Το «Crux» των Mechanimal ολοκληρώνει τον πρώτο μεγάλο κύκλο ενός από τα πιο σημαντικά σχήματα που γνώρισε η Ελλάδα της τελευταίας δεκαετίας και αποτελεί την τέταρτη, πιο εμπνευσμένη από ποτέ συνάντηση του Γιάννη Παπαιωάννου (ΙΟΝ) και του Freddie F. σε 10 κομμάτια που (δεν) κρύβουν μέσα τους οτιδήποτε μπορεί να είναι το ηλεκτρονικό punk του σήμερα και μαζί έναν ολόκληρο κόσμο από εικόνες, αναφορές, σκληρές αλήθειες και μικρές ή μεγαλύτερες εκρήξεις από science realities.
Τους ζητήσαμε να συνδέσουν κάθε κομμάτι του δίσκου με μια ταινία, εξηγώντας ταυτόχρονα όλες τις μικρές ή μεγάλες αναφορές που μπορεί κανείς να διακρίνει ήδη από το υπέροχο εξώφυλλο που σχεδιάσε η Αγγελική Βρεττού και το πρώτο άκουσμα - από την Σάρον Τέιτ μέχρι το Liquid Sky και από τον Αντρέι Ταρκόφσκι μέχρι τον Φρανσουά Τριφό.
Το «Crux» είναι ένα πολυδιάστατο κολάζ όπως έχουμε πει, ένα παζλ φτιαγμένο από αναμνήσεις, ιδέες και πολλές κρυφές αναφορές. Εκτός από τις φωτογραφίες που επιλέχθηκαν για τη δημιουργία του εξωφύλλου και του «Holy Punk» ως προάγγελο του δίσκου, υπάρχουν και κάποιες κινηματογραφικές ταινίες που υποσυνείδητα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και ίσως τελικά συνδέονται κατά κάποιον τρόπο με την τελική μορφή του κάθε κομματιού. Δεν ξέρω αν το κάθε ένα από αυτά τα τραγούδια θα ταίριαζε στις παρακάτω ταινίες, αλλά ξέρω ότι κάπου βαθιά μέσα μου όλες αυτές έχουν αφήσει τα ίχνη τους μέσα στην μουσική και το concept του άλμπουμ.
Ακούστε το Crux στο Spotify, ακολουθήστε τους Mechanimal στο Facebook και το Instagram.
Ghetto Level | «The Warriors» του Γουόλτερ Χιλ, 1979
To κομμάτι γράφτηκε μετά από μια νυχτερινή βόλτα την άνοιξη στα Εξάρχεια. Στην ιστορία του άλμπουμ μιλάει για μια εποχή που μπορούσες να βασιστείς στους φίλους και τη γειτονιά σου για να νιώσεις ασφαλής. Οταν ακόμη και ο «τελευταίος» της παρέας είχε τη δύναμη να τους ενώσει όλους για να τη βγάλουν καθαρή σε πολύ δύσκολες καταστάσεις.
Sharon | «The Eye of the Devil» του Τζον Λι Τόμσον, 1966
To "Sharon” είναι γραμμένο για τη Σάρον Τέιτ, στη δική μας ιστορία μια συμβολική θεϊκή ύπαρξη, σιωπηλή στην άκρη ενός κάστρου, μονοπωλεί την ιδέα της χαμένης αθωότητας όταν όλοι είναι έτοιμοι να θυσιαστούν στο όνομά της, πέφτοντας από τα τείχη του.
Stolen Flesh | «Τελευταία Εξοδος Ρίτα Χέιγουορθ» του Φρανκ Ντάραμποντ, 1994
Οι στίχοι του «Stolen Flesh» μιλούν για την απώλεια της Ελένης, μιας φίλης του Φρέντι η οποία έφυγε νωρίς. Το «The Shawshank Redemption» ήταν μια από τις πολύ αγαπημένες της ταινίες και η Betty Boop ο αγαπημένος της animated χαρακτήρας.
