Αν υπήρχε κάτι που τα Οσκαρ μπορούσαν να παινευτούν τα τελευταία χρόνια, ήταν ότι χωρίς (τελικά) πολλή προσπάθεια άνοιξαν την αγκαλιά τους σε ταινίες διαφορετικές, ταινίες μικρές, ταινίες που δεν φέρουν αυτόματα πάνω τους την ταμπέλα «οσκαρικές» και ταινίες που η κάθε μια με το δικό της τρόπο γίνεται το παράδειγμα για τις επόμενες - στο περιθώριο μιας βιομηχανίας που γιγαντώνεται καθημερινά με δεκάδες reboots, sequels, prequels και spin-off και το βλέμμα στραμμένο στους (κάθε είδους) υπερήρωες.
Δεν είναι μόνο η περίπτωση του «Moonlight» (Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 2017), του «Get Out», του «Lady Bird» και όλων των «μικρών» τίτλων που καταφέρνουν πλέον να φτάσουν με αξιώσεις στις μεγάλες κατηγορίες των Οσκαρ και να διεκδικούν ακόμη και αυτό της Καλύτερης Ταινίας, αλλά και αυτή της «Μορφής του Νερού» που κέρδισε το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 2018, κατάφερε να φτάσει τα 195 εκατομμύρια εισπράξεις παγκοσμίως, αλλά χρεώθηκε με μία από τις χειρότερες σε τηλεθέαση απονομές Οσκαρ των τελευταίων χρόνων.
Δείτε ακόμη: «If Beale Street Could Talk»: Το τρέιλερ της νέας ταινίας του Μπάρι Τζένκινς αποκαλύπτει ένα ακόμα κομψοτέχνημα
Στις αλλαγές που ανακοίνωσε η Ακαδημία συμπεριλαμβάνεται η αυστηρά τρίωτη διάρκεια της τηλεοπτικής τελετής, ενώ όπως ειπώθηκε, στα διαλείμματα θα δίνονται βραβεία που μονταρισμένα θα παρουσιάζονται αργότερα μέσα στον τηλεοπτικό χρόνο. Ολα αυτά με σκοπό η τελετή να γίνει πιο φιλική προς το μέσο χρήστη, ο οποίος, εκτός όλων, για να παρακολουθήσει την τελετή ζητάει σε αυτήν να συμπεριλαμβάνονται ταινίες που ξέρει και αγαπάει.
Οπως για παράδειγμα το «Black Panther» του Ράιαν Κούγκλερ που από νωρίς με την έξοδό του βρίσκεται στο στόμα όλων ως μια πιθανή υποψηφιότητα για την κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας. Αραγε η νέα κατηγορία θεσπίστηκε για να σιγουρέψει την παρουσία του «Black Panther» στα Οσκαρ από το φόβο μήπως τα μέλη της Ακαδημίας θεωρήσουν πως μια τέτοια επιλογή ανοίγει την πόρτα σε ένα κύμα ταινιών που θα ισοπεδώσουν ό,τι έχει απομείνει από την ανεξάρτητη παραγωγή στη χώρα;
Το πραγματικά ενδιαφέρον θα ήταν να δούμε αν τελικά μια ταινία σαν το «Black Panther» ή το «Deadpool 2» (ο Ράιαν Ρέινολντς είχε προσπαθήσει πίσω στο 2017) θα κατάφερνε ποτέ να βρεθεί στην πεντάδα των υποψηφιοτήτων για την Καλύτερη Ταινία με τον ίδιο τρόπο που «αγωνιούν» για μια θέση πολύ μικρότερες ταινίες, οι οποίες μόνο πρόσφατα - και μετά από τις αντιδράσεις για την ανισότητα στις ευκαιρίες, τις μειονότητες και την εκπροσώπηση όλων στην Ακαδημία - κατάφεραν να αγαπηθούν από τα Οσκαρ.
Διαβάστε ακόμη: Η Εμανουέλ Σενιέ αρνείται την πρόσκληση της Ακαδημίας, μετά τη διαγραφή του Ρομάν Πολάνσκι
Αν η αιτιολογία της Ακαδημίας είναι πως με τη νέα κατηγορία, τα Οσκαρ θα αφορούν όλο το φάσμα της παραγωγής (και φυσικά περισσότερο κόσμο που θα καθίσει στην τηλεορασή του για να δει αν θα κερδίσει η αγαπημένη του ταινία και όχι ένα κάποιο «Moonlight» που μέχρι να πάρει το Οσκαρ νόμιζε ότι ήταν σειρά στο Netflix), το αποτέλεσμα που πετυχαίνει είναι το ακριβώς αντίθετο. Ακόμη και η διευκρίνηση πως οι ταινίες που θα μπορούν να είναι υποψήφιες για το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας θα μπορούν να είναι υποψήφιες και στη νέα κατηγορία, κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα.
Γιατί ξαφνικά η Ακαδημία θέλει να προστατέψει τις εμπορικές ταινίες, αν αυτό εννοεί με το «achievement in popular film»; Και τι σημαίνει δημοφιλής ταινία; Ποια θα είναι η πρόταση της Ακαδημίας για την ταινία της χρονιάς; Τόσα χρόνια κοροιδεύουμε τις Χρυσές Σφαίρες για το διαχωρισμό της κωμωδίας με το δράμα. Πώς και δεν σκέφτηκαν και τα Οσκαρ να κάνουν ακόμη πιο πολλά βήματα πίσω και να το καθιερώσουν κι αυτά;
Η 91η τελετή των βραβείων Οσκαρ θα γίνει την Κυριακή 24 Φεβρουαρίου του 2019.
