Ο Ινδός σκηνοθέτης θαυμάσιων ταινιών σαν το «Elizabeth» αλλά και το «Bandit Queen» ή τα «Τέσσερα Φτερά», Σεκάρ Καπούρ, συνεργάζεται με τη Working Title, την αγγλική εταιρεία παραγωγής μνημειωδών κομεντί σαν το «Notting Hill», την Μπρίτζετ Τζόουνς, το «Love Actually» για μια ανάλαφρη, ρομαντική ταινία που προσεγγίζεται κι αυτή, όπως οι ήρωές της, σαν... συνοικέσιο.
Ηρωες η Ζόι και ο Καζ, που έχουν μεγαλώσει στον ίδιο δρόμο, σε διπλανά σπίτια, με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Εκείνος σε μια οικογένεια μεταναστών από το Πακιστάν, ευλαβικών Μουσουλμάνων, εκείνη με τη θεότρελη λευκή μητέρα της που τής δίνει απεριόριστη ελευθερία. Τώρα ο Καζ, γοητευτικός τριανταπεντάχρονος γιατρός, μοιάζει αποφασισμένος να παντρευτεί την κοπέλα (φυσικά Πακιστανή Μουσουλμάνα), που θα του υποδείξουν όχι μόνο οι γονείς του, αλλά και ο new age γκουρού των προξενιών. Προξενιών; Λάθος λέξη: «υποβοηθούμενος γάμος» είναι ο σωστός όρος, γιατί στον έρωτα πρέπει όχι να βουτάς, αλλά να πλησιάζεις με αργά, συνετά βήματα. Η Ζόι, πλέον βραβευμένη ντοκιμαντερίστρια, θα καταγράψει το κάθε βήμα τής διαδικασίας.
Πάρα πολύ κοντά στο «Γάμος αλά ελληνικά» που, μάλιστα, η ίδια η ταινία με έλλειψη αυτογνωσίας σατιρίζει, το φιλμ διακωμωδεί προβλέψιμα κι επαναλαμβανόμενα την ιδιοσυγκρασία της πακιστανικής οικογένειας, τα έθιμα και το συντηρητισμό τους. Η ευκολία με την οποία ο σύγχρονος, Αγγλος, επιστήμονας, Καζ δέχεται το συνοικέσιο, αλλά και με την οποία οι γονείς του αλλάζουν μυαλά κι εκσυγχρονίζονται είναι σχεδόν προσβλητική, ενώ σεναριακά και σκηνοθετικά η ταινία μοιάζει μ’ ένα best of αγαπημένων κομεντί του ’90 και του ’00, χωρίς άλλωστε, ποτέ οι κεντρικοί ήρωες ν' αποκτούν οποιαδήποτε ζωή, χαρακτήρα, φίλους, έξω από τον κλειστό κλοιό της δράσης.
Ο Σαζάντ Λατίφ, ανερχόμενος αγγλο-σκοτσεζο-πακιστανός ανερχόμενος ηθοποιός με ρόλους στο «Penny Dreadful» και το σίκουελ του «Best Exotic Marogold Hotel», είναι φυσικός και φωτογενής ως ψυχαναγκαστικός ζεν πρεμιέ, η Λίλι Τζέιμς, πάντα λαμπερή, προσπαθεί υπερβολικά να είναι χαριτωμένη και κουλ, η Εμα Τόμσον είναι αξιαγάπητη ακόμα κι όταν ερμηνεύει μια καρικατούρα με έξτρα γραφικότητα. Ειδήμων στην κουλτούρα του Μπόλιγουντ, ο Καπούρ στήνει τις σεκάνς του «επεισοδιακού» γάμου με μουσικοχορευτικά, κοστούμια και ενέργεια μιας αληθινής πανδαισίας. Ομως όσο διψασμένος και να είναι κανείς για μια καλή ρομαντική κομεντί, η σύνδεση μ' αυτήν εδώ την ταινία έρχεται κομπιάζοντας από αμηχανία. Σαν συνοικέσιο.