Εasy Dead | «Ρέκβιεμ για ένα Ονειρο» του Ντάρεν Αρoνόφσκι, 2001
H ατρόμητη δύναμη της νεότητας, οι ελπίδες και τα χάπια της μάνας, η διαστολή της κόρης του ματιού, το συνεχές σνιφάρισμα, μια μεταχειρισμένη τηλεόραση για πούλημα, το techno σπιντάρισμα, τα ξέφρενα όργια με αγνώστους και ένας σίγουρος θάνατος, όχι απαραίτητα οργανικός, αλλά φανερά πολύ εύκολος.
Scavengers | «Container» του Λούκας Μούντισον, 2006
Μια γυναίκα σε ένα ανδρικό σώμα, ένας άνδρας σε ένα γυναικείο σώμα και ο Ιησούς στο στομάχι της Μαρίας. H πολυπλοκότητα του ανθρώπου, η επιθυμία για αποδοχή και ο φόβος να θεωρηθείς διαφορετικός. Η Τζίνα Μαλόουν με τη φωνή της από αυτήν την πειραματική ταινία του Μούντισον έχει στοιχειώσει για πάντα την μουσική των Mechanimal.
Razor Tube | «Liquid Sky» του Σλάβα Τσούκερμαν, 1982
Mανχάταν, ένα ζευγάρι κορίτσια, πολλά όμορφα αγόρια, ένα μονότονο rhythm-box, χαλασμένο punk από την πολύ ηρωίνη και κοκκαϊνη, UFOs που σκάνε από το πουθενά και ένα αιδοίο που τα εξολοθρεύει, όλα αυτά μαζί σε ένα αιώνιο ηλιοβασίλεμα το οποίο δεν τελειώνει ποτέ.
Red Mirror | «Γλυκιά Συμμορία» του Νίκου Νικολαΐδη, 1983
Μια παρέα περιθωριακών ανθρώπων που ο καθένας λάμπει για διαφορετικούς λόγους. Φυτοζωούν μέσα σε μια παρακμιακή καθημερινότητα χωρίς να υπάρχει αύριο. Γιατί το αύριο πάντα μυρίζει θάνατο. Το μακελειό είναι γρήγορο και αιματηρό, το τέλος δεν αργεί να έρθει. Η αγάπη δεν νικάει πάντα. Οι καλοί πεθαίνουν. Οι κακοί μας την πέφτουν πάντα και από παντού.
The Hospital of the Storm | «Σουσπίρια» του Νάριο Αρτζέντο, 1977
Μια υπερφυσική συνομωσία γυναικών! Οταν οι γυναίκες συνειδητοποιούν τη δύναμη που διαθέτουν γίνονται μάγισσες. Τρέφονται από τον αρχέγονο πόνο και κρατάνε στη ζωή την αιώνια μοναδική μητέρα, τη γυναικεία φύση που ποιεί εκ των έσω.
Vanquish | «Φαρενάιτ 451» του Φρανσουά Τριφό, 1966
Η γνώση είναι το μοναδικό όπλο των ανθρώπων. Και η γνώση είναι αλήθεια.
La Poverina delle Ossa | «Νοσταλγία» του Αντρέι Ταρκόφσκι, 1983
Αναζητούμε την κάθαρση ή τη λύτρωση και η μουσική απαλύνει τον πόνο μας στο ταξίδι της ζωής. Νοσταλγούμε το σημείο 0, το σημείο της αρχής ή το σημείο του τέλους, όταν όλα θα έχουν τελειώσει ή όταν όλα αρχίζουν. Η ομορφιά θα αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες και τα κόκαλα.
Ακούστε το Crux στο Spotify, ακολουθήστε τους Mechanimal στο Facebook και το Instagram.
Δείτε εδώ το βίντεο κλιπ του «Stolen Flesh» από τον Χρήστο Καραλιά:
Δείτε εδώ το βίντεο κλιπ του «Scavengers» από τον Γεράσιμο Δομένικο:
