Πέθανε ο ηθοποιός Μπεν Γκαζάρα

Γεννημένος το 1930 απόφοιτος του Actors Studio του Λι Στράσμπεργκ, μπορεί να μην απέκτησε ποτέ την ίδια αναγνωρισιμότητα και φήμη «συμμαθητών του» όπως για παράδειγμα ο Μάρλον Μπράντο, αλλά υπήρξε ένας από τους πιο σκληρά εργαζόμενους Αμερικάνους ηθοποιούς, πάντα εξαιρετικός ακόμη και στον μικρότερο τηλεοπτικό του ρόλο.

Το ξεκίνημα της καριέρας του έγινε στην σκηνή και την τηλεόραση, κυρίως γιατί όπως παραδέχεται ο ίδιος, αρχικά υπήρξε διστακτικός απέναντι στο σινεμά, κάνοντας μόνο λίγες κινηματογραφικές εμφανίσεις σε δεύτερους ρόλους, όπως στην «Ανατομία ενός Εγκλήματος» του Οτο Πρέμινγκερ.

Η Γνωριμία του με τον Τζον Κασαβέτη το 1969 στα γυρίσματα του «If It's Tuesday, This Must Be Belgium» του Μελ Στιούαρτ όπου και οι δυο κρατούσαν μικρούς ρόλους, θα άλλαζε για πάντα τη σχέση του με το σινεμά.

Ο Κασαβέτης θα τον έχριζε πρωταγωνιστή δίπλα του και δίπλα στον Πίτερ Φολκ στο «Σύζυγοι» έναν χρονο αργότερα, και η απήχηση της ταινίας και η ένταση της ερμηνείας του, δεν θα έκανε κανέναν από εκεί και μπρος να τον σκέφτεται ως τίποτα άλλο εκτός κινηματογραφικό ηθοποιό.

Η χημεία των τριών τούς την οθόνη στους ρόλους των απογοητευμένων συζύγων που περνούν μια μεθυσμένη νύχτα στη Νέα Υόρκη, θα ήταν τόσο έντονη ώστε όλοι να συμπεράνουν πως οι τρεις ηθοποιοί ήταν φίλοι για χρόνια ενώ ελάχιστα ήξεραν ο ένας τον άλλο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα.

Ακόμη κι έτσι, η ταινία η υπήρξε η αρχή μιας υπέροχης φιλίας και μιας συνεργασίας που θα έδινε στον Γκαζάρα έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του στην «Δολοφονία ενός Κινέζου Μπουκμέϊκερ» αλλά και έναν ακόμη ρόλο στη «Νύχτα Πρεμιέρας» το 1977.

Μέσα από τις ταινίες του με τον Κασαβέτη, μεταμορφώθηκε σε εμβληματικό ηθοποιό του ανεξάρτητου σινεμά συνεχίζοντας μια κινηματογραφική καριέρα που συνεχίστηκε αμέιωτα στις δεκαετίες του 80 κι 90 και ζώντας μια δεύτερη άνοιξη στα '90ς με ρόλους σε φιλμ όπως το «Buffalo '66» του Βίνσεντ Γκάλο, τον «Μεγάλο Λεμπόφσκι» των αδελφών Κοέν, το «Happiness» του Τοντ Σόλοντζ, το «Καλοκαίρι του Σαμ» του Σπάικ Λι, αλλά και το «Dogville» του Λαρς Φον Τρίερ.

Παράλληλα συνέχιζε την καριέρα του στο θέατρο και την τηλεόραση, ενώ είχε μια δεύτερη εξίσου πετυχημένη κινηματογραφική καριέρα στην Ιταλία την χώρα καταγωγής των γονιών του (όπου και είχε αγοράσει ένα εξοχικό), παίζοντας σε ταινίες σκηνοθετών όπως ο Μάρκο Φερέρι ή ο Τζουζέπε Τορνατόρε.

Δείτε στο βίντεο, μια συνεντευξή του στον Τσάρλι Ρόουζ το 1998