Φέτος, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Slamdance γιορτάζει την 21η χρονιά του. Το ανεξάρτητο, μικρό (ώστε να παραμένει «οικογενειακό» - φεστιβάλ που προγραμματίζεται αποκλειστικά από σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο) και στις δύο δεκαετίες ζωής του εξαιρετικά επιδραστικό (ώστε να έχει αναγνωρίσει σκηνοθέτες όπως οι Κρίστοφερ Νόλαν, Μάρκ Φόρστερ, Λίνα Ντάναμ, Μπεν Ζάιτλιν) φεστιβάλ επιλέγει με τυφλή αξιοκρατία («blind submissions») ταινίες νέων δημιουργώv από την Αμερική κι από όλο τον κόσμο, που έχουν παραχθεί με προϋπολογισμό κάτω του ενός εκατομμυρίου δολαρίων και δεν έχουν διανομή (σημείωση: ο κανόνας ισχύει για τις συμμετοχές στο διαγωνιστικό τμήμα μεγάλου μήκους). Το Slamdance 2015 θα πραγματοποιηθεί στο Παρκ Σίτι της Γιούτα από τις 23 έως τις 29 Ιανουαρίου του 2015.
Διαβάστε αναλυτικά το πρόγραμμα του Slamdance 2015 όπου υπάρχει και ελληνική συμμετοχή!
Στη διευθυντική θέση του φεστιβάλ συναντάμε μία 29χρονη Ελληνίδα, την Αννα Γερμανίδη. Το Flix επικοινώνησε μαζί της στο Λος Αντζελες για μία μίνι συνέντευξη όπου μαθαίνουμε λίγα περισσότερα πράγματα για την ίδια, για το πώς μπορεί να βρεθεί κανείς στο τιμόνι μίας τέτοιας διοργάνωσης και τι ακριβώς πρεσβεύει ένα ανεξάρτητο κινηματογραφικό φεστιβάλ στις μέρες μας.
H Aννα Γερμανίδη στην τελετή απονομής βραβείων του Slamdance 2013 (photo: Jason Porter)
Αννα πώς βρέθηκες σ' αυτό το πόστο; Πώς στέφθηκες Film Director σ' ένα θεσμό όπως το Slamdance Film Festival;
Ηρθα στην Αμερική πριν περίπου πέντε χρόνια για μεταπτυχιακές σπουδές στο Newhouse School of Communications του Syracuse University. Το να ζεις σε μια ξένη χώρα είναι πάντα δύσκολο στην αρχή γιατί προσπαθείς να ενσωματωθείς σε μια καινούργια κοινωνία όπου δεν ξέρεις κανέναν. Στο Newhouse όμως συνάντησα ανθρώπους πρόθυμους να σε βοηθήσουν να δουλέψεις πάνω σε αυτό που αγαπάς. Αυτοί με βοήθησαν πολύ να αντιληφθώ ποιοι τομείς της κινηματογραφικής βιομηχανίας με έλκυαν περισσότερο και να τους διεκδικήσω με αυτοπεποίθηση. Αμέσως μετά την ολοκλήρωση του πτυχίου μου μετακόμισα στο Λος Αντζελες και ξεκίνησα να ψάχνω για δουλειά. Αγαπούσα πάντα τα φεστιβάλ και την ενέργειά τους, και έψαχνα μια ευκαιρία να ξαναμπώ σε αυτόν τον κόσμο. Και κάπως έτσι βρήκα το Slamdance. Ξεκίνησα με μια περίοδο πρακτικής χωρίς πληρωμή, το ερωτεύτηκα και δούλεψα σκληρά για να παραμείνω και μετά την πρακτική. Αυτό εκτιμήθηκε, με κράτησαν, και μετά από δύο χρόνια ανέλαβα τη θέση της διευθύντριας. Σ’ένα βαθμό βοήθησε το γεγονός ότι το Slamdance, αν και είναι ένα φεστιβάλ με σπουδαίο όνομα και ειδική βαρύτητα, λειτουργεί με ολιγομελές προσωπικό οπότε η απόδοση του καθενός είναι άμεσα εμφανής. Αυτό σου επιτρέπει να εξελιχθείς σχετικά γρήγορα αν το αγαπάς κι έχεις ικανότητες και διάθεση για σκληρή δουλειά. Σίγουρα όμως βοηθάει και το ότι, παρόλα τα αρνητικά της, στην Αμερική λειτουργεί η αξιοκρατία και ισχύει ότι άμα δουλέψεις σκληρά μπορείς να αξιοποιήσεις τις ικανότητές σου και να επιτύχεις σ’αυτό που επιλέγεις.
Ποιοι αποτελείτε την ομάδα των προγραμματιστών; Είναι όντως μία ομάδα δημιουργών από όλο τον κόσμο; Πώς δουλεύετε, πώς επιλέγετε το πρόγραμμα;
Είναι όντως μία διεθνής και πολυπολιτισμική ομάδα συνεργατών. Κάθε τμήμα έχει τη δική του επιτροπή η οποία αποτελείται από «απόφοιτους» του φεστιβάλ, δηλαδή τους δημιουργούς των ταινιών που έχουν προβληθεί στο παρελθόν στο Slamdance. Είναι όλοι εθελοντές, συμμετέχουν γιατί το κάνουν κέφι, και βρίσκονται σε πολλά και διάφορα σημεία του πλανήτη. Εχουμε προγραμματιστές στην Ευρώπη, Αφρική, Αυστραλία, Ασία και φυσικά Αμερική. Η διαδικασία επιλογής στο Slamdance είναι αυστηρά αξιοκρατική και όλες οι ταινίες που προβάλλονται επιλέγονται μόνο μέσα από αιτήσεις συμμετοχής. Κανένας μέσα στην επιτροπή δεν έχει περισσότερη εξουσία από τους υπόλοιπους, και όλες οι ταινίες που υποβάλλονται στο φεστιβάλ λαμβάνουν την ίδια μεταχείριση, χωρίς να παίζουν ρόλο οι γνωριμίες ή τα ονόματα. Κάθε ταινία την βλέπουν αρχικά δύο προγραμματιστές και βάσει του μέσου όρου της βαθμολογίας τους καθορίζεται αν θα προχωρήσει ή όχι η ταινία στην επόμενη φάση. Τα μέλη της επιτροπής που έχουν δει και αξιολογήσει τον απαραίτητο αριθμό ταινιών και βρίσκονται στο Λος Αντζελες, περνάνε δύο σαββατοκύριακα μαζί βλέποντας, συζητώντας και καβγαδίζοντας για τις ταινίες που έχουν φτάσει στην τελική φάση. Κι έτσι επιλέγεται το τελικό πρόγραμμα.
Mε τη διευθύντρια συντονισμού του φεστιβάλ, Χίλαρι Κάμπελ και τον σκηνοθέτη Φράνσις Λι στα γραφεία του Slamdance στο Παρκ Σιτι
Με τι κριτήρια μία ταινία επιλέγεται για το πρόγραμμα του Slamdance;
Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια, είμαστε πολύ ανοιχτοί και η αξιολόγησή μας βασίζεται συνοπτικά σε ότι μας αρέσει και μας αγγίζει. Δυνατές ιστορίες πάνω απ΄όλα και καινούριες, διαφορετικές οπτικές. Το Slamdance πάντα ψάχνει για νέα ταλέντα, δημιουργούς με προοπτική που έχουν πράγματα να πουν.
Το Sundance ξεκίνησε ως ο στυλοβάτης του αμερικανικού ανεξάρτητου σινεμά κι έχει μεγαλώσει σε κάτι άλλο. Το Slamdance; Εχει παρόμοια πορεία; Ποιοι είναι οι στόχοι του φετιβάλ;
Το Slamdance θέλει να αναπτυχθεί και να κάνει περισσότερα για να στηρίξει το ανεξάρτητο σινεμά, αλλά παράλληλα να παραμείνει μικρό σε μέγεθος, ώστε να μη χάσει αυτό για το οποίο φημίζεται: την οικογενειακή του ατμόσφαιρα και τη δημιουργική κοινότητα που έχει καθιερώσει εδώ και 20 χρόνια. Οι σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα από αυτό το κλίμα διαρκούν πολλά χρόνια, είτε με τους δημιουργούς που επιστρέφουν ως προγραμματιστές, ή με διάσημους πλέον σκηνοθέτες του Χόλιγουντ που ξεκίνησαν την καριέρα τους στο Slamdance και συνεχίζουν να το στηρίζουν όπως μπορούν, κάθε χρόνο.
Αννα Γερμανίδη και Χίλαρι Κάμπελ στην τελετή απονομής του 2014 Slamdance Screenplay Competition
Δώσε μας παραδείγματα ταινιών και σκηνοθετών του οποίους πρέπει να προσέξουμε για το μέλλον. Τι έχεις δει εσύ και ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνια;
Μερικές από τις ταινίες και ταλέντα που έχω ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνια μέσα από το Slamdance είναι o Matt Johnson με το The Dirties (του οποίου η δεύτερη ταινία, Operation Avalanche, έχει ξεκινήσει γυρίσματα με την υποστήριξη της Lionsgate), ο Tony Blahd με το ROVER or Beyond Human: The Venusian Future and the Return of the Next Level (το νέο πρότζεκτ του παραγωγού Matthew Thurm, H., έχει επιλεγεί για το 2015 NEXT section του Sundance), o Jerzy Rose με το Crimes Against Humanity, η Nadia Szold με το Joy de V., και ο Ntare Guma Mbaho Mwine με τη μικρού μήκους Kuhani. Από σκηνοθέτες εκτός Αμερικής, έχω εντυπωσιαστεί περισσότερο με το Γερμανικό σινεμά, από το οποίο προέρχονται μερικές από τις αγαπημένες μου Slamdance ταινίες των τελευταίων ετών, όπως το Heavy Girls του Axel Ranisch, το Kohlhaas or the Proportionality of Means του Aron Lehmann και το Love Steaks του Jakob Lass.
Συνδυάζεται η θέση σου εκεί με πιθανές συνεργασίες με την ελληνική κινηματογραφική πραγματικότητα; Θα είχες κάτι να προτείνεις στους Ελληνες δημιουργούς - ένα αφιέρωμα εκεί, ή ένα ετήσιο showcase του προγράμματος Slamdance σ' ένα arthouse σινεμά εδώ;
Κυρίως συνδυάζεται μέσα απ’τις ελληνικές ταινίες που επιλέγονται από το Slamdance. Ετσι είχαμε το «Fynbos» του Χάρη Πατραμάνη το 2013 και τώρα την «Alpha» του Στάθη Αθανασίου. Με μεγάλη χαρά πάντα βλέπω το ελληνικό σινεμά να κάνει μεγάλα βήματα στο εξωτερικό και προσπαθώ να ενημερώνομαι και να διατηρώ μια σταθερή επικοινωνία με την ελληνική κινηματογραφική κοινότητα και όσο μπορώ να κάνω γνωστές τις δυνατότητες που παρέχει το Slamdance. Φυσικά πιστεύω πως θα μπορούσαμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα κι ένα showcase του Slamdance στην Ελλάδα είναι κάτι που από καιρό σκέφτομαι και ελπίζω να πραγματοποιήσω στο άμεσο μέλλον.
Διαβάστε ακόμη:
Tags: Slamdance 2015
