Στο φινάλε της σεζόν όλα μοιάζουν να οδηγούν σε φρικιαστική σύγκρουση ανάμεσα στον νέο ιδιοκτήτη του τσίρκου και στα πολύπαθα φρικιά, σύγκρουση που θα κρίνει την ίδια τη σωτηρία αυτής της πολύχρωμης ουτοπίας στην οποία έχουν βρει καταφύγιο οι πάσης φύσεως διαφορετικοί.
Hταν μια σεζόν με πολλά πάνω και πολλά κάτω, ένα αληθινό τρενάκι του τρόμου με σπασμένα φρένα, σε μια σειρά που μοιάζει να έχει τελειοποιήσει αυτού του είδους την ξέφρενη αφήγηση. Αξίζει να τη δούμε σε συνάρτηση με όσα έχουν συμβεί τα περασμένα χρόνια παρότι κάθε σεζόν είναι ανεξάρτητη (ή και όχι απόλυτα ανεξάρτητη, τελικά, αλλά θα φτάσουμε κι εκεί).
Oπως και όλες οι προηγούμενες σεζόν, έτσι κι αυτή επιλέγει να τοποθετήσει τη δράση σε έναν απομονωμένο χώρο, εντελώς έξω και μακριά από αυτό που θα αντιλαμβανόταν κανείς ως mainstream. Κι αν στην πρώτη σεζόν αυτή η απομόνωση αφορούσε απλώς μια οικογένεια που έζησε τον τρόμο μέσα σε ένα murder house, οι ακόλουθες σεζόν (στη διάρκεια των οποίων η σειρά έχει έτσι κι αλλιώς εκτοξευθεί σε δημοφιλία) έπαιξαν εντονότερα με αυτό το μοτίβο.
Στην 2η η δράση τοποθετήθηκε σε ένα άσυλο που έκρυβε μέσα στα τείχη του κάθε είδους παρανοϊκό, κάθε είδους φρίκη. Ένας χώρος όπου λες και η μέρα είχε κρύψει όλους τους εφιάλτες της. Στην 3η οι νεαρές μάγισσες βρίσκονταν σε μια σχολή μαγισσών, φυσικά μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των κανονικών ανθρώπων. Και φέτος, ένα τσίρκο γεμάτο παράξενα, γεμάτο πράγματα που όσοι ζουν την κανονική ζωή τους θα αντίκρυζαν και θα άλλαζαν δρόμο τρομαγμένοι.
Πάντα η ιδέα του διαφορετικού ως κάτι που επιβιώνει στο περιθώριο πριν αναγκαία (και βίαια) λουστεί με το φως της κοινής θέας, είναι κεντρική στις ιστορίες τρόμου και φρίκης του Ράιαν Μέρφι. (Και ναι, μπορείτε άνετα να συμπεριλάβετε και το «Glee» σε αυτές.)
Διαβάστε ακόμη: Πώς το American Horror Story μας έδωσε όση Τζέσικα Λανγκ μας είχε λείψει και ακόμη περισσότερη!
Φέτος το διαφορετικό είναι πιο σαφές από ποτέ.
[Από δω και κάτω εννοείται ότι ακολουθούν spoilers]
Συνδέοντας την φιλελεύθερη ανάγνωση του σήμερα με κινηματογραφικούς εφιάλτες από την αρχή του Χρόνου (βλέπε «Freaks»), ο Μέρφι έστησε ένα ντελιριακό σκηνικό κάπου ανάμεσα στον τρόμο, τη φρίκη και ένα οπτικό ζαχαρωτό. (Επειδή ναι, όταν δεν είναι φρικώδες, το «Freak Show» είναι όμορφο.)
Στην καρδιά όλων, για μια ακόμα φορά, η Τζέσικα Λανγκ, σε μια ακόμα μετενσάρκωση της γυναίκας ανάμεσα σε εποχές. Βλέπει πάντα πολύ πιο μακριά από ό,τι το παρελθόν (της) επιτρέπει, μα πάντοτε υποκύπτει στα χειρότερα ένστικτά της. Έτσι και η Eλσα Μαρς του «Freak Show»: Μια show woman γεννημένη μέσα από τις φρίκες και τα δεινά μιας ηπείρου υπό συντριβή, τώρα αναζητά το όνειρο στις ΗΠΑ. Και πώς αλλιώς θα το έκανε, παρά στήνοντας ένα τσίρκο γεμάτο ανθρώπους-φαινόμενα, σώζοντάς τους έναν έναν από τον κόσμο που τους απεχθένεται και δε θέλει να τους βλέπει, και φέρνοντάς τους σε αυτή την ουτοπία. Δεν είναι τυχαίο που οι δουλειές δεν φυσάνε, ή που η κυρίως δράση της σεζόν επικεντρώνεται σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τις ίδιες τις παραστάσεις (υπάρχουν λιγοστές από αυτές): Η ιδέα είναι πως αυτό το τσίρκο είναι ένας μικρός, απομακρυσμένος κόσμος από μόνο του. Eνα καταφύγιο για το διαφορετικό.
Στη διάρκεια της σεζόν γνωρίζουμε σταδιακά, ένα προς ένα όλα τα φρικιά. Την παράσταση κλέβουν φυσικά άμεσα οι σιαμαίες αδερφές που υποδύεται η Σάρα Πόλσον, που για τον Μέρφι είναι πάντοτε η αγνή, αθώα πριγκίπισσα του παραμυθιού, το ακριβές αντίθετο της fabulous, διχασμένης μητριάς Λανγκ. Τις αδερφές επιβουλεύονται και εκμεταλλεύονται σχεδόν οι πάντες στη διάρκεια της ιστορίας, από το μανιακό πλουσιόπαιδο της γειτονιάς που θέλει να τις αγοράσει και να τις κάνει δικές του (κι όταν δεν τα καταφέρνει, φτιάχνει μια κούκλα από αληθινά κεφάλια στη θέση τους) μέχρι τον κυνηγό φρικο-κεφαλών που θέλει να βγάλει χρήμα πουλώντας τα φρικιά σε ένα μουσείο. (Ο πάντα απολαυστικός Ντένις Ο’Χερ.)
Διαβάστε ακόμη: «American Horror Story: Freak Show»: είστε έτοιμοι για τον πιο όμορφο τηλεοπτικό εφιάλτη;
Η βοηθός του κυνηγού είναι η Μάγκι Εσμεράλντα (Έμμα Ρόμπερτς) η οποία χάνει το στόχο της αποστολής της όταν ερωτεύεται τον Τζίμι (Έβαν Πίτερς), το αγόρι με τα χέρια αστακού. Όπως και το περσινό «Coven», οι Ρόμπερς και Πίτερς σχηματίζουν ένα ζευγάρι που δεν του έμελλε να στεριώσει: Εκείνος είναι πάντοτε ο αγνός μα παραστρατημένος ήρωας που αναζητά το σωστό δρόμο και κάποιον να του δείξει πώς να τον βρει, εκείνη δεν είναι ποτέ αυτό που λέει πως είναι, πάντοτε προσποιείται πως διαθέτει στοιχεία που την κάνουν να ανήκει σε αυτό το γκρουπ ξεχωριστών ανθρώπων. Είναι, με τον τρόπο της, κι αυτή το αντίθετο της Πόλσον- όσο για τον Πίτερς, αυτός είναι επί της ουσίας μια αντρική εκδοχή της damsel in distress.
Μιας και μιλάμε για συνδέσεις ανάμεσα στις σεζόν, η πιο ενδιαφέρουσα ήρθε στο καλύτερο έτσι κι αλλιώς επεισόδιο του φετινού κύκλου, το συγκινητικό, θλιβερό «Orphans».
Κάνοντας μια σπάνια στάση στο διαρκές σφυροκόπημα ανατροπών, εξελίξεων της πλοκής και πάσης φύσεως ακραίων φαινομένων, ο Τζέιμς Γουόνγκ γράφει ό,τι πιο κοντινό έχει να επιδείξει το «American Horror Story» σε αυτοτελές, χαμηλών τόνων πορτρέτο ενός χαρακτήρα. Στο «Orphans» η Πέπερ ξυπνάει και βρίσκει τον Σάλτι νεκρό, ένα γεγονός που αλλάζει τελείως τις ισορροπίες στο τσίρκο. Καθώς η Πέπερ πενθεί και η Έλσα αναλογίζεται τι μπορεί να κάνει τώρα για την κάνει να μην πονάει πια, μαθαίνουμε επί τη ευκαιρία και την προέλευση του ίδιου του τίρκου, ακολουθώντας τη διαδρομής της Έλσα Μαρς, από όταν μετανάστευσε εξαρχής στις ΗΠΑ μέχρι τη στιγμή που άρχισε να συγκεντρώνει τα αγαπημένα της φρικιά- ξεκινώντας, μαθαίνουμε, από την Πέπερ.
Διαβάστε ακόμη: Δείτε την Τζέσικα Λανγκ να τραγουδά το «Life on Mars» του Ντέιβιντ Μπόουι, από το «American Horror Story: Freak Show»
Αποφασίζει πως το καλύτερο για αυτήν θα είναι να ζήσει με την αδερφή της- η σκηνή του χωρισμού της Πέπερ με την Eλσα είναι συγκινητική σε ένα επίπεδο που η σειρά δεν είχε φανεί ικανή να στοχεύσει. Αυτό που ακολουθεί είναι η χρονολόγηση της κακομεταχείρισης της Πέπερ στο νέο της σπίτι, μια επίπονη μα απαραίτητη αφηγηματική παράκαμψη ώστε να υπογραμμιστεί η αρχική ιδέα για την οποία μιλούσαμε: Πως πρόκειται για ανθρώπους που δε μπορούν να επιβιώσουν στον ‘αληθινό’ κόσμο. Και έτσι η Πέπερ καταλήγει, ναι, σε ένα άλλο από αυτά τα άσυλα/καταφύγια/φυλακές, το επώνυμο άσυλο του 2ου κύκλου, όταν η αδερφή της την παραδίδει στην αδερφή Μέρι Γιούνις της Λίλυ Ρέιμπ.
Πρόκειται για ένα γεφύρωμα ανάμεσα σε ιστορίες που έτσι κι αλλιώς θεματικά επικοινωνούσαν, και ταυτόχρονα είναι ένας συγκινητικός εξανθρωπισμός της Έλσα ενόψει της τελικής πράξης του δράματος. Στα επόμενα δύο επεισόδιο ακολούθησαν μικρές και μεγάλες συγκρούσεις (ο κυνηγός κεφαλών Στάνλεϊ είχε την πιο αρρωστημένα φρικτή μοίρα όλων, αλλά ξερωγώ; Καλά να πάθει), είχαμε απώλειες, είχαμε αναταράξεις (η επίσκεψη του μουρλού χαρακτήρα του Νιλ Πάτρικ Χάρις πυροδοτεί την οριστική έξοδο της Έλσα Μαρς προς τον κόσμο του θεάματος που με τόσο πείσμα κυνηγά όλα αυτά τα χρόνια).
Και τώρα, λίγο πριν το φινάλε, αναλογιζόμαστε πώς θα ισορροπήσουν όλα τα στοιχεία με έναν επίλογο. Στην ανάγκη για καταφύγιο μα και στη σκληρή αλήθεια των μεταβάσεων, στην απειλή ενός μανιακού δολοφνόνου με την ελπίδα για ένα κάποιο happy end, στο ταξίδι της Έλσα Μαρς στα αστέρια (του Χόλιγουντ) μα και στο πικρό βλέμμα προς όσα έχει αφήσει πίσω.
Υπάρχει Παράδεισος για αυτά τα φρικιά;
Το «American Horror Story: Freak Show» προβάλλεται κάθε Kυριακή στις 11.15 στο FOX. Aναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για την σειρά, αποκλειστικά κλιπ και λεπτομέρειες για κάθε επεισόδιο στην επίσημη σελίδα της σειράς και τη σελίδα του FOX στο Facebook. Το κανάλι FOX είναι διαθέσιμο μέσω NOVA, OTE TV, hol και CYTA HELLAS.
Περισσότερο «American Horror Story»:
- «American Horror Story: Freak Show»: είστε έτοιμοι για τον πιο όμορφο τηλεοπτικό εφιάλτη;
- Δείτε την Τζέσικα Λανγκ να τραγουδά το «Life on Mars» του Ντέιβιντ Μπόουι, από το «American Horror Story: Freak Show»
- Αν τολμάτε, δείτε όλα μαζί τα teaser τρέιλερ για το «American Horror: Freak Show»
- In the land of Gods and Monsters she was an angel: δείτε τη Τζέσικα Λανγκ να ερμηνεύει Λάνα Ντελ Ρέι
- To «American Horror Story: Asylum» είναι αριστούργημα, κι ας μπούμε και στο τρελάδικο
Tags: Freak Show
