Ο Μάιλς Μοράλες επέστρεψε στην μεγάλη οθόνη με το «Spider-Man: Ακροβατώντας στο Αραχνο-Σύμπαν», μαζί με τουλάχιστον άλλους 250 Σπάιντερμαν.
Από προηγούμενες κινηματογραφικές εκδοχές μέχρι ξεχασμένες εναλλακτικές από τον χώρο των κόμικς, η ταινία αυτή είναι ωδή στις πολλές διαφορετικές μορφές που μπορεί να πάρει ο Σπάιντερμαν. Μια από τις εκδοχές αυτές είναι μια σχετικά ξεχασμένη, αλλά ιδιαίτερα αγαπητή τηλεοπτική εκδοχή του: Ο Τακουχίρα Γιαμασίρο, «Αγγελιοφόρος της Κολάσεως», που πολεμούσε το κακό με το γιγάντιο ρομπότ του Λεοπάρντον στην γιαπωνέζικη σειρά ζωντανής δράσης «Σπάιντερμαν» του 1978.
Στον κόσμο των τηλεοπτικών σειρών υπερηρώων, η σειρά «Σπάιντερμαν» της Toei - γνωστή και με την γιαπωνέζικη προφορά «Σουπάινταμαν» - ξεχωρίζει ως μια πραγματικά μοναδική και καινοτόμα προσέγγιση του διάσημου χαρακτήρα. Παραγωγή της Γιαπωνέζικης εταιρείας Toei, η σειρά κατάφερε να καθηλώσει το ιαπωνικό κοινό με την μελοδραματική πλοκή της, τη ζωντάνια των εικόνων της και τη δυναμική δράση της.
Η σειρά προβλήθηκε από το 1978 έως το 1979 και διήρκησε για 41 επεισόδια και μια κινηματογραφική ταινία μικρού μήκους. Η σειρά προήλθε από μια συνεργασία ανάμεσα στη Marvel και την Toei, με σκοπό να δημιουργηθεί μια μοναδική προσαρμογή που θα απευθύνεται καθαρά στο ιαπωνικό κοινό. Το αποτέλεσμα συνδύαζε στοιχεία της παραδοσιακής ιστορίας του Σπάιντερμαν με την αισθητική των ιαπωνικών τοκουσάτσου (παραγωγών με ειδικά εφέ, όπως ο Γκοτζίλα), δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα αισθητική σύνθεση ανατολής και δύσης. Παρότι δεν είναι ευρέως γνωστή έξω από την Ιαπωνία, η σειρά ήταν μεγάλη επιτυχία στην χώρα της, και έχει αποκτήσει μια ομάδα πιστών οπαδών από όλο τον κόσμο, μεταξύ τους και τον συνδημιουργό του Σπάιντερμαν, Σταν Λι.
Η σειρά αποκλίνει αρκετά από τα κόμικς, προσφέροντας μια δικιά της, ξεχωριστή αφήγηση. Η ιστορία εστιάζει στον Τακούγια Γιαμασίρο (Σίντζι Τόντο), έναν νεαρό μοτοσικλετιστή που τυχαία ανακαλύπτει το εξωγήινο διαστημόπλοιο «Μάρβελερ». Εκεί, ο Γκάρια (Μίτσουο Aντο), τελευταίος επιζών του πλανήτη Σπάιντερ, του δίνει το αίμα του για να του σώσει την ζωή και, έτσι, του χαρίζει τη δύναμη να μεταμορφώνεται σε Σπάιντερμαν. Ο Τακούγια αναλαμβάνει να υπερασπιστεί τη Γη από τις κακόβουλες δυνάμεις του εξωγήινου Καθηγητή Μόνστερ (Γιούκιε Καγκάβα) και του Στρατού του Σίδηρού Σταυρού από να κατακτήσουν τον κόσμο με τα μηχανικά τέρατά τους, που έστελναν ένα ανά επεισόδιο.
Η σειρά είχε έναν αρκετά κιτς χαρακτήρα, ενώ απευθυνόταν κυρίως σε παιδιά. Ωστόσο, δεν φοβόταν να μπει σε πιο «σκοτεινά» θέματα όπως ο θάνατος, η αυτοκτονία και η εκδίκηση, με την τελευταία να καθοδηγεί τον Τακούγια λόγω του θανάτου του πατέρα του από τον Μόνστερ, σε συνδυασμό με τους πολλούς ακόμα θανάτους που θα αντιμετωπίσει στην πορεία. Ως αποτέλεσμα, ο Τακούγια ήταν πιο σοβαρός και λιγομίλητος από τον κλασικό Σπάιντερμαν, που προσέγγιζε κάθε σύγκρουση πιο χαλαρά και με μια δόση χιούμορ. Ωστόσο, έχει ακόμα την μεγάλη καρδιά του ήρωα, καθιστώντας τον έναν ευχάριστο κεντρικό χαρακτήρα.
Η σειρά της Toei εισήγαγε αρκετά καινοτόμα στοιχεία για την εποχή της. Κεντρικό στοιχείο ήταν το Βραχιόλι Σπάιντερ, μια συσκευή που επιτρέπει τη μεταμόρφωση του Τακούγια σε Σπάιντερμαν και του παρέχει δυνάμεις όπως ιστό και την ικανότητα να καλεί το «αραχνοσχοινί». Επιπλέον, η περιπέτειες του Σπάιντερμαν έπαιρναν νέα διάσταση με την παρουσία του «Spider-Machine GP-7», ένα πολυλειτουργικό αμάξι που ενώνονταν με τον Μάρβελερ για να γίνει ο Λεοπάρντον, ένα γιγάντιο ρομπότ με το οποίο ο Σπάιντερμαν αποτελείωνε τα γιγάντια τέρατα στο τέλος κάθε επεισοδίου.
Η σειρά είχε αρκετά χαμηλό προϋπολογισμό. Ως αποτέλεσμα, ακολουθούσε μια σταθερή, επαναλαμβανόμενη δομή:
Ο Σπάιντερμαν μάθαινε για το νέο σχέδιο του Μόνστερ, φώναζε το σύνθημα μεταμόρφωσης στο Βραχιόλι, πολέμαγε πρώτα με μικρά, όμοια τσιράκια του Στρατού, πριν πολεμήσει το κύριο τέρας -το οποίο σε ένα σημείο πάντα γιγαντωνόταν- και το αποτελείωνε με το σπαθί του Λεοπάρντον. Οι μάχες συνδύαζαν πολλές διαφορετικές τεχνικές. Από ακροβατικά, πυροτεχνικά, περίτεχνα κοστούμια και μοντέλα μικρού μεγέθους μέχρι και επανάληψη γυρισμένου υλικού και επεξεργασίας του φιλμ μέσα στην κάμερα, δίνοντας μια χαρακτηριστική θεατρικότητα που, ναι μεν είναι πολύ κιτς και ξεπερασμένη, αλλά δεν γίνεται να ξεκολλήσεις τα μάτια σου από πάνω της.
Ο σχεδιασμός των κοστουμιών αποτέλεσε ένα μεγάλο ατού της. Υπεύθυνος για το σχεδιασμό ήταν ο Γιόσιγιουκι Χισινούμα, ο οποίος δημιούργησε μια στολή από κόκκινο και μπλε ελαστικό ύφασμα, παράλληλα όμοιο και αρκετά διαφορετικό από την κλασσική στολή. Οι έντονες χρωματικές αποχρώσεις και ο ξεχωριστός αισθητικός του χαρακτήρα έδωσαν στο κουστούμι μια μοναδική εμφάνιση, ξεχωρίζοντας από τις υπόλοιπες προσαρμογές του χαρακτήρα. Τα κοστούμια των τεράτων, αν και προφανή, ήταν επίσης φανερά προσεγμένα στην κάθε λεπτομέρεια, δείχνοντας την αγάπη όσων δούλεψαν από πίσω της.
Παρά τον σχετικά μικρό χρόνο προβολής της, η σειρά Σπάιντερμαν της Toei άφησε το στίγμα της στον χώρο των υπερηρώων. Η συνεργασία μεταξύ της Marvel και της Toei έθεσε τις βάσεις για μελλοντικές διεθνείς προσαρμογές του χαρακτήρα, προάγοντας την πολυπολιτισμική προσέγγιση του Σπάιντερμαν και άλλων χαρακτήρων και από τις δύο πλευρές της υδρογείου. Επιπλέον, η σειρά εισήγαγε καινοτόμα στοιχεία, όπως η δομή των επεισοδίων και το γιγάντιο ρομπότ, που επηρέασαν την γιαπωνέζικη σειρά «Super Sentai» της Toei, η οποία αργότερα μεταφέρθηκε στον υπόλοιπο κόσμο ως το παγκόσμιο φαινόμενο «Power Rangers», αφήνοντας έτσι άθελά της ανεξίτηλο το σημάδι της στην παγκόσμια ποπ κουλτούρα.
Η σειρά αυτή αποτελεί μια απόδειξη του δημιουργικού συνδυασμού του διάσημου χαρακτήρα της Marvel με τις πρακτικές του ζωντανού κόσμου του ιαπωνικού τοκουσάτσου. Με πρωτοποριακές τεχνικές παραγωγής, συναρπαστικές πλοκές και αξέχαστους χαρακτήρες, η σειρά κατάφερε να κερδίσει τη φαντασία των θεατών στην Ιαπωνία και πέραν αυτής. Η σειρά παραμένει ένα λιγότερο γνωστό, αλλά αγαπημένο κομμάτι της ιστορίας της τηλεόρασης υπερηρώων, αποδεικνύοντας την ανθεκτικότητα και την προσαρμοστικότητα του φιλικού Σπάιντερμαν της γειτονιάς σας.