H ταινία
Μια γυναίκα οδηγεί το βράδυ σε μια λεωφόρο. Κάτι την βασανίζει. Μια φωνή μέσα στο κεφάλι της μιλάει για την αγάπη. Αρχίζει μια συνομιλία με τη φωνή που αποδεικνύεται ότι ανήκει στον πρώην σύντροφό της. Είναι μια μοναχική γυναίκα που οδηγεί προς αναζήτηση του τελικού προορισμού.
Ο σκηνοθέτης
Ο παραγωγός και σκηνοθέτης Μιχάλης Χαπέσιης είναι Κύπριος που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Ο Μιχάλης πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στο Λονδίνο, πριν επιστρέψει στην Κύπρο το 1964 στην ηλικία των πέντε ετών για να φοιτήσει σε Ελληνικό σχολείο. Έζησε στο βόρειο μέρος της Κύπρου, που τώρα βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή, για δέκα χρόνια. Ήταν η εποχή που έμαθε, μελέτησε τον κόσμο και έθετε απορίες. Η Κερύνεια, το ομορφότερο και πιο ειδυλλιακό μέρος του νησιού, όπου τα πυκνά δάση συναντούσαν την θάλασσα, είχε ουσιαστική επίδραση στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού. Πράγματι, η Βόρεια ακτή της Κύπρου είναι διάσημη έχοντας δώσει στο νησί αξιόλογους ποιητές και καλλιτέχνες. Η οικογένεια του Μιχάλη βρισκόταν πάντοτε στο προσκήνιο σε ότι αφορά την καλλιτεχνική δραστηριότητα, ξεχωρίζοντας ιδιαίτερα στην παραδοσιακή ποίηση.
Το 1974 ξεριζώθηκε από την γενέτειρά του από τα τουρκικά στρατεύματα που κατέστρεφαν τα πάντα στο πέρασμά τους. Η οικογένεια μετανάστευσε πίσω στην Αγγλία όπου ο Μιχάλης σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Greenwich από όπου αποφοίτησε το 1984. Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Κύπρο, αυτή τη φορά για να αντιμετωπίσει το πλήρες μέγεθος της καταστροφής που έφερε η τουρκική εισβολή. Για 15 χρόνια, όπως λέει ο ίδιος, αισθανόταν σαν ψάρι έξω από το νερό. Το 1999 επιστρέφει και πάλι στο Λονδίνο, παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών. Ξεκινά να εργάζεται ως αρχιτέκτονας, ενώ στον ελεύθερό του χρόνο επιδιώκει την ενασχόληση με τη δεύτερη μεγάλη του αγάπη, τον κινηματογράφο, που εν τέλει γίνεται η δεύτερη, κύρια ασχολία του.
Τον Φεβρουάριο του 2001 δημιούργησε την Michael P. Hapeshis Ltd. (Acanthus Films) μέσω της οποίας έχει δημιουργήσει αρκετές ταινίες μικρού μήκους, τηλεοπτικές σειρές, ντοκιμαντέρ, και δύο ταινίες. Το «Shootout», μια ταινία σε φορμά 35χλ εξερευνά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια ομάδα νέων κινηματογραφιστών κατά την πρώτη μέρα γυρισμάτων, μελετώντας διάφορες πτυχές των ανθρωπίνων σχέσεων, τις δυνάμεις και τις αδυναμίες τους, τα όνειρα και τις προσδοκίες τους. Το «Shootout» προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Εδιμβούργου το 2001. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του με τίτλο «Dinner with my Sisters», κυκλοφόρησε στις αίθουσες στο Ηνωμένο Βασίλειο από την αλυσίδα κινηματογράφων Cineworld. Η ταινία μικρού μήκους «Miss Sparks», προβλήθηκε ως μέρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπράιτον το Πάσχα του 2002 και στο 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου τον Φεβρουάριο του 2005 οπού και πήρε το βραβείο καλύτερης ψηφιακής ταινίας. Η ταινία «Resurrection», ολοκληρώθηκε το 2006 και ήταν υποψήφια για το βραβείο Καλύτερης Δραματικής Ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λος Αντζελες το 2006, ενώ συμμετείχε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπιλμπάο την ίδια χρονιά. Εχει λάβει επίσης το Βραβείο Τεχνικής και Καλλιτεχνικής Αριστείας στο 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου, τον Μάρτιο του 2007. Η ταινία «Αντίδοτον» πήρε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας - Ελληνες του Κόσμου στο 39ο Φεστιβάλ ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας τον Σεπτέμβριο του 2016. Η ταινία «Η Ασήμαντη Ζωή της Ελένης Παυλή» πήρε βραβείο σκηνοθετικής μνείας στο 23ο Διεθνές Φεστιβάλ ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας τον Σεπτέμβριο του 2017.
Ο Μιχάλης Χαπέσιης έχει εκλεγεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου τον Απρίλιο του 2017.
4 ερωτήσεις για το «Just Love»
Γιατι κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Η ταινία είναι ένας προβληματισμός γύρω από το θέμα αγάπη. Έχω πάρει την φράση κλειδί από πολλές μεγάλες ταινίες μεγάλου μήκους με θέμα την αγάπη και τις έχω βάλει σε ένα νέο πλαίσιο με τελείως διαφορετικό νόημα.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ’ έναν υποψήφιο θεατή;
Η ταινία μου είναι ένας εικαστικός πόλεμος.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Εγώ κάνω ταινίες μικρού μήκους για θέματα που με βασανίζουν σαν άνθρωπο και προσπαθώ μέσα από την διαδικασία να περάσω κάποια μηνύματα. Ότι κάνουμε στην ζωή μας έχει πολιτικό-ιδεολογικές προεκτάσεις και σαν καλλιτέχνες έχουμε ιερό καθήκον μέσα από το έργο μας να αναδεικνύουμε τον απλό άνθρωπο και τους προβληματισμούς του. Ομως με αυτή την ταινία έψαξα μέσα στον άνθρωπο παρά τους εξωγενείς παράγοντες.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας; Ποια πιστεύετε ότι είναι τα υπέρ και ποια τα κατά του; Θα προτείνατε κάποιες κινήσεις προς τη βελτίωσή του;
Το Φεστιβάλ Δράμας είναι μια μαγευτική διοργάνωση, ένα από τα ποιό σημαντικά φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στον κόσμο, και χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης εδώ στην Βρετανία. Πιστεύω ότι το φεστιβάλ είναι σε ικανότατα χέρια και πρόσφατα έχει ανακοινωθεί συνεργασία με το Ανοικτό Πανεπιστήμιο για την δημιουργία στην Δράμα Κινηματογραφικής Σχολής. Αυτό αποτελεί παγκόσμια πρωτιά και μπράβο στον Καλλιτεχνικό Διευθυντή Κο Αντώνη Παπαδόπουλο για αυτή την τόσο μεγάλη επιτυχία.
Δείτε εδώ την πρηγούμενη ταινία του Μιχάλη Χαπεσίη «Η Ασήμαντη Ζωή της Ελένης Παυλή»:
