Βρισκόμαστε ώρες μόνο πριν την αποκάλυψη του φετινού Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας, με το «Birdman» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου και το «Boyhood» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ να φτάνουν στο νήμα χωρίς κανείς να είναι σίγουρος ποια από τις δύο ταινίες θα επικρατήσει και θα κερδίσει το σημαντικότερο βραβείο της 87ης Απονομής των βραβείων Οσκαρ.
Με τις προβλέψεις και τα στοιχήματα να τρέχουν μέχρι και την τελευταία στιγμή, γυρίζουμε για λίγο το χρόνο πίσω και θυμόμαστε ποια ήταν η γνώμη του Flix και για τις οκτώ υποψήφιες ταινίες για το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Boyhood του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
Aυτό που κατάφερε ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με το «Μεγαλώνοντας» είναι ένας σκηνοθετικός άθλος, ένα ρεκόρ που θα μείνει για πάντα στην κινηματογραφική Ιστορία: είναι το πρώτο, πραγματικό, δράμα ενηληκίωσης στο σινεμά. Μπορεί ο Μάικλ Απτεντ να έχει κάνει το ίδιο με την σειρά «Up», που παρακολουθεί εδώ και 4 δεκαετίες μία ομάδα Βρετανών (από τα 14 τους μέχρι τα 56 τους χρόνια σήμερα) όμως το «Boyhood» δεν πρόκειται για ντοκιμαντέρ. Μία ταινία φιξιόν παρουσιάζει διαφορετική πρόκληση κι έχει άλλες δραματουργικές απαιτήσεις, οφείλει να δέσει τα εν εξελίξει μέσα στα χρόνια κινηματογραφικά στιλ και μέσα (την τεχνολογική επανάσταση στην κατάργηση του φιλμ και στο ψηφιακό γύρισμα για παράδειγμα) σε μία κοινή ατμόσφαιρα, παράγοντας ένα αποτέλεσμα που προκαλεί την αμεσότητα, τη συγκίνηση, την οικειότητα του θεατή. Κανείς δεν είχε καταφέρει μέχρι στιγμής να δέσει μία ολόκληρη ζωή (από τα 6 στα 18) σε μία ενδιαφέρουσα, σφιχτή, 3ωρη περιήγηση. Ομως ο πραγματικός θρίαμβος του Λινκλέιτερ δεν είναι αυτός. Είναι ο τρόπος που το κάνει. Αυτή η μαγική του ιδιότητα να γράφει διαλόγους, να στήνει πλάνα και να συλλαμβάνει εικόνες, καθημερινότητες, μικρές και μεγάλες στιγμές που ξεχειλίζουν από φυσικότητα, ανθρωπιά, τρυφερότητα, αλήθεια.
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για το «Boyhood».
Birdman του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου
Πήρες από τη ζωή αυτό που ήθελες να πάρεις; ρωτά ο ένας ήρωας (του Ρέιμοντ Κάρβερ) τον άλλον. Ναι, απαντά. Και τι ήταν αυτό; Ηθελα να μ’ αγαπούν, να νιώθω ότι ολόκληρη η γη μ’ αγαπά. Μέσα σ’ ένα πληθωρικό, φαντασμαγορικό, ηχηρό και φιλόδοξο περιτύλιγμα, η νέα ταινία του Αλεχάντρο Ινιάριτου μιλά για κάτι τόσο απλό, όσο η επιθυμία της αποδοχής και της αγάπης και ο τρόπος με τον οποίο αυτή αποτυπώνεται στο σύμπαν. Οχι οποιουδήποτε: του ηθοποιού, έστω του καλλιτέχνη, από το κοινό των ανθρώπων. Μ’ ένα σύνθετο αρχιτεκτόνημα, ενός δημιουργού που, αντίθετα, είναι εξαιρετικά σίγουρος για τον εαυτό του, το «Birdman» ασχολείται με μια μικρή, κοινή ανασφάλεια. Με τρόπο που, τελικά, δείχνει αριστουργηματικός αλλά κουκουλώνει το νόημα της ύπαρξής του.
Διαβάστε εδώ όλοκληρη την κριτική του Flix για το «Birdman».
Ξενοδοχείο Grand Budapest του Γουες Αντερσον
Αυτή είναι η πρώτη ταινία του Γουες Αντερσον εδώ και χρόνια που δεν έχει σχεδόν καθόλου ρομαντικό στοιχείο, έναν έρωτα που γεννιέται ή που πεθαίνει. Μας έλειψε; Καθόλου! Γιατί το νέο φιλμ του σκηνοθέτη που κοιτάζει την ανθρώπινη φύση σαν παλαιού καιρού φυσιοδύφης, έχει ένα μεγάλο έρωτα για ό,τι ήταν παλιά η Ευρώπη, όμορφο, πολυτελές, ακαδημαϊκό, παιχνιδιάρικο και υπέροχα ψεύτικο. Και για τα πράγματα που αλλάζουν, που αφήνουμε πίσω, για να τα δεχτούμε με τη νέα τους μορφή, μια και, ούτως ή άλλως, αυτή είναι η πορεία του κόσμου μας.
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για το «Ξενοδοχείο Grand Budapest».
To Παιχνίδι της Μίμησης του Μόρτεν Τίλντουμ
Ομως το «Παιχνίδι της Μίμησης» δεν είναι μια ταινία με μια πολιτική μόνο χροιά, αλλά την ίδια στιγμή κι ένα θρίλερ εποχής, που τοποθετεί δίπλα δίπλα την αγωνία μιας ολόκληρης ηπείρου απέναντι στην απειλή των Ναζι και την αγωνία του ανθρώπου που ανάλαβε να βρει την λύση στο κρυπτογραφικό «Enigma» που θα έκανε την διαφορά μεταξύ νίκης και ήττας. Με τον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς να ισορροπεί με απόλυτη επιτυχία στην γκρίζα ζώνη μιας προβληματικής ιδιοφυΐας και το υπόλοιπο βρεταννικό καστ να δίνει στο φιλμ τις προφορές και το ύφος που του αξίζει, μένει στον Μόργκαν Ντίλντουμ να επενδύσει την αφήγηση με μια αίσθηση αγωνίας εσωτερικής και αφηγηματικής.
Διαβάστε εδώ όλοκληρη την κριτική του Flix για το «Παιχνίδι της Μίμησης».
H Θεωρία των Πάντων του Τζέιμς Μαρς
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτή την ταινία υπογράφει ο Τζέιμς Μαρς, ο οσκαρικός ντοκιμαντερίστας του «Man on Wire». Γιατί μοιάζει να ξέρει πώς να κοιτά τον άνθρωπο στις κρίσιμες, κομβικές για τη ζωή του στιγμές - αυτές που σε τοποθετούν σ' ένα τεντωμένο σχοινί και σε καλούν να ισορροπήσεις, όχι απλά για να επιβιώσεις, αλλά για να μεγαλουργήσεις. Κι ο Μαρς μοιάζει αποφασισμένος να ακροβατήσει κι ο ίδιος: να ισορροπήσει μεταξύ της κλισέ κινηματογραφικής βιογραφίας και μιας ταινίας με αυθεντική ψυχή, να μην πέσει στην παγίδα της εύκολης συγκίνησης μπροστά στην τραγωδία της ασθένειας, αλλά να κρατήσει τους τόνους ψύχραιμους και την προσοχή του στον άνθρωπο. Να μην κοιτά μόνο την ακτινοβολία της μεγαλύτερης προσωπικότητας της σύγχρονης επιστήμης, αλλά κι όσους ζούσαν στη βαριά, εγωιστική, κακομαθημένη celebrity σκιά του.
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για τη «Θεωρία των Πάντων».
Ελεύθερος Σκοπευτής του Κλιντ Ιστγουντ
Τόσο ο άγουρος ηθοποιός-σεναριογράφος Tζέισον Χολ, όσο κι ο ίδιος ο Ιστγουντ, είναι υπεύθυνοι για συντριπτικά μονοδιάστατες αποφάσεις (όπως π.χ. όλοι οι δευτεροχαρακτήρες), γερασμένες προσεγγίσεις του καλού και του κακού (ο δισταγμός του σκοπευτή πριν εκτελέσει ένα μικρό παιδί θα μπορούσε να ανήκει σε σκηνή του «Ράμπο»), λεπτομέρειες που είναι απαράδεκτες για ταινία που καταλήγει με 6 υποψηφιότητες στην οσκαρική κούρσα (το πλαστικό μωρό, πρέπει να το δείτε για να το πιστέψετε, μοιάζει με κακόγουστο αστείο). Πάνω από όλα όμως, στον Ιστγουντ ξεφεύγει ο αντικατοπτρισμός του ήρωα: ο αντίστοιχος ιρακινός ελεύθερος σκοπευτής ήταν η ευκαιρία του να πει όσα θα ήθελε να πει για τις δύο σκοτεινές όψεις του ίδιου κάλπικου νομίσματος. Απογοητευτικά, ο Ιστγουντ αποδεικνύεται κλισέ: κάθε φορά που στην οθόνη εμφανίζεται ο ιρακινός sniper, η εικόνα σκοτεινιάζει, οι μουσικές αλλάζουν, μπροστά μας έχουμε έναν «μαυριδερό σατανά».
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για τον «Ελεύθερο Σκοπευτή».
Selma της Αβα ΝτουΒερνέ
Από την πρώτη κιόλας του σκηνή, το «Selma» φανερώνει όλα του τα χαρτιά – καρφώνει στο χάρτη την Αμερική του 1965, τοποθετεί σε πρώτο πλάνο τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ξεκινάει από το ιδιωτικό της συζήτησης ενός ζευγαριού πριν φτάσει στο πανανθρώπινο και από το εσωτερικό ενός δωματίου πριν βγει οριστικά και με τη δύναμη ενός οδοστρωτήρα στο δρόμο. Σε ευθεία αναλογία με τον ήρωά του – ακόμη κι αν μιλάμε για μια μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων που έπαιξαν το δικό τους ρόλο στα γεγονότα, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δεν θα μπορούσε παρά να αποτελεί μια ηγετική μορφή – το «Selma» είναι το ίδιο επιθετικό, μελαγχολικό και κυρίως το ίδιο χωρίς ίχνος ενοχής στρατευμένο, έτοιμο να χάσει τα πάντα προκειμένου να αποδείξει το δίκιο του και πετύχει το σκοπό του.
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για το «Selma».
Xωρίς Μέτρο του Νταμιέν Σαζέλ
Ο Σαζέλ λοιπόν επιλέγει να μας δείξει πόση σκληρή δουλειά, πόση ακαδημαϊκή μελέτη, πόση πρακτική πειθαρχία χρειάζεται για να εξελιχθείς – εκεί στο πίσω μέρος της σκηνής. Φετιχιστικά σχεδόν κοντινά στα ματωμένα στικς, στα πρησμένα χέρια του μαθητή, στους τόνους ιδρώτα που γεμίζουν τον αέρα και ποτίζουν τα κύμβαλα. Η διευθύντρια φωτογραφίας Σάρον Μίερ πλησιάζει αφοπλιστικά, συνεργάζεται με τον ήχο σε τέτοια αρμονία που τα πλάνα γεμίζουν όγκο, και, πάνω από όλα, δημιουργεί μία ατμόσφαιρα που η τζαζ δεν χρειάζεται να υπάρχει μόνο σε γοητευτικά ντεκαντάνς καταγώγια γεμάτα καπνό, αλλά συνεχίζει να είναι κινηματογραφική μέσα σε κλειστοφοβικά σπουδαστικά αμφιθέατρα. Κι όσο για τον μοντέρ, Τομ Κρος, το τέμπο που επιτυγχάνει (οι κοφτές φέτες που σπάει τη δράση, οι κορώνες έντασης στις σεκάνς), ώστε το συναίσθημα του θεατή να μπορεί να παρομοιαστεί μόνο με την παρακολούθηση ενός ντέρμπι τελικού στο τελευταίο πεντάλεπτο, είναι το λιγότερο μαεστρικό.
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για το «Χωρίς Μέτρο».
Οι προβλέψεις του Flix:
- Oscars 2015 / Οι προβλέψεις του Flix: Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων
- Oscars 2015 / Οι προβλέψεις του Flix: Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία
- Oscars 2015 / Οι προβλέψεις του Flix: Καλύτερη Φωτογραφία
- Oscars 2015 / Οι προβλέψεις του Flix: Καλύτερο Ντοκιμαντέρ
- Oscars 2015 / Οι προβλέψεις του Flix: Καλύτερο Μοντάζ
- Oscars 2015 / Οι προβλέψεις του Flix: Καλλιτεχνική Διεύθυνση και Κοστούμια
- Oscars 2015 / Οι προβλέψεις του Flix: Οπτικά Εφέ
- Oscars 2015 / Οι προβλέψεις του Flix: Καλύτερη Μουσική
- Oscars 2015 / Οι προβλέψεις του Flix: Μακιγιάζ και Κομμώσεις
- Oscars 2015 / Οι προβλέψεις του Flix: Μοντάζ και Μιξάζ Ηχου
