Είναι αλήθεια πως αν η προηγούμενη ταινία του Ζερεμί Κλαπέν, το τρυφερό, μακάβριο, συγκινητικό «Εχασα το Σώμα μου» δεν έφτανε μέχρι την πεντάδα των υποψηφιοτήτων για το Οσκαρ καλύτερης ταινίας animation, δύσκολα θα έπαιρνε πράσινο φως η επόμενη ταινία του, ένα αταξινόμητο υβρίδιο επιστημονικής φαντασίας, γυρισμένο σε live action αυτή τη φορά που ισορροπεί διαρκώς πάνω στη λεπτή γραμμή διαφόρων κινηματογραφικών ειδών και... ιδεών.
Στο «Την Ιδια Ωρα στη Γη», που βγαίνει στις αίθουσες την Πέμπτη 31 Ιουλίου, ακολουθούμε την Ελσα, τρία χρόνια μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση του αδελφού της, Φρανκ, ο οποίος χάθηκε σε μια διαστημική αποστολή. Ανήμπορη να βρει τρόπο να συνεχίσει μόνη της να ζει θα δει τη ζωή της να χάνει κάθε νόημα, μέχρι τη στιγμή που μια άγνωστη μορφή ζωής έρχεται σε επαφή μαζί της, προσφέροντάς της να φέρει τον της αδελφό πίσω στη Γη.
Κάπου ανάμεσα στο animation, τον κόσμο των κόμικ, μια βαθιά προσωπική ιστορία και την (επιστημονική) φαντασία, ο Ζερεμί Κλαπέν μιλάει στο Flix ξετυλίγοντας όλο το παρασκήνιο πίσω από μια ταινία που δεν ήταν καθόλου προφανές ότι θα γινόταν πραγματικότητα.
Δεν ήταν καθόλου εύκολο να γίνει αυτή η ταινία. Οπως δεν ήταν εύκολο να γίνει το «Εχασα το Σώμα μου». Για εκείνη την ταινία βρέθηκα εναντίον όλων, χωρίς επίσημη χρηματοδότηση, αλλά επέμεινα και η ταινία κατάφερε να φτάσει μέχρι τα Οσκαρ. Λόγω της επιτυχίας της, το «Την Ιδια Ωρα στη Γη» είχε καλύτερη τύχη. Ωστόσο, δεν είναι ποτέ εύκολο να κάνεις μια ταινία που δεν παίζει με τους κανόνες της αγοράς. Δεν μπόρεσα ποτέ να γίνω μέρος αυτής της αγοράς. Η ταινία είναι δύσκολο να μπει σε καλούπια, δεν είναι εύκολο να περιγράψεις τι είναι αυτό που τελικά θα δεις στην οθόνη, αλλά αυτό είναι που μου αρέσει στο σινεμά. Να βρίσκομαι στην αίθουσα και να δέχομαι ήχους, εικόνες, Η προσπάθεια μου, κάνοντας ταινίες είναι να δημιουργήσω αυτήν την εμπειρία.
Η ταινία είναι φτιαγμένη από αντιφάσεις. Δεν είναι ακριβώς μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά παίζει με τη φαντασία. Είναι πολύ βίαιη, αλλά ταυτόχρονα είναι και ήρεμη, ποιητική. Είναι μια συναρπαστική περιπέτεια, αλλά είναι και μια πολύ μικρή προσωπική ταινία.
Πιστεύω πως χρειάζεται πάντα μια ισορροπία στη διαδικασία που φτιάχνουμε τις ταινίες ανάμεσα στον χειροποίητο τρόπο και στην τεχνολογία. Είναι εύκολο να χάσεις το δρόμο σου και τη ψυχή σου. Είναι συναρπαστικό αυτό που συμβαίνει με το AI. Γι' αυτό και τρομακτικό.»
