Άποψη

Φεστιβάλ Δράμας 2022: Μέχρι το Διεθνές Σπουδαστικό κι ακόμα παραπέρα

στα 10

Το Flix παρακολούθησε για πρώτη φορά φέτος ολόκληρο το Διεθνές Σπουδαστικό Πρόγραμμα της Δράμας και εντόπισε ταινίες που θα άξιζαν θέση -αν όχι και βραβείο- σε οποιοδήποτε διαγωνιστικό. Ιδού οι εντυπώσεις.

Φεστιβάλ Δράμας 2022:  Μέχρι το Διεθνές Σπουδαστικό κι ακόμα παραπέρα

Θηλυκό, βιωματικό, πειραματικό. Ενίοτε και τα τρία μαζί. Η τριπλέτα που χαρακτήρισε το φετινό lineup του Διεθνούς Σπουδαστικού, σύμφωνα, φυσικά, με τις επιλογές του head programmer του τμήματος, τον πολυβραβευμένο μικρομηκά Θανάση Νεοφώτιστο.


Το 45ο Φεστιβάλ της Δράμας με τον τρόπο του Flix:

Δράμα 2022: Τελετή έναρξης ενός (επιτέλους) «κανονικού», διεθνούς Φεστιβάλ
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Οι ταινίες: Ημέρα 1η
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Οι ταινίες: Ημέρα 2η
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Οι ταινίες: Ημέρα 3η
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Οι ταινίες: Ημέρα 4η
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Οι ταινίες: Ημέρα 5η
Φεστιβάλ Δράμας 2022: Διεθνείς «καταιγίδες»
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Τελετή Λήξης και Βραβεία


corrupted Corrupted

before Before Pandemic and War, There Were Βed Βugs and Love!

Αρκετές από τις 14 διαγωνιζόμενες ταινίες του σφιχτού προγράμματος ήταν έργα που ακροβατούν ανάμεσα στην μυθοπλασία και την τεκμηρίωση για να παραθέσουν βιωματικές μνήμες γυναικών -κι ας μην ήταν απαραίτητα σκηνοθετημένες από γυναίκες. Το ντοκιμαντέρ «Corrupted», για παράδειγμα, το σκηνοθέτησε άντρας, ο Χιλιανός Χουάν Σιφουέντες Μέρα, είναι, όμως, εντυπωσιακός ο σε-πρώτο-πρόσωπο τρόπος που δίνει φωνή στο θηλυκού γένους υποκείμενό του, μια κοπέλα που παλεύει να συναρμολογήσει κομμάτια της ταυτότητάς της μετά την απώλεια της μνήμης της από θεραπείες με ηλεκτροσόκ. Eτσι και το τιμημένο με Ειδική Μνεία «Before Pandemic and War, There Were Βed Βugs and Love!» του Νουρουζαμάν Καν από το Μπαγκλαντές, ο οποίος μοντάρει στιγμιότυπα από τη σχέση του με την Λιθουανή πρώην του σαν να επρόκειτο για δικές της θύμησες, ανακαλεί τα κοινά τους όνειρα σαν να τα έκανε εκείνη.

after a room After A Room

ο,τι απομένει Ο, τι Απομένει

Καθαρά αυτοαναφορικές, πάντως, είναι το «After A Room» της Ελβετοολλανδής Ναόμι Πασιφίκ το οποίο, αν και αυτοαποκαλείται φιξιόν, βροντοφωνάζει την αυθεντικότητα των υπαρξιακών αγχών της δημιουργού του μέσα από το κολάζ των εικόνων του (σκηνές με τον εραστή της, κουβέντες με έναν ηλικιωμένο μπάρμαν, home videos από την παιδική της ηλικία, όλα σε δικό της voiceover), όπως και το «Ο, τι Απομένει» της Σεμέλης Σαφού, η οποία σε επίσης πρώτου προσώπου και εκτός κάδρου αφήγηση, αντιπαραβάλλει στιγμές από την επαγγελματική καθημερινότητα γονιών της -χειρούργος εκείνος, καλλιτέχνης εκείνη- για να υπογραμμίσει το τραύμα που της άφησε ο χωρισμός τους. Αυτό το τελευταίο, το ελληνικό, είναι μάλλον και το πιο συμπαγές φιλμ της παραπάνω δέσμης, έργο που φροντίζει να μένει συνεπές σε έναν εσωτερικό ρυθμό και δεν αρκείται σε μια χαλαρή μέχρι αυθαιρεσίας παράθεση.

any place Any Place

dark Darker

Μυθοπλασία είναι και το «Any Place» της Μινέρβα Ριβέρα Μπολάνιος, πάνω στη άμοιρη σχέση ενός 5χρονου κοριτσιού με τον πολυαγαπημένο της παππού, όμως είναι τόσο αισθαντικά φτιαγμένο που αποκλείεται να μην αντανακλά έστω κάτι βιωματικό της Μεξικάνας σκηνοθέτη. Ανάλογη, όμως, τρυφερότητα και κατανόηση αποδεσμεύει και το βλέμμα σκέτα (κι όχι αναγκαστικά και η εμπειρία) του Βέλγου Φρανκ Βαν Ντεν Μπόγκααρτ στο σκοτεινό, απόκοσμο, άκρως ατμοσφαιρικό «Darker», το μόνο fantasy του προγράμματος (θα θέλαμε κι άλλα!), όπου κοριτσάκι αναζητά τον αγνοούμενο πατέρα του σε δάσος στοιχειωμένο από ένα θρυλικό πλάσμα που συλλέγει ιστορίες νεκρών, όπως εκείνος τού αφηγούταν σε παραμύθια.

on the edge On the Edge

Το «Darker» είναι ίσως και η πιο άρτια παραγωγή που είδαμε στο Διεθνές Σπουδαστικό μαζί με το «On the Εdge» του Ματέο Σάντερς. Δράμα ώριμο και στιβαρό, φτιαγμένο θαρρείς από έμπειρο μικρομηκά, το φιλμ του 33χρονου Αυστριακού παρακολουθεί την ορειβατική συνάντηση δύο νεαρών αδελφών στις χιονισμένες Aλπεις, ιχνηλατεί τη σχέση τους καθώς η πολλαπλή σκλήρυνση καταβάλλει όλο και περισσότερο τον έναν και κατορθώνει να δημιουργήσει χαρακτήρες με παρελθόν και παρόν σε 19 μόλις λεπτά. Δίκαια τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο (Grand Prix Almost Famous).

the depen The Dependent Variables

lonely fans Lonely Fans

Σε επίπεδο παραγωγής, και προκειμένου για live action τίτλους, από κοντά ακολουθούν το «The Dependent Variables» του Λορέντζο Ταρντέλα (Βραβείο Rising Star), απέριττων ρυθμών δράμα που σταθμίζει με τόλμη και ευαισθησία το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ανάμεσα σε δύο προέφηβα αγόρια αποσπώντας το ίδιο θαρραλέες ερμηνείες από τους μικρούς πρωταγωνιστές του, και το καθηλωτικής φωτογραφίας «Lonely Fans» του Ελβετού Ντέιβιντ Όες, μια παράξενη όσο και απολαυστική κωμωδία με ήρωα έναν «ανεμιστηρολάγνο» μηχανικό ανεμογεννητριών που βρίσκει την αδελφή ψυχή στο πρόσωπο της μοναχικής ιδιοκτήτριας ενός πανδοχείου. Πρόκειται πιθανότατα για την πρώτη ταινία στα χρονικά που πραγματεύεται ένα τέτοιο ερωτικό φετίχ!

shoud I Should Feed Μy Cat

more than Love You More Than Peanut Butter

Στις queer συμμετοχές, εκτός από το «The Dependent Variables», το τμήμα στέγασε ακόμη το βέλγικο «I Should Feed Μy Cat» του Αμερικανού Έιμπραμ Τσέντρα (Βραβείο Student Queer Loud and Proud), δράμα που εξερευνά με θέρμη μεν αλλά χωρίς επάρκεια σκιαγράφησης την αδυναμία ενός άντρα να συμφιλιωθεί με την είδηση του θανάτου ενός πρώην του (εξ ου και η ομότιτλη δικαιολογία σε όποιον συναντά), και το νευρώδες αλλά μάλλον απλοϊκό «Love You More Than Peanut Butter» της Αριάδνης Αγγελικής Θυφρονίτου Λήτου, η μόνη ελληνική επιλογή του Διεθνούς μαζί με το «Ο, τι Απομένει», πάνω στη δοκιμασία που περνά η φιλία δύο νεαρών όταν ο ένας αποφασίζει να πλησιάσει το αγόρι που ποθεί στο skate park όπου συχνάζουν.

an extra day An Extra Day in Prague

Πιο αποτελεσματική είναι ίσως η βυθομέτρηση στο «An Extra Day in Prague» του, εδρεύοντος στην Τσεχία, Αμερικανού Τζέικομπ Ράμσεϊ, έτσι όπως αφουγκράζεται τα άγχη ενός έφηβου παίκτη του χόκεϊ στην Πράγα και τον ακολουθεί στις συναντήσεις του με τον αποξενωμένο πατέρα του και την καλύτερη φίλη του, πριν μετακομίσει στις ΗΠΑ.

laika Laika & Nemo

mata Matapacos

Τέλος, δύο εξαιρετικά animation φιλοξένησε το φετινό πρόγραμμα: το stop-motion «Laika & Nemo» των Γιάν Γκάντερμαν και Σεμπάστιαν Γκάντοφ από τη Γερμανία, πάνω στην αλά Toy Story τη φιλία δύο σκαφανδροφόρων νεαρών (εκείνος εκκολαπτόμενος καταδύτης, εκείνη αστροναύτης), και το «Matapacos» των Κάρλα Ρίμπαρτς και Λίον Ντουρστ, επίσης γερμανικό αλλά λατινοαμερικανικής θεματικής, μια απόδοση σε χειροποίητο σκίτσο της ιστορίας του διάσημου «διαδηλωτή σκύλου» της Χιλής, που από αδέσποτος εχθρός των δυνάμεων καταστολής εξελίχθηκε σε ήρωα της αντίστασης.


Το 45ο Φεστιβάλ της Δράμας με τον τρόπο του Flix:

Δράμα 2022: Τελετή έναρξης ενός (επιτέλους) «κανονικού», διεθνούς Φεστιβάλ
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Οι ταινίες: Ημέρα 1η
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Οι ταινίες: Ημέρα 2η
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Οι ταινίες: Ημέρα 3η
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Οι ταινίες: Ημέρα 4η
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Οι ταινίες: Ημέρα 5η
Φεστιβάλ Δράμας 2022: Διεθνείς «καταιγίδες»
Φεστιβάλ Δράμας 2022 | Τελετή Λήξης και Βραβεία