Ο,τι και να πει κανείς για τον «Πρόμαχο» τα λέει καλύτερα η ίδια η ταινία των αδερφών Βούρχης, ένα δείγμα κακού σινεμά φτιαγμένου με την ιδέα πως αυτό δεν είναι μόνο μια ταινία αλλά και μια βαρυσήμαντη αποστολή: την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Αθήνα.
Αυτό το τελευταίο χαρίζει και στον «Πρόμαχο» την πρωτοφανή δημοσιότητα που έχει πάρει από κάθε πιθανό μέσο μαζικής ενημέρωσης εν όψει της εξόδου του στους κινηματογράφους.
Αναπαράγοντας τα δελτία τύπου της παραγωγής, εφημερίδες, free press, sites και τηλεοράσεις μιλούν με δέος για την «ταινία - ύμνο για την επιστροφή των γλυπτών» και την «ταινία... όλων των Ελλήνων», χωρίς φυσικά να έχουν δει για ποιο ακριβώς πράγμα μιλάνε. Οι συντελεστές της ταινίας δίνουν συνεντεύξεις παντού μιλώντας πρώτα ως ακτιβιστές και μετά ως μέλη της παραγωγής. Πρωτοφανή events διοργανώνονται στο Μουσείο της Ακρόπολης (με εισιτήριο 200 ευρώ για φιλανθρωπικούς σκοπούς) και το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος (κάτι σαν ένα δημοψήφισμα για την επιστροφή των μαρμάρων) για τη διαφήμιση της. Και ιαχές πολέμου τύπου «Ας δώσουμε όλοι μαζί ένα ένα ηχηρό μήνυμα στους Βρετανούς!!» και «H ταινία που θα κάνει τους Βρετανούς να νιώσουν άσχημα!!» συνοδεύουν τις προωθητικές ενέργειες της εξόδου της στους κινηματογράφους.
Τα περισσότερα από αυτά που είχαμε να πούμε για τον «Πρόμαχο» τα είπαμε μετά την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στις αρχές Νοεμβρίου, αλλά απ' ότι φαίνεται η πλάνη είναι μεγαλύτερη και δεν αφορά διόλου την ταινία. Οπως τονίσαμε και τότε, το βάρος της ευθύνης πέφτει στην ελληνική κυβέρνηση και στους υπεύθυνους των Υπουργείων Τουρισμού και Πολιτισμού που μέσω της Ολγας Κεφαλογιάννη και της Αντζελας Γκερέκου έσπευσαν να τιμήσουν την πρεμιέρα της ταινίας στο Μουσείο της Ακρόπολης - μαζί τους και ο Πρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Μεϊμαράκης, πιστεύοντας πως «να κάτι τέτοιο είναι που χρειάζεται το ελληνικό σινεμά και ο ελληνικός πολιτισμός που αξίζει να επιβραβεύουμε».
Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις. Προφανώς ο «Πρόμαχος» - που πήρε άδειες από την προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού - ταιριάζει απόλυτα στην ιδέα της Αντζελας Γκερέκου για το τι εννοεί όταν μιλάει για μια Ελλάδα που θα προσελκύσει ξένες παραγωγές και ένα Υπουργείο που θα διευκολύνει τις άδειες γυρισμάτων σε αρχαιολογικούς και χώρους μνημείων. Οπως ταιριάζει και στο πορτφόλιο της Ολγας Κεφαλογιάνη για την ανάπτυξη του ιδεώδους του ελληνικού τουρισμού - το βλέπει κανείς και από την επιλογή της Υπουργού για για το διαβόητο διαφημιστικό βίντεο του ΕΟΤ. Και είναι σίγουρο πως υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν πράγματα μεγαλόστομα και φαιδρά σαν αυτά που υποστήριξε ο Γιώργος Χωραφάς σε πρόσφατο ρεπορτάζ της ΝΕΡΙΤ πως «μόνο αν γυρίσουν τα μάρμαρα θα βρούμε και πάλι την αξιοπρέπεια για να ξαναδώσουμε δύναμη στη Δημοκρατία.» και αναμνήσεις από δηλώσεις της Μελίνας πως θα «ξαναγεννηθεί» αν επιστρέψουν τα μάραμρα μετά το θάνατό της!
Σε μια μαζική υστερία που βρίσκει το σύγχρονο πολιτισμό να ασφυκτιά ανάμεσα στην διαδρομή «Αμφίπολή - Μάρμαρα - ομορφιές της Ελλάδας (που μπορεί να είναι και της Αυστραλίας)», μοιάζει μάλλον μάταιο να πείσει κανείς κάποιον από τα παραπάνω Υπουργεία για το πραγματικά διεθνές ελληνικό σινεμά και ό,τι πραγματικά σπουδαίο συμβαινει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα σε πολλούς τομείς της σύγχρονης δημιουργίας. Και το πιο θλιβερό είναι πως ο «Πρόμαχος» γυρίστηκε, θα βγει στις αίθουσες, θα ξεχαστεί. Μόνο που - ακόμη κι αν γυρίσουν κάποτε τα Μάρμαρα - αυτή η χώρα δεν θα αλλάξει ποτέ..
Διαβάστε ακόμη:
Tags: Πρόμαχος
