Λίγο πριν το 11ο Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου κάνει την πανηγυρική του πρεμιέρα, την 1η Φεβρουαρίου, οι άνθρωποι που θα γεμίσουν φέτος την οθόνη του μάς δίνουν το στίγμα του παρελθόντος και του παρόντος του σινεμά που αγαπήθηκε με πάθος κι ενοχή. Σήμερα, ο σκηνοθέτης Φωκίων Μπόγρης, γέννημα – θρέμμα του Φεστιβάλ, μοιράζεται όσα θυμάται από την εμπειρία του στο θεσμό αυτό. Αλλωστε φέτος ο Φωκίωνας μοιράστηκε με τον Νίκο Τριανταφυλλίδη (και τον Αλέξανδρο Βούλγαρη) και την καρέκλα του συνδιοργανωτή και υπεύθυνου προγράμματος.
«Σταθερό και κανιβαλιστικό το κοινό του καλτ στην Ελλάδα»
Το καλτ είναι παρεξηγημένος όρος εδώ... Τον συγχέουν με κάτι «κακό», με το «σκουπίδι». Διαφέρει από αυτό που θεωρούν καλτ παγκοσμίως. Καλτ θα χαρακτήριζα ταινίες εκκεντρικές με ένα μικρό πυρήνα φανατικού κοινού που δημιουργούν φαινόμενα λατρείας και χτίζουν ένα μύθο γύρω τους. Στο δικό μου λεξιλόγιο, καλτ είναι κάτι το υγιές.
Το κοινό του Καλτ (Φεστιβάλ) είναι κανιβαλιστικό, γηπεδικό. Υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σταθερά εκεί και παρακολουθούν τις ταινίες αυτές φωνάζοντας συνθήματα. Ομολογουμένως δύσκολο κοινό. Εχει συγκεκριμένους κώδικες και ιδιαίτερες απαιτήσεις. Ξεχωριστό είδος σινεφίλ.
«Τους σοβαροφανείς τους έχουμε χεσμένους!»
Το Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου που έχει γίνει πλέον θεσμός τα τελευταία 11 χρόνια στο Gagarin 205 έχει μία πρωτοφανή εμβέλεια: Φιλοξενεί από Παντελή Βούλγαρη μέχρι «Χόμπυ μου ο Βιασμός». Αυτό δε δείχνει άλλωστε ότι ολόκληρο το ελληνικό σινεμά είναι καλτ;
Η προσωπικότητα του Νίκου Τριανταφυλλίδη ταυτίζεται απόλυτα με το φεστιβάλ. Πέρα από διοργανωτής είναι και μελετητής / λάτρης του είδους. Για καθεμία από τις ταινίες που παίζει, είναι έτοιμος να ανέβει στη σκηνή και να κάνει αναλύσεις που θα άφηναν άφωνους ακόμα και τους δημιουργούς. Πράγμα που είχε συμβεί και με την «Επιστροφή των Καθαρμάτων» που ο Νίκος έδειχνε να παίρνει πιο σοβαρά και από εμάς τους ίδιους!
Αυτό το φεστιβάλ ξεκίνησε με σκοπό να ταράξει τα νερά της ντόπιας κινηματογραφίας που έπασχε από σοβαροφάνεια - το σοβαρότερο πρόβλημα ενός κινηματογραφιστή, όπως μου έμαθε ο Τριανταφυλλίδης. Υπάρχουν δημιουργοί, αξιόλογοι / καταξιωμένοι, που δέχονται να συμμετάσχουν στο Φεστιβάλ χωρίς καμία προκατάληψη. Το βλέπουν χιουμοριστικά. Υπάρχουν όμως και οι σοβαροφανείς που θεωρούν ότι δεν ταιριάζουν στο πρόγραμμα γιατί «είναι πολύ καλοί» για να θεωρηθούν καλτ. Αυτούς τους έχουμε χεσμένους.
«Είμαι υπεύθυνος για την ανακάλυψη του ‘Χόμπυ μου ο Βιασμός’»
Από την πρώτη χρονιά που ξεκίνησε το Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Gagarin 205, πριν από 11 χρόνια, βρισκόμουν εκεί ως θεατής αρχικά. Γνώρισα τον Νίκο Τριανταφυλλίδη και διαπιστώσαμε ότι ψάχναμε και οι δύο τα ίδια πράγματα. Εκτοτε δεν έχω χάσει ούτε ένα Φεστιβάλ. Το 2004 συμμετείχα με την «Επιστροφή των Καθαρμάτων» και αργότερα υπήρξα μέλος της οργανωτικής ομάδας του Φεστιβάλ δίνοντας τίτλους από την προσωπική μου συλλογή για να προβληθούν.
Είμαι δε ο υπεύθυνος για την ανακάλυψη της επικών διαστάσεων ταινίας «Χόμπυ μου ο Βιασμός»! Τη βρήκα από ένα φίλο συλλέκτη που είχε ένα μοναδικό κομμάτι VHS, τον αείμνηστο Βασίλη Μπαρούνη. Η πρώτη μου σκέψη μόλις είδα αυτή την ταινία ήταν ότι έπρεπε οπωσδήποτε να παιχτεί. Απέκτησε τους δικούς της φανς και έτσι συγκαταλέγεται πλέον μεταξύ των ΤΟΡ ταινιών του Φεστιβάλ - από πλευράς αποδοχής του κοινού βέβαια - γιατί από πλευράς ποιότητας ας μην το συζητήσουμε καλύτερα.
«Επιστροφή των Καθαρμάτων» - Μια «καμένη» περίπτωση
Δεν είναι ταινία. Είναι μια «καμένη» περίπτωση και μάλλον σημείο αναφοράς για το φεστιβάλ. Σε μία περίοδο υπερκατανάλωσης χόρτου και κακών ταινιών, θέλαμε να κάνουμε κάτι ανάλογο. Χωρίς γνώσεις, τεχνικά μέσα, χωρίς ηθοποιούς. Μια παρωδία του κακού ελληνικού κινηματογράφου και κατ’ επέκταση της βιντεοταινίας του ’80. Oσοι έπαιξαν στην ταινία αυτή ήταν ηθοποιοί της παλιάς σχολής ή μη-ηθοποιοί. Στα γυρίσματα κλαίγαμε… από τα γέλια. Αν μπορεί κάποιος να βρει μία αξία στην «Επιστροφή» είναι πως δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της. Και ίσως να έδειξε σε μερικούς ακόμα το δρόμο του «πάρε μια κάμερα και κάντο μόνος σου». Δρόμο που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ακολουθώ ακόμα.
«Κάθαρση» - τα πτώματα πέφτουν σαν το χαλάζι…
Πριν βρει το δρόμο της στον κινηματογράφο Μικρόκοσμο και στην αγορά του DVD, η ταινία μου «Κάθαρση» έκανε avant premiere στο Καλτ Φεστιβάλ του Gagarin 205 στις αρχές του 2010 όπου τιμήθηκε και ο πρωταγωνιστής Κώστας Στεφανάκης.
Ενα ακόμα θετικό της «Επιστροφής…» ήταν ότι μου έδειξε όλα αυτά που έπρεπε να αποφύγω η να κάνω διαφορετικά εδώ. Ταινία εκδίκησης επηρεασμένη από ευρωπαϊκές cult /exploitation ταινίες -λατρείες της μετεφηβικής ηλικίας. Η ιστορία συγκεντρώνει όλα τα εξωφρενικά - ανάπηρους γέρους που εκτοξεύονται από ταράτσες, μέχρι τον Τέλη Σταλόνε στο ρόλο υπουργού δημόσιας τάξης. Μου άρεσε πολύ κάτι που είχε γραφτεί σε μία κριτική: «τα πτώματα πέφτουν σαν το χαλάζι».
«Ο Δεύτερος Αντρας» - προσεχώς…
Για πρώτη ίσως φορά πιστεύω σε μία ταινία μου, ίσως επειδή έχει να κάνει με αληθινά βιώματα - δικά μου και του πρωταγωνιστή. Ηρωάς της ένας αυτοκαταστροφικός σκηνοθέτης (Νίκος Τριανταφυλλίδης), ο οποίος μέσα από την προσπάθειά του να ξανακάνει μεγάλου μήκους ταινία - μετά από χρόνια αποχής - και να τα ξαναβρεί με το χαμένο του έρωτα, πιάνει πάτο. Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν το καλοκαίρι και μοντάρουμε ακόμα. Νεότερα μέσα στο 2013…
Επιμέλεια: Χαρά Παγκάλου
Ο Φωκίων Μπόγρης είναι ένας κινηματογραφιστής που ξεπήδησε και «ανδρώθηκε» μέσα από το Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου. Το όνομά του πλέον έχει δημιουργήσει το δικό του μύθο στη διοργάνωση και μερικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι το Φεστιβάλ έχει «μπογροποιηθεί», λόγω της έντονης προσωπικότητάς του. Θυμάται απ’ έξω τίτλους ταινιών, ατάκες, ακόμη και ολόκληρες στιχομυθίες. Πωρωμένος με το σινεμά. Βλέπει 3 ταινίες την ημέρα. Χαρακτήρας αυθόρμητος και εκρηκτικός. Αν σε συμπαθήσει έχει καλώς. Διαφορετικά δε θα μπει καν στον κόπο να τηρήσει τα προσχήματα. Σκηνοθέτης είναι άλλωστε, όχι ηθοποιός. Είναι σίγουρα όμως από τους ανθρώπους που δεν περνούν απαρατήρητοι. Το 2012 απέσπασε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας για το «Family Tree», στην πρώτη σεναριακή απόπειρα του Κώστα Ξυκομηνού. Γεγονός - σκάνδαλο εξαιτίας της προϋπηρεσίας του Μπόγρη [διαβάστε περισσότερα εδώ].
Για περισσότερες πληροφορίες για το 11ο Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού κινηματογράφου, που θα πραγματοποιηθεί 1-3 Φεβρουαρίου στον πολυχώρο GAGARIN 205 (Λιοσίων 205), επισκεφθείτε τα websites της διοργάνωσης, gagarin205 και greekcultfilmfestival.
- Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου: Hit me! Hit me! Hit me! Ολες οι πληροφορίες και το πλήρες πρόγραμμα
- Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου # 11. Ετσι κι αλλιώς, όλα είναι δρόμος
- Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου # 11. Μάκης Παπασημακόπουλος: «Αθλητισμός σημαίνει φως. Και ολίγον σινεμάς.»
- Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου # 11. Μπάμπης Μπεσλεμές: «Δεν φανταζόμαστε ποτέ ότι ο Παντελής Βούλγαρης θ’ ασχοληθεί μαζί μας»
- Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου # 11. Αυτή η μάστιγα.
- Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου # 11: «Οσο υπάρχει αλκοόλ…»
- Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου # 11: Το νέο «αίμα»
- Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου # 11: Γιώργος-Ικαρος Μπαμπασάκης, «Είμαστε ο Σινεμάς!»
- Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου # 11: Ο Θανάσης Χειμωνάς, ο Βαμβακούλος και η Γκολάρα του!
- Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου # 11: Διονύσης Ξανθός, Ο Γύρος της Ζωής
