Bρισκόμαστε σε ύψος 5.000 ποδιών, στα Ιμαλάια του Θιβέτ. Δύο άντρες περιμένουν, καραδοκούν. Μπροστά τους, ένας θριαμβευτικά μεγάλος καμβάς με ελάφια που ποζάρουν ανασαίνοντας το ένα δίπλα στο άλλο, τεράστιες αρκούδες, ή μικρά τρωκτικά που τρομοκρατούνται από τις αγριόγατες του Πάλας.
Οι δύο άντρες είναι ο διάσημος φωτογράφος της άγριας φύσης, Βενσάν Μινιέ, κι ο ταξιδιωτικός συγγραφέας Σιλβέν Τεσόν. Ο δεύτερος έχει δεχθεί την πρό(σ)κληση του Μινιέ να κάνουν αυτό το ταξίδι μαζί, για να τον εκπαιδεύσει στην τέχνη του καρτεριού, να του δείξει τι να παρατηρεί (ακόμα κι όταν τα τοπία μοιάζουν φαινομενικά άδεια από ζωή), πάντα περιμένοντας να δουν ένα θαύμα: το δυνατό, άπιαστο και σπάνιο να εμφανιστεί αρπακτικό που είναι η λεοπάρδαλη του χιονιού.
Οσο εκείνοι παρατηρούν, συζητούν τις σκέψεις τους, ή μαγεύονται βουβά από το θαύμα που είναι η φύση, η κάμερα της (συν-σκηνοθέτιδας μαζί με τον Μινιέ) Μαρί Αμιγκέ, τους ακολουθεί διακριτικά και σιωπηλά. Μέσα από την λυρική κινηματογράφηση και την υπέροχη, μεγαλειώδη φωτογραφία, η περιπέτεια των δύο ανδρών σταματά να είναι κυριολεκτική. Γίνεται μία βαθιά πνευματική και υπαρξιακή εμπειρία, που επιχειρεί να επανασυνδέσει τον άνθρωπο με την ενέργεια της φύσης. Να τον επανατοποθετήσει στον κύκλο της αλυσίδας που ενώνει όλα τα πλάσματα σε αυτό τον κόσμο.
Η ποιητική εικόνα συνοδεύεται από το αυθεντικό σκορ που συνέθεσαν για την ταινία ο Νικ Κέιβ με τον Γουόρεν Ελις, απογειώνοντας την συγκίνηση.
Το ντοκιμαντέρ «Η Λεοπάρδαλη του Χιονιού» έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών ως Ειδική Προβολή «Cinema for the Climate Special Screening», κέρδισε το Βραβείο CÉSAR Καλύτερου Ντοκιμαντέρ και το Βραβείο Lumiéres Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, ενώ στην Ελλάδα το Βραβείο WWF στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Το Flix εξασφάλισε την μοναδική συνέντευξη με τον Βενσάν Μινιέ, ο οποίος εξηγεί πώς αυτό το ντοκιμαντέρ είχε στόχο να ηρεμήσει την αναπνοή του σύγχρονου θεατή, να κατεβάσει την ταχύτητα της αδρεναλίνης που του επιβάλει η αγχώδης καθημερινότητα και να τον κάνει να αναζητήσει ξανά την ομορφιά, τη μαγεία, το θαύμα που είναι ο κόσμος μας.
Είναι σημαντικό να σταματήσουμε για λίγο την ταχύτητα με την οποία τρέχουμε καθημερινά και να αντιληφθούμε πόσο η πρόοδος μάς έχει κάνει να μην προσέχουμε τη ζωή γύρω μας,..»
Ο Βενσάν Μινιέ με τον Σιλβέν Τεσόν
«Η ταινία γεννήθηκε πριν από περίπου 12 χρόνια. Είχα κάποιες ιδέες, συγκέντρωνα κάποια βίντεο, αλλά δεν ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω. Ολα έγιναν πιο συγκεκριμένα όταν δέχθηκε ο Σιλβάν Τεσόν να με ακολουθήσει μου στα οροπέδια του Θιβέτ και η Μαρί Αμιγκέ ανέλαβε να γυρίσει τις περιπέτειες μας σε ταινία.»«Στην πραγματικότητα κατέγραψε τη συνάντηση ενός φωτογράφου και ενός συγγραφέα, οι οποίοι περίμεναν υπομονετικά το… τέρας!»
Οι γονείς μου, μού έστρεψαν το βλέμμα από παιδί στην ομορφιά του κόσμου. Η Λεοπάρδαλη του Χιονιού είναι μία δικαιολογία, μία αφορμή για να σας εμπνεύσω να την ανακαλύψετε κι εσείς...»
«Είμαι μεγάλος εραστής της άγριας ζωής και των ζώων, μάλλον εξαιτίας της εκπαίδευσης μου, αλλά και των γονιών μου, που, από παιδί, μού έστρεψαν το βλέμμα στην ομορφιά του κόσμου.»
«Πρώτη φορά είδα τη φωτογραφία της Λεοπάρδαλης όταν ήμουν 12 ετών. Στη συνέχεια έγινα φωτογράφος, άρχισα να ταξιδεύω, άρχισα να κυνηγάω το όνειρο μου - να συναντάω άγρια ζώα στις πιο απίθανες γωνιές του κόσμου. Η Λεοπάρδαλη του Χιονιού ήταν μια δικαιολογία, μια αφορμή για να ανακαλύψω αυτά τα απίστευτα μέρη, τα οροπέδια του Θιβέτ...»
«Η ταινία δεν είναι ένα ντοκιμαντέρ για τα άγρια ζώα, δεν είναι ένα ντοκιμαντέρ για τη Λεοπάρδαλη του Χιονιού.»
«Είναι πιο πολύ μια απόδειξη της αγάπης μου για την άγρια ζωή. Ηταν σημαντικό να σταματήσουμε για λίγο την ταχύτητα με την οποία τρέχουμε καθημερινά και να αφεθούμε στην παρατήρηση. Να αντιληφθούμε πόσο η πρόοδος μάς έχει κάνει να μην προσέχουμε τη ζωή γύρω μας, αλλά και να συνειδητοποιήσουμε πόσο εξαρτημένοι είμαστε από αυτήν...»
Με την συνσκηνοθέτιδα Μαρί Αμιγκέ
«Η ταινία είναι μοναδική γιατί δεν έχει καμία "στημένη" σκηνοθεσία. Δεν θέλαμε να "παίζουμε" τις σκηνές.»
«Ηταν ένα από τα πρώτα πράγματα που δήλωσα όταν την κουβεντιάζαμε. Ηθελα, βλέποντας το ντοκιμαντέρ, να αισθάνεσαι την αλήθεια όσων συμβαίνουν, να αισθάνεσαι την αγωνία μας, την υπομονή μας, καθώς καμουφλαρισμένοι περιμέναμε την εμφάνιση της Λεοπάρδαλης...»
«Γι’ αυτό και χρησιμοποιήσαμε ένα πολύ μικρό συνεργείο. Δεν θέλαμε να παρέμβουμε στη φύση. Θέλαμε όσο το δυνατόν να αναπαράγουμε ακόμα και τη μοναξιά που νιώθει ένας παρατηρητής της άγριας ζωής....»
Ο Νικ Κέιβ αρνήθηκε να μάς δώσει τα δικαιώματα τραγουδιών του. Αυτό που είδε του άρεσε τόσο πολύ που μάς αντιπρότεινε να γράψει πρωτότυπη μουσική για ολόκληρη την ταινία.»
«Δείξαμε μερικές σκηνές του ντοκιμαντέρ στον Νικ Κέιβ, γιατί θέλαμε να αγοράσουμε τα δικαιώματα κάποιων κομματιών του. Αρνήθηκε να μάς τα δώσει...»
«Αυτό που είδε του άρεσε τόσο πολύ που μάς αντιπρότεινε να γράψει πρωτότυπη μουσική για ολόκληρη την ταινία.»
«Περισσότερο κι από το οικολογικό της μήνυμα, χαίρομαι για η επιτυχία της ταινίας δίνει την ευκαιρία στους ανθρώπους - και ιδιαίτερα στους νέους - να σκεφτούν πάνω στην ομορφιά και το θαύμα που λείπει τόσο πολύ από την καθημερινότητά μας...»
Η «Λεοπάρδαλη του Χιονιού» κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου από την One From the Heart