Με την ταινία του Τζέιμς Γκαν να έχει ήδη μεταμορφωθεί σε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της χρονιάς και να κερδίζει χαρακτηρισμούς όπως «η καλύτερη ταινία της Marvel», τι στ΄αλήθεια μπορεί να πει κανείς για τους « Φύλακες του Γαλαξία»; Γι αυτό ας αφήσουμε τους ίδιους να μιλήσουν...
Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix και όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τους «Φύλακες του Γαλαξία».
Ο Τζέιμς Γκαν για την σχέση του με την Marvel
Ηταν αστείο γιατί υπήρχαν πράγματα στο σενάριο που πίστευα ότι θα ενοχλήσουν την Marvel, ότι θα μου γκρινιάξουν ή ότι θα θελήσουν να τα αλλάξουν, αλλά ήταν ακριβώς αυτά τα πράγματα που τους άρεσαν περισσότερο απ οτιδήποτε άλλο. Καταλαβαίνω ότι μου ε΄δωσαν αυτή την ευκαιρία γιατί ήξεραν ότι μπορώ να δώσω αυτό που ήθελαν στο φιλμ, αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ ότι στην αρχή ήμουν λίγο τρομαγμένος. Στα πρώτα draft του φιλμ ήταν σαν να αυτολογοκρινόμουν, μέχρι την στιγμή που αποφάσισα πως το καλύτερο που είχα να κάνω ήταν να δώσω στην ταινία αυτό ακριβώς που ένοιωθα ότι χρειάζεται. Και ήταν σαν να συνέβη κάτι μαγικό: Οχι μόνο μπόρεσα να κάνω αυτό ακριβώς που ήθελα, αλλά άρεσε από την αρχή στην Marvel κι ακόμη πιο σημαντικό αρέσει τώρα στο κοινό.
O Κρις Πρατ κοίταζε τις εικόνες στα κόμικ
Ηξερα το κόμικ, ένας από τους κολλητούς μου μάζευε τα τεύχη τους, όταν εγώ μάζευα τεύχη του «Punisher», αλλά ομολογώ ότι δεν διάβαζα πότε τις ιστορίες, μου άρεσαν τα σκίτσα οι εικόνες, τα εξώφυλλα και τα χρησιμοποιούσα σαν έμπνευση για να ζωγραφίζω στους τοίχους του δωματίου μου. Οταν πήρα τον ρόλο φοβόμουν ότι κάποια στιγμή θα έπεφτα πάνω σε τρελούς φαν του κόμικ που θα με στρίμωχναν για να δουν πόσα ξέρω πραγματικά ξέρω, άλλα δεν έχει συμβεί ποτέ μέχρι τώρα. Ουτε εγώ ούτε κανείς άλλος όμως ένιωσε ποτέ ότι θα πρέπει να ακολουθήσουμε συγκεκριμένους κανόνες, να ταιριάξουμε το φιλμ σε μια προϋπάρχουσα μυθολογία. Είχε να κάνει με το ότι το κόμικ δεν ήταν τόσο πολύ γνωστό, αλλά και με το ότι συστήνουμε από την αρχή μια ομάδα από ήρωες σε μια καινούρια γενιά, σε ένα νέο μέσο, κι αυτό μας δίνει μια δόση ελευθερίας.
Ο Τζέιμς Γκαν ξέρει ακριβώς τι είναι η ταινία του
Από την αρχή ξέραμε ότι θέλαμε να κάνουμε ένα φιλμ για καθαρή διασκέδαση κι ευτυχώς η Marvel δεν φοβάται κάτι τέτοιο. Ασφαλώς υπάρχουν πράγματα στην ταινία που φιλοδοξούμε να διαβαστούν από μια μερίδα του κοινού που ενδιαφέρεται να κοιτάξει λίγο πιο βαθιά, αλλά θέλαμε να κάνουμε μια ταινία διασκεδαστική. Φτιαγμένη όσο το δυνατόν καλύτερα γίνεται με όσο το δυνατόν περισσότερη «τέχνη» στο βάθος της, αλλά πάνω απ΄ όλα μια ταινία για το κοινό. Δεν θέλω να προσποιηθώ ότι η ταινία είναι μια παραβολή, ή κάτι βαθύτερο, θέλω να είναι μια ταινία απολαυστική πριν απ όλα και πάνω απ όλα.
