Τέλος για το ιρανικό σινεμά;

Η αφορμή για το «κλείσιμο» του Iranian House of Cinema, όπως ονομάζεται το Σωματείο των Ιρανών Κινηματογραφιστών, υπήρξε φυσικά η δήλωση που εξέδωσε τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε κατά της σύλληψης των έξι Ιρανών ντοκιμαντεριστών.

Γεγονός που δεν πέρασε απαρατήρητο από την Κυβέρνηση του Ιράν, η οποία βρήκε έτσι την ευκαιρία να απαλλαγεί από ένα Σωματείο που από την ίδρυση του, το 1987, έχει καταφέρει να συσπειρώσει περισσότερα από 5000 μέλη, δίνοντας ουσιαστικά έδαφος για τη δημιουργία ταινιών που αντιτίθενται στο καθεστώς.

Η επίσημη αιτιολογία που εξέδωσε το Υπουργείο για να στηρίξει την απόφαση του στηρίχθηκε στην έλλειψη νομιμοποίησης του Σωματείου, αλλά και σε άλλες παράνομες πράξεις που υποστηρίζεται ότι έχουν υποπέσει τα μέλη του.

Ο πρόεδρος του Σωματείου Μοχάμαντ- Μεχντί Ασγκαρπούρ δήλωσε πως το έγγραφο που απαιτεί από το Σωματείο να σταματήσει οποιαδήποτε δραστηριότητα του μέχρι τις 5 Ιανουαρίου δεν έχει νομική βάση, αφού «η κατάργηση ενός μη κυβερνητικού οργανισμού είναι αδύνατη. Ωστόσο περιμένουμε την επίσημη δίκη στις 11 Ιανουαρίου και ελπίζουμε πως θα ανατρέψουμε την απόφαση».

Σύμφωνα με το ιρανικό καθεστώς όλοι οι πολιτιστικοί οργανισμοί πρέπει να λάβουν άδεια πριν την ίδρυση τους και να εγκριθούν από το Δημόσιο Πολιτιστικό Συμβούλιο του Ιράν, το οποίο την τελευταία εβδομάδα αποφάσισε ξαφνικά πως το Σωματείο των Κινηματογραφιστών είναι παράνομο, μετά από απαίτηση του Υπουργείου Πολιτισμού.

Δυστυχώς, το θέμα δεν αφορά μόνο τον κινηματογράφο του Ιράν που κινδυνεύει έτσι κι αλλιώς από τις κυβερνητικές πρακτικές εδώ και χρόνια αλλά ωστόσο παραμένει το μόνο ίσως διαρκές άνοιγμα της χώρας στο εξωτερικό, αλλά και την εσωτερική συγκρότηση του κράτους που απ' ότι φαίνεται αποφασίζει κατά βούληση για το τι είναι «νόμιμο» και τι όχι.

Κι όλα αυτά ενώ η ταινία του Ασγκάρ Φαρχαντί «Ενας Χωρισμός» υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές επιτυχίες παγκοσμίως για το 2011 και αναμένεται να καταλήξει στην πεντάδα των υποψήφιων ταινιών για το ξενόγλωσσο Οσκαρ.