Η εικαστικός Αρτεμις Αλκαλάη αφηγείται την ιστορία της οικογένειάς της και ξεδιπλώνει τους τρόπους με τους οποίους συνειδητά ή ασυνείδητα, για 30 ολόκληρα χρόνια επεξεργάστηκε ανείπωτες οικογενειακές ιστορίες, το συλλογικό τραύμα και τη μνήμη του Ολοκαυτώματος. Χρησιμοποιώντας διαφορετικά υλικά, μαριονέτες, τσαλακωμένα υφάσματα, κόκκινες κορδέλες, φωτογραφίες και βίντεο-ιστορίες από τους τελευταίους εν ζωή Ελληνες εβραίους επιζώντες των στρατοπέδων του Άουσβιτς και του Μπέργκεν-Μπέλζεν, δημιουργεί με τα έργα της έναν άυλο τόπο συνάντησης αγάπης και επούλωσης του τραύματος της τραγικής αυτής Ιστορίας που σημάδεψε ανεξίτηλα την ανθρωπότητα.
