Ο Μίνως Νικολακάκης συμμετέχει στο Διαγωνιστικό Τμήμα του 34ου Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, στο τμήμα Μυθοπλασίας, με την ταινία «Το Πατάρι». Ο Μίνως γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Το 2002 έκανε την πρώτη του επαγγελματική ταινία μικρού μήκους, με τίτλο «Ticket to Ride». Οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ (μεταξύ των οποίων τα Los Angeles Short Film Fest και Cinemed Montpellier) κι έχουν διανεμηθεί στις αίθουσες. Επίσης αποτέλεσαν αντικείμενο σεμιναρίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, στο τμήμα Κινηματογράφου. Εκτός από τον κινηματογράφο ο Μίνως Νικολακάκης έχει ασχοληθεί και με βιομηχανικά βίντεο και έχει δουλέψει ως διευθυντής παραγωγής. Είναι απόφοιτος της σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών και ταυτόχρονα εργάζεται ως μηχανικός για να «υποστηρίξει» την ενασχόλησή του με το σινεμά. Τον τελευταίο καιρό δουλεύει το σενάριο της πρώτης του ταινίας μεγάλου μήκους.
Φιλμογραφία / 2003 «Ticket to Ride», 2005 «Το Δώρο», 2007 «Μαριονέτα», 2009 «The Happy Life», 2011 «Το Πατάρι»
Γνωριμία με τον Μίνωα Νικολακάκη
Περίγραψέ μας με 25 λέξεις την ταινία σου.
Το πατάρι είναι η ιστορία ενός διαζευγμένου 50χρονου άντρα, ο οποίος προσπαθεί να φτιάξει ξανά τη ζωή του μετά το διαζύγιό του. Είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος που μάλλον τον έχει κατατροπώσει η καθημερινότητα, είναι πλέον ένας άνθρωπος χωρίς «χρώμα». Οι σχέσεις με την πρώην γυναίκα του είναι πια τυπικές για χάρη της 10χρονης κόρης τους. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, κάποιος κάνει συνέχεια φασαρία και δεν τον αφήνει σε ησυχία. Οι ήχοι (σα χτυπήματα πιάνου), επιμένουν, και όταν τους ακολουθεί έρχονται από το πιο απίθανο μέρος. Aνακαλύπτει κάτι το οποίο θα του αλλάξει τη ζωή. Μια και καλή. Είναι δύσκολο να σου πω παρακάτω χωρίς να προδώσω κάτι.
Πόσο σημαντικό είναι το φεστιβάλ της Δράμας για το ξεκίνημα ενός σκηνοθέτη;
Το φεστιβάλ Δράμας είναι το πιο διαδεδομένο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στην Ελλάδα. Είναι το σημείο συνάντησης παλιών και νέων κινηματογραφιστών και ανθρώπων που βλέπουν σινεμά. Επίσης εκεί κάνουν πρεμιέρα όλες οι καινούριες μικρού μήκους, συνεπώς είναι μία ωραία ευκαιρία να μοιραστεί κάποιος την ταινία του με το κοινό, κάτι στο οποίο οι μικρού μήκους δυσκολεύονται. Και αντιστοίχως υπάρχει ένα κλίμα γνωριμιών μεταξύ κινηματογραφιστών και αρκετές φορές και εκπροσώπων από φεστιβάλ που ψάχνουν ταινίες. Θα έλεγα ότι είναι ένα μέρος όπου κάποιος τεστάρει και τη δυναμική της «ταινίας» του κατά κάποιον τρόπο. Ας πούμε είναι μια μικρογραφία της πραγματικότητας του κινηματογραφικού χώρου, της αποδοχής των ταινιών από ένα ακροατήριο και ενδεχομένως και «προβλημάτων» που αντιμετωπίζει ένας κινηματογραφιστής στην καριέρα του. Βλέπει κάποιος πώς λειτουργούν τα πράγματα γενικώς.
Πώς θα βαθμολογούσες την κρατική υποστήριξη στους νέους κινηματογραφιστές;
Οπως όλοι φανταζόμαστε τα πράγματα δεν είναι και στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Αλλά πάλι θεωρώ ότι τα δύο βασικά χρηματοδοτικά προγράμματα (της ΕΡΤ και του Κέντρου Κινηματογράφου), δίνουν ευκαιρίες και αρκετοί κινηματογραφιστές έχουν κάνει τα πρώτα τους βήματα με τη βοήθειά τους. «Το Πατάρι» είναι η δεύτερη ταινία που κάνω με την ΕΡΤ παραγωγό. Θεωρώ ότι ήταν πολύ σημαντική η συμβολή της, μία τέτοια «απαιτητική» ταινία δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Πιστεύω (για να μην μπαίνω στην κλασική κουβέντα γκρίνιας), ότι παρότι είναι μεμονωμένη η κρατική υποστήριξη, είναι αρκετά σημαντική. Επίσης δε θα πρέπει να περιμένουμε πάντα την κρατική υποστήριξη μόνο για να κάνουμε σινεμά. Αρκετές συμπαθητικές ιδέες γίνονται με πολύ μεράκι και λίγα χρήματα και σε αυτές πιθανόν μαθαίνεις, λόγω του χαμηλού budget, αρκετά πράγματα.
Τι ρόλο πιστεύεις ότι μπορεί να παίξει η μικρού μήκους ταινία στην πρόσφατη «άνθιση» του ελληνικού κινηματογράφου;
Για μένα η λεγόμενη «άνθιση» του ελληνικού σινεμά είναι σχετική. Ας πούμε ότι τα τελευταία χρόνια βγήκαν κάποιες ιδιαίτερες και αξιόλογες ταινίες οι οποίες έτυχαν τρομερής φεστιβαλικής αποδοχής. Δεν ξέρω αν είναι «άνθιση» ακόμα. Το σίγουρο είναι ότι πλέον η Ελλάδα έχει μια μεγαλύτερη αποδοχή στα φεστιβάλ του εξωτερικού, όπου παίζουν «μπάλα» κυρίως οι μικρού μήκους. Εχοντας πει αυτό, την τελευταία δεκαετία (ίσως και παραπάνω) και προ «άνθισης», αρκετές μικρού μήκους έχουν κάνει εξαιρετική καριέρα σε διεθνή φεστιβάλ. Απλώς δε γίνεται γνωστό, δεν ακούγεται. Τώρα τελευταία λόγω γενικότερης κατάστασης διαδίδεται. Αλλά και πριν, αυτόνομα οι μικρού μήκους έχουν δώσει αρκετά δυνατά το στίγμα τους έξω.
Ποιοι είναι οι τρόποι για να φτάσει η μικρού μήκους ταινία στο κοινό της;
Κυρίως τα φεστιβάλ. Μετά, σε σχέση πάντα με τη διάρκειά τους (οι μικρότερες είναι ευνοούμενες), διανομή σε αίθουσα μαζί με μία μεγάλου μήκους. Είχα την εμπειρία σε τρεις ταινίες μου και είναι αρκετά ευχάριστη. Αισθάνεσαι ότι η ταινία καταλήγει στο φυσικό της αποδέκτη. Επίσης η ΕΡΤ φροντίζει να προβάλλει τις ταινίες της σε σχετικό πρόγραμμα και πάντα υπάρχει η πιθανότητα να αγοραστεί από ένα ξένο τηλεοπτικό δίκτυο (CANAL+ κλπ) και να τύχει γενικότερης διανομής. Επίσης κάποιες ταινίες «γκρουπάρονται» σε dvd και πωλούνται σε καταστήματα. Και ας μην ξεχνάμε και το internet. Ευτυχώς ο κόσμος έχει εξοικειωθεί με την ύπαρξη των μικρού μήκους και πλέον τις «ψάχνει».
Το μέγεθος μετράει;
Αν πρόκειται για εμπορική εκμετάλλευση και βέβαια μετράει. Αλλά αν πρόκειται για ιστορία, αφήγηση κλπ δεν πιστεύω ότι το μέγεθος είναι παράγοντας. Μια «σφιχτή» μικρού μήκους με συνοχή και ωραίο θέμα μπορεί να σου πει πολλά. Περισσότερο και από μεγάλου μήκους. Επίσης μια μικρή «κακή» ταινία μπορεί να είναι αφόρητη σα να κρατάει 5 ώρες. Σημασία έχει να γίνεται σωστά και να έχει μία αυτοτέλεια σαν ιστορία, σωστούς χαρακτήρες με τους οποίους ταυτιζόμαστε και δυνατό θέμα.
Η Ταινία
«Το Πατάρι»
Σύνοψη / Οταν ο Μάνος, ένας 50 χρόνος άντρας χωρίζει, μετακομίζει σε ένα καινούριο διαμέρισμα για να ξαναρχίσει τη ζωή του. Εντελώς αναπάντεχα, στο πιο απίθανο μέρος, ανακαλύπτει κάτι που θα του αλλάξει τη ζωή για πάντα. Μια μικρού μήκους για την οικογένεια, το διαζύγιο και το glitter.
Info / Σενάριο – Σκηνοθεσία Μίνως Νικολακάκης Φωτογραφία Δημήτρης Θεοδωρόπουλος Μοντάζ Κώστας Μακρινός Μουσική Μηνάς Αλεξιάδης Πρωταγωνιστούν Μάνος Βακούσης, Μάξιμος Μουμούρης, Ελένη Καλαμίδα, Μαριάννα Λαμπίρη Διάρκεια 18’
Δείτε την αφίσα και φωτογραφίες από την ταινία «Το Πατάρι» στο gallery, και πάρτε μια γεύση βλέποντας το teaser παρακάτω.
Ενα βήμα πίσω... Το 2009, ο Μίνως Νικολακάκης σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία «The Happy Life», με πρωταγωνιστές τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και τον Αλέξανδρο Λογοθέτη. Ηρωες της ταινίας είναι ένας κομίστας, η γυναίκα του και οι χαρακτήρες που πλάθει.
Γνωρίστε καλύτερα τη σκηνοθετική δουλειά του Μίνωα Νικολακάκη, βλέποντας και το τρέιλερ του «The Happy Life» εδώ.
Μάθετε πληροφορίες και δείτε υλικό των ταινιών όλων των φετινών υποψηφίων του Φεστιβάλ Δράμας εδώ.
