασημότερος Δανός ηθοποιός της εποχής μας, το οποίο δεν λέει πάρα πολλά, είναι όμως, πια, ένας από τους διασημότερους ηθοποιούς παγκόσμια. Με τεράστια γκάμα, μετά από δεκάδες βραβεύσεις στην Ευρώπη και ταινίες από το «Valhala Rising» του Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν, ως «Το Κυνήγι» του Τόμας Βίντερμπεργκ, πέρασε την πόρτα προς το ευρύ κοινό με το «Hannibal», που τον οδήγησε και σε συμμετοχές σε αληθινά blockbusters, όπως το «Doctor Strange» και το «Rogue One: A Star Wars Story».
Δείτε ακόμη: Ο Μαντς Μίκελσεν είναι ένας αδίστακτος εκτελεστής στο τρέιλερ του «Polar»
Ο Μίκελσεν βρέθηκε στο τελευταίο Φεστιβάλ Καννών με το «Arctic», πρώτη ταινία του Βραζιλιάνου Τζο Πένα, όπου υποδύεται έναν μοναδικό επιζώντα στη λευκή ερημιά της Αρκτικής (τα γυρίσματα έγιναν στην Ισλανδία), που πρέπει, ωθώντας τις αντοχές του στα άκρα, να τα βάλει με τη φύση για να επιβιώσει. Ο Πένα πέρασε στο σινεμά από... ανορθόδοξη πόρτα: «Το όχημά μου για να φτάσω εδώ ήταν το YouTube,» μας λέει. «Ξεκίνησα πριν 12 χρόνια περίπου, για μένα ήταν σαν μια δημόσια σχολή κινηματογράφου. Μπορείς να δεις την εξέλιξή μου από πολύ απλά βίντεο σε πολύ πιο σύνθετες, δύσκολες δουλειές, με μεγαλύτερα συνεργεία, να γίνονται μικρού μήκους ταινίες, διαφημιστικά, βίντεο-κλιπ, 40λεπτες ταινίες: κάπου εκεί μου φάνηκε λογικό να κάνω μια μεγάλου μήκους.»
Μαντς Μίκελσεν και Τζο Πένα στις Κάννες
Η προετοιμασία του για την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία ακούγεται... εξαιρετικά στρατηγική: «Αποφάσισα να κάνω μια ταινία επιβίωσης, επειδή μπορεί ν’ απευθυνθεί σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Δεν έχουμε διάλογο, έχουμε κυρίως μουσική κι ελάχιστες ατάκες, όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει κρύο, ή πείνα, ή μοναξιά.» Και πώς μελέτησε γι' αυτήν; Μα, φυσικά, πρακτικά: «Είδα κάθε ταινία που είχε έστω ελάχιστη σχέση με τη δική μας, από Μπρεσόν μέχρι το "Gravity", από το "All Is Lost" μέχρι την "Κόκκινη Χελώνα". Και μετά διάβασα τις κριτικές που έγραφαν γι’ αυτές, για να δω τι αδυναμίες εντόπιζαν οι κριτικοί για να μην πέσουμε στις ίδιες παγίδες. Μετά, όταν μάθαμε ότι ο Μαντς μπορεί όντως να ενδιαφερόταν για την ταινία, είδα όλες τις ταινίες του Μαντς, είδα και διάβασα όλες τις συνεντεύξεις του και μετά κάναμε μια δίωρη συζήτηση στο skype, όπου αναλύσαμε εξονυχιστικά το σενάριο. Μιλούσαμε τόσο λεπτομερώς που στο τέλος του λέω, φίλε μου, τελικά θα την κάνεις την ταινία ή όχι;»
Ο Μαντς Μίκελσεν την έκανε την ταινία και μίλησε στο Flix για την εμπειρία. Πίνοντας μια παγωμένη μπίρα, πιο λεπτός και νευρώδης απ' ό,τι φαίνεται στην οθόνη, ένας τρομερά cool Δανός, μ' ένα έμφυτο, λες, εκτόπισμα του σταρ. Διαβάστε παρακάτω λίγα απ' όσα είπε ο Μαντς Μίκελσεν στο Flix.
