Ο Γιαν και η Νάντια, ένας μάγειρας και μια σερβιτόρα, αποφασίζουν να ρισκάρουν τα πάντα για να αποκτήσουν το δικό τους εστιατόριο, και να φροντίσουν το νεαρό γιο της, Ρεμί. Με πολύ ταλέντο, ενέργεια και αγάπη για το όνειρο τους, ξεκινούν να το κάνουν πραγματικότητα για να βρουν τα προβλήματα και τη σκληρή πραγματικότητα να τους κατακλύζει και να τους χωρίζει. Ο Γιαν θέλει να σώσει την αγάπη του και θα ακολουθήσει τη Νάντια που έφυγε. Για μια καλύτερη τύχη. Μια καλύτερη ζωή.
Η οικονομική κρίση ρίχνει βαριά την σκιά της στην τελευταία ταινία του Σεντρίκ Καν, ορίζει με την αργή μα σαρωτική πορεία της την μοίρα των ηρώων της. Τα χρήματα, η έλλειψή τους, οι τράπεζες, τα δάνεια, η γραφειοκρατία, ορθώνονται ως αξεπέραστα εμπόδια στον αυθορμητισμό, την ενέργεια, τα όνειρά τους για μια καλύτερη ζωή.
Ναι μπορεί μια τέτοια ιστορία να ακούγεται στην καλύτερη περίπτωση υπερβολικά γνώριμη, στη χειρότερη ίσως και λίγο αφελής, μα εδώ ξεδιπλώνεται γοητευτικά μέσα από μια αφήγηση που δεν τονίζει το προφανές κι από ένα πρωταγωνιστικό ζευγάρι που κερδίζει αυτομάτως την συμπάθεια.
Χωρίς να βυθίζεται στο υπερβολικό δράμα, δίχως να υψώνει την φωνή σε κορώνες καταγγελίας το φιλμ του Καν μιλά με τρόπο απόλυτα κατανοητό για κάτι που αντιλαμβανόμαστε (σχεδόν) όλοι κατορθώνοντας να το έχει την ίδια στιγμή στο κέντρο του αλλά και στο περιθωριό του.
Γιατί η ιστορία του, δεν είναι τα αποτελέσματα της κρίσης στην σχέση ενός ζευγαριού, μα η ίδια τους η σχέση, οι δεσμοί που τους ενώνουν, που τους κάνουν να δημιουργήσουν την δική τους οικογένεια. Από αυτή την άποψη, η καλύτερη ζωή που υπόσχεται ο τίτλος δεν είναι ακατόρθωτη, αρκεί να δοκιμάσεις να την βρεις, να την ορίσεις στις αληθινές διαστάσεις της.
Το φιλμ του Καν είναι μαζί ένα ρομαντικό δράμα, αλλά και ένα κομμάτι κοινωνικά συνειδητοποιημένου σινεμά κι έχει την ικανότητα να μην κάνει το ένα συνθετικό του να μοιάζει ξένο ή αταίριαστο δίπλα στο άλλο.
Αυτό που δεν βρίσκει πάντα όμως, είναι η συναισθηματική ή «πολιτική» ένταση που θα ήθελε, την αληθινά διαπεραστική ματιά ή την «πειθώ» για να δικαιολογήσει μια κομβική απόφαση της ηρωίδας του που μοιάζει δύσκολο να γίνει πιστευτή ακόμη κι υπό το φως της κρίσης.
Ομως στις καλύτερες στιγμές του, έχει την φυσικότητα της αληθινής ζωής και τον αγνό ιδεαλισμό ενός φιλμ που θα ήθελε να εμπνεύσει τους θεατές του να αναζητήσουν τα ουσιώδη και τα σημαντικά, αλλού, πέρα από τα υλικά αγαθά. Και παρ όλες τις αδυναμίες του ως ένα σημείο το καταφέρνει.
Δείτε εδώ τη συνέντευξη του Σεντρίκ Καν στην κάμερα του Flix.
