Η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου αλλάζει τον κανονισμό επιλεξιμότητας για τα Βραβεία Οσκαρ, επιβάλλοντας τη συμμετοχή όλων των φύλων και φυλών στην κινηματογραφική παραγωγή. Είναι, πια, μια δεκαετία που η αμερικανική κοινή γνώμη (ή όχι τόσο κοινή), ζητά μια κινηματογραφική κοινότητα πιο δίκαιη, τη διεύρυνση της ισότητας στην επαγγελματική πλευρά του κινηματογράφου και στις ταινίες που παράγονται και φτάνουν στους θεατές. Και σ' αυτό το αίτημα, με ανακοίνωσή της, είναι αποφασισμένη ν' ανταποκριθεί η Ακαδημία, έστω και με το ζόρι.
Διαβάστε ακόμη: Η τελετή απονομής των Οσκαρ του 2021 θα γίνει στις 25 Απριλίου
Οπως δήλωσαν ο Πρόεδρος της Ακαδημίας, Ντέιβιντ Ρούμπιν και η Διευθύνουσα Σύμβουλος, Ντον Χάντσον, «Το διάφραγμα πρέπει ν’ ανοίξει, ώστε ν’ αντικατοπτρίζεται στην εικόνα η ποικιλομορφία του παγκόσμιου πληθυσμού μας, τόσο στη δημιουργία των κινηματογραφικών ταινιών, όσο και στους θεατές που συνδέονται μαζί τους. Η Ακαδημία δεσμεύεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στο να γίνει αυτή η σκέψη πραγματικότητα. Πιστεύουμε ότι ο νέος κανονισμός ενσωμάτωσης θ’ αποτελέσει καταλύτη για μια μακρόβια, ουσιαστική αλλαγή στη βιομηχανία μας.» Τι προβλέπει αυτός ο νέος «κανονισμός ενσωμάτωσης»; Η συνοπτική εκδοχή εμφανίστηκε στο instagram της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου:
Πιο αναλυτικά (και για ακόμα περισσότερη λεπτομέρεια επισκεφθείτε το oscars.org), η Ακαδημία συναρτά την επιλεξιμότητα μιας ταινίας από τέσσερις κατηγορίες απαιτήσεων.
- Η πρώτη αφορά το «αφήγημα και την εμφάνιση» της ταινίας: σ’ ένα φιλμ, για να είναι επιλέξιμο, θα πρέπει ένας πρωταγωνιστής ή σημαντικός ήρωας, ή το 30% ενός ensemble cast, να είναι γυναίκες, άτομα με αναπηρία, άτομα από την κοινότητα των LGBTQ+, να έχουν καταγωγή ασιατική, νοτιοαμερικανική, αφροαμερικανική, ινδιάνικη, ή να προέρχονται από τα νησιά του Ειρηνικού ή τη Μέση Ανατολή ή τη Βόρεια Αφρική, ή τα θέματα της ταινίας ν’ απευθύνονται σ’ αυτό το κομμάτι του πληθυσμού – η ταινία αρκεί να πληροί μία από τις παραπάνω προϋποθέσεις, όχι όλες.
- Η δεύτερη κατηγορία αναφέρεται στη σύνθεση της ομάδας παραγωγής της ταινίας και στο συνεργείο, δηλαδή στα δημιουργικά και διοικητικά στελέχη της: και πάλι, οι επικεφαλής των αρμοδιοτήτων της ομάδας παραγωγής και του συνεργείου ή τουλάχιστον έξι θέσεις τεχνικών, ή το 30% του συνολικού συνεργείου της ταινίας, πρέπει να προέρχεται από τις παραπάνω κοινότητες ανθρώπων.
- Στην τρίτη κατηγορία, επιβάλλεται μια αντίστοιχη ενσωμάτωση στον εκπαιδευτικό χαρακτήρα μιας παραγωγής, στις πληρωμένες ή μη θέσεις των μαθητευόμενων και πρακτικάριων.
- Στην τέταρτη κατηγορία προβλέπεται η ίδια κατανομή στις εργασίες που έχουν να κάνουν με την επαφή της ταινίας με το κοινό, δηλαδή το μάρκετινγκ, τη δημοσιότητα και τη διανομή – σ’ αυτούς τους κλάδους, επίσης πρέπει να συμπεριλαμβάνονται επικεφαλής και απλοί εργαζόμενοι των παραπάνω κοινωνικών και φυλετικών ομάδων.
Ο νέος, αυτός, κανονισμός θα εφαρμοστεί μετά από δυο χρόνια, ώστε οι εταιρίες παραγωγής να έχουν το περιθώριο να «συμμορφωθούν». Αλλά από το 2024, στην 96η Τελετής Απονομής των Βραβείων Όσκαρ, το τοπίο θα έχει αλλάξει. Κι είναι, από τη μια πλευρά, αξιοθαύμαστη η υλοποίηση του σχεδίου, με τον πιο απλό κανόνα της αγοράς («αν θέλεις, έχει καλώς...»). Από την άλλη, πόσο πιο σημαντικό θα ήταν - και πόσο πιο δύσκολο - να επενδύσει η αμερικανική κοινωνία ή πολιτεία στην αντιμετώπιση της πηγής του προβλήματος, την καλλιέργεια της δημοκρατικής, ανθρωπιστικής κοσμοθεωρίας που δεν θα έχει ανάγκη αυστηρούς κανόνες για να εφαρμόσει τα κριτήρια ισότητας.