Ο Βιν Ντίζελ μπορει να πει τρεις λέξεις με πολλούς τρόπους
Ο ρόλος του Γκρουτ είχε μόνο τρεις λέξεις, αλλά είναι τρεις λέξεις που έχουν την δυνατότητα να σημαίνουν τόσα πολλά ανάλογα με το πως τις προφέρεις. Ηταν κάτι που μου κέντρισε την περιέργεια και με έκανε να θελήσω να το δοκιμάσω. Οταν μπήκα στον θάλαμο για να ηχογραφήσω τις ατάκες μου είχα ένα κείμενο 50 σελίδων. Όλες οι ατάκες ήταν φυσικά «I am Groot», αλλά δίπλα υπήρχε ένα κείμενο που εξηγούσε τι σήμαινε η κάθε μια αν μπορούσες να καταλάβεις τις λεπτές αποχρώσεις της εκφοράς του λόγου του. Μπορεί να μην ακούγεται ιδιαίτερα σημαντικό, αν σκεφτείς ότι είναι μόνο τρεις λέξεις, αλλά πιστέψτε με ήταν πολύ ενδιαφέρον.
Ο Τζέιμς Γκαν δεν ήθελε τον Κρις Πρατ για τον πρωταγωνιστικό ρόλο
Ηξερα ότι είναι ο σωστός ηθοποιός όταν έκανε την ακρόασή του, αλλά, αρχικά, ομολογώ ότι δεν ήθελα καν να τον δω. Δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα μπορούσε να ταιριάξει σε μια περιπέτεια, έστω κι αστεία. Για να είμαι ειλικρινής, ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζουνιορ με ενέπνευσε με αυτό που έκανε με τον Τόνι Σταρκ στον «Iron Man». Ο Τόνι Σταρκ είναι αυτός που είναι, υπάρχει σε όλα τα κόμικ της Marvel, αλλά όταν ο Ρόμπερτ τον υποδύθηκε, τον «γέμισε» τον ολοκλήρωσε, τον έκανε απόλυτα δικό του. Ο τρόπος που ήταν γραμμένος στο σενάριο του φιλμ ήταν εξαιρετικός, αλλά ο Ρόμπερτ προσέθεσε κάτι ακόμη. Κι ο Πίτερ Κουίλ στην δική μας ταινία ήταν ένας πολύ αστείος χαρακτήρας, αλλά έψαχνα κάποιον που να τον κάνει να δείχνει αστείος, αλλά και την ίδια στιγμή να με εκπλήξει. Κι ο Κρις Πρατ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που με έκανε να το νιώσω.
Ο Ντέιβ Μπαουτίστα έζησε μια κόλαση. Πριν τα γυρίσματα
Είχα μόλις εγκαταλείψει την World Wrestling Entertainment, ακριβώς γιατί δεν μου επέτρεπαν να ξεκινήσω μια καριέρα στο σινεμά παράλληλα με την καριέρα μου ως παλαιστής και είχα βρει ατζέντη μόλις μια εβδομάδα όταν με κάλεσαν στην ακρόαση. Ηταν ένα υπέροχο δώρο το ότι από την πρώτη φορά δεν με έκοψαν από την διαδικασία των ακροάσεων. Πήγα ξανά και ξανά από την μια ακρόαση στην άλλη και καθώς περνούσε ο καιρός όλο και περισσότερο πίστευα ότι μπορεί να πάρω τον ρόλο. Την ίδια στιγμή όμως μετά από κάθε ακρόαση όπου περνούσα στην επόμενη, ένοιωθα ότι αν τελικά δεν πάρω τον ρόλο θα είναι ακόμη πιο τραγικό καθώς έχω επενδύσει τόσα πολλά σε αυτό. Ηταν τρεις μήνες αληθινά αγωνιώδεις. Κι όταν τελικά πήρα τον ρόλο δεν μου επέτρεπαν να το αποκαλύψω οπότε έπρεπε για αρκετό ακόμη καιρό, να μην το πω πουθενά.
Ο Κρις Πρατ δεν είναι control freak
Μου πήρε αρκετό χρόνο και ναι, ξέρω ότι μπορεί να μην ακούγεται απαραίτητα θετικό, αλλά έχω πάρει απόφαση ότι υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να ελέγξεις. Μαθαίνεις πως το να μην προσπαθείς να έχεις τα πάντα υπό έλεγχο είναι ο καλύτερος τρόπος να πάρεις τον έλεγχο. Κάπως έτσι αντιμετώπισα κι αυτή την ταινία. Κατάλαβα πως είχε κανένα νόημα να σκέφτομαι τι μπορεί να γίνει ή να μην γίνει αφού τελειώσουμε τα γυρίσματα, όταν η ταινία θα βγει στις αίθουσες. Το να γυρίζεις και να σκέφτεσαι την μια στιγμή ότι αυτό θα είναι η μεγάλη σου ευκαιρία ή την επόμενη ότι μπορεί να καταστρέψει την καριέρα σου, πραγματικά δεν βοηθάει σε τίποτα. Και το ίδιο κι αφού τελειώσουν τα γυρίσματα. Δεν πρόκειται να αλλάξω την πορεία της ταινίας ανησυχώντας ή με ευχές, οπότε απλά κάνω την δουλειά μου κι αφήνω όλους τους άλλους να κάνουν την δική τους.
H Ζόι Σαλντάνα για το πως μπορείς να εισαι και πράσινη και σέξι
Ποτέ δεν προσεγγίζω τον χαρακτήρα μου με βάση την φυσική του εμφάνιση. Ποτέ δεν με ενδιαφέρει στ΄αλήθεια πως μοιάζει. Το ραντεβού με τους ανθρώπους των κοστουμιών για το look της ηρωίδας μου είναι αυτό που ενθουσιάζει λιγότερο απ οτιδήποτε άλλο. Χτίζω πάντα τον χαρακτήρα μου από μέσα, βρίσκω το background του, φαντάζομαι ένα ζώο που θα μπορούσε να του ταιριάζει, προσπαθώ να ανακαλύψω κάτι βαθύτερο. Ομως επειδή η Γκαμόρα είναι πράσινη, φοβόμουν ότι ο χαρακτήρας μου δεν θα ξένιζε τους θεατές μόνο και μόνο εξ αιτίας του χρώματός της. Ετσι ακόμη κι αν ποτέ δεν με ενδιαφέρει αν ένας ρόλος μου θα είναι σέξι, ή γοητευτικός, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ήθελα να κάνουμε την Γκαμόρα όσο το δυνατόν πιο όμορφη και θηλυκή γινόταν. Οχι για να είναι σέξι, μα για να δείχνει ανθρώπινη μέσα από τα ελκυστικά χαρακτηριστικά της.
Bonus: O Κρις Πρατ αγαπά στ΄αλήθεια το «Parks and Recreation»
Το «Parks » ήταν από την αρχή μια από τις καλύτερες εμπειρίες που είχα δημιουργικά κι επαγγελματικά. Είναι το σπίτι μου. Οχι μόνο επειδή το σετ είναι μόλις εφτά λεπτά μακριά από το πραγματικό μου σπίτι, αλλά γιατί ξέρω όλους τους ανθρώπους εκέι πολύ καλά είναι φίλοι μου και ένα μέρος στο οποίο μπορώ να να νιώσω άνετα. Ο χαρακτήρας μου εκέι, μου ταιριάζει απόλυτα και μέχρι τον Πίτερ Κουίλ, στους «Φύλακες» δεν είχα έναν ρόλο που να είναι φτιαγμένος τόσο πολύ στα μέτρα μου. Δεν ήμουν ποτέ στη σειρά για τα λεφτά ή τη δόξα, αλλά για κάτι πιο βαθύ και για τους ίδιους λόγους θα συνεχίσω να είμαι. Ισως απλά να παίρνω δέκα λεπτά να φτάσω στο σετ, να πηγαίνω με τρία λεπτά καθυστέρηση, γιατί «ξέρεις, είμαι ο Star Lord φίλε»!
Tags: GUARDIANS OF THE GALAXY