Τόση δίαιτα κι ούτε ένα Οσκαρ Εχασα πάρα πολύ βάρος για το "Arctic". Και δεν είχα καν εκείνη τη σκηνή στο ντους, που θα μ’ έκανε να κερδίσω το Οσκαρ, να δείξω τι θυσίασα για να παίξω στην ταινία! Ηταν μια τρελή εμπειρία, αλλά άξιζε τον κόπο, μ’ άρεσε πάρα πολύ που το έκανα. Ηταν απαιτητική σωματικά, κρύο, αέρας, υγρασία, άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου κι έφυγε η πόρτα. Ηταν σκληρό γύρισμα. Αλλά και πνευματικά. Ημουν μόνος μου. Είναι αλλόκοτο να είσαι διαρκώς μόνος σου, επινοείς πράγματα να κάνεις, που δεν θέλεις να τα κάνεις, επειδή, απλώς, έχεις βαρεθεί τον εαυτό σου. Αρχίζεις κι επινοείς επιπλέον πράγματα για το ρόλο και παύεις να είσαι ειλικρινής απέναντι στον ήρωα. Ευτυχώς το συνειδητοποιήσαμε κι αφήσαμε την ίδια την ταινία να κάνει τη δραματική διεργασία κι εγώ έκανα απλώς αυτό που έπρεπε. Μ’ αρέσει πολύ να είμαι μόνος μου. Το απολαμβάνω τρομερά. Αρκεί να έχω την επιλογή να μην είμαι μόνος, όταν δεν θέλω. Αν δεν έχεις αυτή την επιλογή, είναι μια πολύ σκληρή κατάσταση.
Κανένα Εβερεστ Διάβασα το σενάριο και, πείτε με αφελή, αλλά δεν διέκρινα τις προκλήσεις και τις δυσκολίες, έβλεπα μόνο την ομορφιά του. Μετά, βέβαια, προσγειώθηκα στην Ισλανδία, αρχίσαμε το γύρισμα και κατάλαβα τη… βαρβαρότητα! Δεν αναζητώ την πρόκληση στο σινεμά σώνει και καλά, δεν είναι κάτι που μ’ ενδιαφέρει. Αν χρειάζομαι μια πρόκληση, θ’ ανέβω γυμνός στην κορυφή του Εβερεστ. Απλώς χρειάστηκε να πιέσω πολύ το σώμα μου – και τώρα πιστεύω ότι μπορώ να νικήσω τον Φέντερερ! Εχουμε μεγαλύτερες δυνάμεις απ’ όσο υποψιαζόμαστε. Η εναλλακτική της ζωής είναι ο θάνατος. Αρα, όταν βρεθείς μπροστά σ’ αυτό το τεράστιο δίλημμα, θα ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Αν δείτε κάποια μονοπάτια που διένυσαν οι στρατιώτες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας.
Χωρίς λόγια Η γλώσσα είναι ένα εργαλείο, για όλους τους ανθρώπους, για τους ηθοποιούς επίσης. Αν δεν υπάρχει, αν δεν υπάρχουν διάλογοι, όπως σ’ αυτήν εδώ την ταινία, στην αρχή σκέφτεσαι, πανεύκολο, δεν θα έχω ν’ αποστηθίσω τις ατάκες μου! Αλλά μετά συνειδητοποιείς πόσο χρήσιμο εργαλείο είναι. Ο ήρωάς μου μιλάει γιατί φοβάται ότι θα τρελαθεί στη σιωπή, στο κενό. Οπότε μιλάει στον εαυτό του, για ν’ ακούει κάτι, μια ηχώ.
Η φλόγα του σκηνοθέτη Δεν μ’ ενδιαφέρει αν ο σκηνοθέτης με τον οποίο θα συνεργαστώ είναι πρωτοεμφανιζόμενος, ή ο διασημότερος του κόσμου. Μ’ ενδιαφέρει να έχει αυτά τα πεινασμένα μάτια του δημιουργού. Αυτό το συναντάς και σε καθιερωμένους, έμπειρους σκηνοθέτες, που έχουν ακόμα πράγματα που λαχταρούν να πουν. Εχουν μια φλόγα μέσα τους και δεν δέχονται τους συμβιβασμούς. Ισως αυτό το συναντάς συχνότερα σε νέους σκηνοθέτες, γι’ αυτό παίζω στις ταινίες τους, αλλά δεν είναι χαρακτηριστικό που έχουν σε αποκλειστικότητα. Ο κάθε σκηνοθέτης είναι διαφορετικός. Το μοναδικό κοινό στοιχείο τους είναι ότι θα σου πουν τι να κάνεις. Αλλά θα στο πουν ο καθένας με τον τρόπο του. Ο Τζο ήταν πάντα πολύ ακριβής, αναζητούσε το ρεαλισμό, την ειλικρίνεια.
Φύση, αυτός ο άγνωστος Το γύρισμα κράτησε 25 μέρες, που δεν είναι τίποτα και χάσαμε κι έξι μέρες με κάποιες δυσκολίες, δηλαδή κάναμε 19 μέρες γύρισμα. Βέβαια ήταν μέρες δύσκολες, που κρατούσαν πολύ, οπότε μας φάνηκε περισσότερο. Πήγα λίγο νωρίτερα στην Ισλανδία, είδαμε τα locations, γνωριστήκαμε με τον συμπρωταγωνιστή μου, τη Φύση, που μας έκανε κόλπα γιατί μπορεί τη μέρα που είχαμε το γύρισμα ν’ άλλαζε ο καιρός και να χρειαζόταν ν’ αλλάξουμε κι εμείς εντελώς τα σχέδιά μας. Στην ταινία, η Φύση ήταν ο μεγαλύτερός μας σύμμαχος κι ο μεγαλύτερος εχθρός. Ηταν ένα εξαιρετικά απαιτητικό γύρισμα – και για μένα, αλλά κυρίως για το συνεργείο. Επρεπε να μεταφέρουν όλο τον εξοπλισμό στα χέρια, γιατί δεν μπορούσαμε ν’ αφήνουμε ίχνη αυτοκινήτων στο χιόνι. Ηταν μια… κουραστική μέρα στη δουλειά, κάθε μέρα.
Η τηλεόραση Αν άλλαξα σε κάποιο σημείο με την επιτυχία του «Hannibal», ήταν πως όταν τελείωσε η σειρά, ήμουν τέσσερα χρόνια πιο μεγάλος. Μας είδε, μάλλον, ένα διαφορετικό κοινό απ’ ό,τι βλέπει, συνήθως τις ταινίες μου. Επιπλέον έπαιζα αυτό τον ήρωα για συνεχόμενες σεζόν, οπότε είχα τη δυνατότητα να τον εξελίξω σιγά-σιγά, όχι μέσα στα 90 λεπτά μιας ταινίας. Τη θεωρώ μια έξυπνη, έξυπνη σειρά, θεωρώ πως δύσκολα θα βρω ένα αντίστοιχο τέτοιο πρότζεκτ, τόσο αιχμηρό.
Το μυστικό της ευτυχίας Δεν το ξέρω. Ξέρω απλώς ότι είμαι καλά, πολλά χρόνια, με τη γυναίκα μου. Με αγαπάει. Και την αγαπώ. Είναι τόσο απλό. Αν είχα τη λύση για μια ευτυχισμένη ζωή, θα έγραφα βιβλίο και θα γινόμουν πάμπλουτος.