H επιλογή η όχι του animation έχει να κάνει πάντα με την ιστορία που αφηγείσαι. Σαν animator μου είναι πιο φυσικό να σκέφτομαι τις ιστορίες με σχέδια, αλλά αν θέλεις να πλησιάσεις πολύ τον ηθοποιό, το animation δεν σε βοηθάει. Το «Την Ιδια Ωρα στη Γη» είναι μια μείξη live - action και animation. Ηθελα να προκαλέσω στο θεατή την αίσθηση ότι βρίσκεται κάπου στη μέση - ανάμεσα στον φανταστικό και τον πραγματικό κόσμο. Ακριβώς όπως συμβαίνει και με την ηρωίδα της ταινίας.
Η ταινία έχει μια απλή ιστορία. Είναι ένα κορίτσι που βρίσκεται παγιδευμένο ανάμεσα σε δύο κόσμους. Είναι σαν τον βαρκάρη στην ελληνική μυθολογία που πηγαινοέρχεται ανάμεσα στους νεκρούς και τους ζωντανούς.
Κάνω ταινίες για να ξορκίσω τα πράγματα που φοβάμαι. Φοβάμαι πολύ να χάσω κάποιον που αγαπώ. Δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα νιώσω αν χάσω τους γονείς μου. Εχασα τον κόσμο μου όταν πέθανε η γάτα μου. Ισως γι' αυτό θεματικά ασχολούμαι με το θέμα της απώλειας.
Υπάρχουν ταινίες που παίζουν με τα κινηματογραφικά είδη που λειτούργησαν όχι ως αναφορές αλλά περισσότερο ως ασυνείδητη έμπνευση. Για παράδειγμα το «Ασε το Κακό να Μπει». Ή το «Κάτω από το Δέρμα» που είδα πρόσφατα, λίγο πριν γυρίσουμε την ταινία και η αλήθεια είναι ότι, τουλάχιστον σαν ιστορία μοιάζει πολύ με την ταινία μου και έτσι με έκανε να πάω σε διαφορετικές κατευθύνσεις.
Τα Οσκαρ και το Χόλιγουντ βοηθούν το γαλλικό σινεμά, σε επίπεδο επιβράβευσης. Στη Γαλλία κάνουμε σινεμά κυρίως με κρατική χρηματοδότηση και έτσι έχουμε τη δυνατότητα να αποτύχουμε ή να δοκιμάσουμε τολμηρά πράγματα. Είναι όμως εύκολο κάποιος να επιτεθεί σε αυτό που κάνουμε και έτσι το να πάει μια ταινία στα Οσκαρ ή σε κάθε περίπτωση να έχει μια επιτυχία διεθνή αυτό βοηθάει στο να ενισχύεται η αυτοπεποίθηση στο εσωτερικό της Γαλλίας.
Το Χόλιγουντ δεν είναι για όλους. Υπάρχουν σκηνοθέτες που μπορούν να χειριστούν αυτό που συμβαίνει στην Αμερική. Εκεί δεν έχεις απόλυτο έλεγχο στο έργο σου, όπως συμβαίνει εδώ στη Γαλλία. Δεν είμαι σίγουρος ότι μου ταιριάζει, από την άλλη δεν λέω όχι σε μια πιθανή αμερικάνικη ταινία.
Μου είναι δύσκολο να ενθουσιαστώ με την Τεχνητή Νοημοσύνη. Αναρωτιέμαι αν ήμουν νέος και ξεκινούσα σήμερα το σινεμά, αν θα είχα παθιαστεί με το AI. Πιστεύω πως χρειάζεται πάντα μια ισορροπία στη διαδικασία που φτιάχνουμε τις ταινίες ανάμεσα στον χειροποίητο τρόπο και στην τεχνολογία. Είναι εύκολο να χάσεις το δρόμο σου και τη ψυχή σου. Είναι συναρπαστικό αυτό που συμβαίνει με το AI. Γι' αυτό και τρομακτικό.
Το «Την Ιδια Ωρα στη Γη» του Ζερεμί Κλαπέν θα προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από την Πέμπτη 31 Ιουλίου, σε διανομή της Weird Wave.