Ακόμη κι αν ο Ρόμπι Μίλερ είχε φωτογραφήσει μόνο τρεις ταινίες, το «Παρίσι, Τέξας» του Βιμ Βέντερς, τον «Νεκρό» του Τζιμ Τζάρμους και το «Δαμάζοντας τα Κύματα» του Λαρς φον Τρίερ, θα ήταν αρκετό για να τον τοποθετήσει στο πάνθεον εκείνων των ανθρώπων που έκαναν το σινεμά μια πιο σημαντική (και απείρως πιο όμορφη) τέχνης.
Ο Ολλανδός φωτογράφος όμως, που γεννήθηκε στο Κουρακάο το 1940, σπούδασε στην Ολλανδική Κινηματογραφική Ακαδημίας και εργάστηκε ως βοηθός οπερατέρ, πριν αποφοιτήσει φωτογραφίζοντας μικρού μήκους ταινίες, ανάμεσά τους και το «Alabama (2000 Light Years)» ενός νεαρού φοιτητή της Κινηματογραφικής Σχολής του Μονάχου με το όνομα Βιμ Βέντερς, θα φωτογράφιζε επιλεγμένα κομμάτια μιας φιλμογραφίας που έμελλε να μείνει μυθική.
Διαβάστε κι αυτό: Ρόμπι Μίλερ: Ενας μετρ του φωτός
Παρίσι, Τέξας
Ο Νεκρός
Το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Βιμ Βέντερς, το «Summer in the City» του 1970 θα γινόταν και το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Μίλερ, σε μια συνεργασία που κράτησε 10 ολόκληρες ταινίες, ανάμεσα στις οποίες ο Μίλερ συνεργάστηκε με τον Τζιμ Τζάρμους, τον Μπάρμπερτ Σρέντερ («Barfly»), τον Λαρς φον Τρίερ (στο «Δαμάζοντας στα Κύματα» αλλά και στο «Dancer in the Dark»), τον Στιβ ΜακΚουίν, τον Γουίλιαμ Φρίντκιν.
«Το ωραίο με τον Ρόμπι είναι ότι ξεκινάει μιλώντας μαζί σου σχετικά με το πώς αντιλαμβάνεσαι την ταινία σου, τι κινεί τους χαρακτήρες. Η ουσία της ταινίας μπαίνει έπειτα στο οπτικό ύφος, στη χρήση του φωτός και του χρώματος, στον τύπο του φιλμ που θα χρησιμοποιήσεις. Ο Ρόμπι θεωρεί τον εαυτό του ένα είδος τεχνίτη, έναν τύπο με έναν φακό, υλικό κινηματογράφησης και φώτα. Εγώ πιστεύω πως είναι ζωγράφος, ένας Βερμέερ που γεννήθηκε σε λάθος αιώνα», είχε δηλώσει ο Τζιμ Τζάρμους, ο οποίος συνέργαστηκε με τον Ρόμπι Μίλερ στο «Down by Law», στο «Mystery Train», στο «Νεκρό», στο «Ghost Dog: Ο Τρόπος του Σαμουράι» και σε κομμάτια του «Coffee and Cigarettes».
Με τον Βιμ Βέντερς
O Ρόμπι Μίλερ μαζί με τον Ντένις Χόπερ στα γυρίσματα του «Ενας Αμερικανός Φίλος»
Με τον Τζιμ Τζάρμους
Πιο «Αμερικάνος» από πολλούς Αμερικάνους, ο Ρόμπι Μίλερ μένει ήδη στην ιστορία ως ο απόλυτος εικονογράφος του αμερικανικού ονείρου. Τα νέον φώτα της αμερικάνικης νύχτας, ένα φόντο από ηλιοβασίλεμα, οι αντανακλάσεις πάνω στη μπάρα με τα ποτά ή ο αποχρωματισμός μιας ολόκληρης ταινίας πριν αυτή αποκτήσει το δικό της αυθεντικό χρώμα υπήρξαν τα δικά του σύμβολα μιας φωτογραφίας εμπνευσμένης από το κλασικό Χόλιγουντ, αλλά και από την ανατροπή του.
«Μετά τον "Αμερικάνο Φίλο" έγινα γνωστός και έκανα ταινίες στην Ολλανδία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και λίγες - όχι πολλές - στην Αμερική. Οταν δουλεύεις εκεί, δεν υπάρχει πολύ χώρος για αυτοσχεδιασμούς και για γυρίσματα με χαμηλά budget. Είναι όλα προκαθορισμένα από την αρχή. Είναι όλα ένα σύστημα... οπότε στην αρχή ενθουσιάζεσαι με αυτό και η δουλειά σου αρχίζει να μοιάζει ίσως "Αμερικάνικη". Μετά την πρώτη μου ταινία στο Χόλιγουντ, θα μπορούσα να δουλεύω εκεί για ένα ολόκληρο χρόνο και να μετακομίσω εκεί, να γραφτώ στο σωματίο και να πάρω την Πράσινη Κάρτα. Αλλά δεν είναι ο κόσμος μου...»
H τελευταία ολοκληρωμένη ταινία του Ρόμπι Μίλερ ήταν το «24 Hour Party People» του Μάικλ Γουίντερμποτομ το 2002.
Δείτε εδώ δύο όμορφα αφιέρωματα στην... Αμερική του Ρόμπι Μίλερ:
