Ο Λούκα Γκουαντανίνο δεν είναι από τους δημιουργούς που ακολουθούν την πεπατημένη. Τόσο οι ταινίες του όσο και ο τρόπος που μιλά για το σινεμά αποδεικνύουν συνεχώς ότι βλέπει τον κινηματογράφο μέσα από ένα δικό του, πολύ προσωπικό φίλτρο. Το απέδειξε ξανά με τη συμμετοχή του σε αφιέρωμα των New York Times, όπου κλήθηκε να διαλέξει τις 10 καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα.
Οπως ήταν αναμενόμενο, ξεκίνησε με δυο αναγνωρισμένα αριστουργήματα της ασιατικής τέχνης: «In the Mood for Love» του Γουόνγκ Καρ-Γουάι και «Millennium Mambo» του Χου Xσιάο-χσιεν. Επιλογές κλασικές, ποιητικές, που δείχνουν το καλό του γούστο και την αγάπη του για τον ρυθμό, την ατμόσφαιρα και το βλέμμα που λέει περισσότερα από τα λόγια.
Αλλά εκεί που όλα έμοιαζαν προβλέψιμα, έσκασε η έκπληξη: στην τρίτη θέση της λίστας του τοποθέτησε το «Ghosts of Mars» του Τζον Κάρπεντερ. Ναι, αυτή τη cult ταινία επιστημονικής φαντασίας από το 2001 με τον Ice Cube και την Νατάσα Χένστριτζ, γεμάτη industrial rock, κόκκινα φίλτρα και διάθεση B-movie. Μια ταινία που όταν προβλήθηκε αντιμετωπίστηκε σχεδόν καθολικά με απόρριψη και ειρωνεία. Ομως για τον Γκουαντανίνο, το φιλμ αυτό φαίνεται να κρύβει κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό.
Διαβάστε ακόμα: Ο Λούκα Γκουαντανίνο περνά στον κόσμο του OpenAI
Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι, στην ίδια λίστα, βρίσκουμε και το «Fat Girl» της Κατρίν Μπρεγιά, ένα ωμό, αμφιλεγόμενο δράμα που προκαλεί και ενοχλεί με την ευθύτητά του. Αν για τους περισσότερους είναι δύο ταινίες που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, για τον Γκουαντανίνο μπορεί να συνδέονται θεματικά, ίσως μέσα από την ιδέα των σωμάτων που αντιστέκονται ή την κοινωνική πίεση που συντρίβει τις δομές.
Προσπαθεί να προκαλέσει; Μάλλον όχι. Η αλήθεια είναι πως ο Τζον Κάρπεντερ τα τελευταία χρόνια γνωρίζει ένα είδος καθυστερημένης αναγνώρισης, ακόμη και για τις λιγότερο δημοφιλείς ταινίες του. Iσως ο Γκουαντανίνο βλέπει στο «Ghosts of Mars» μια μελετημένη αποδόμηση των κανόνων του είδους ή ένα σκόπιμο σχόλιο απέναντι στο ίδιο το Χόλιγουντ. Και όσο κι αν διαφωνεί κανείς με τις επιλογές του, δεν μπορεί να αρνηθεί πως ο Λούκα Γκουαντανίνο παίρνει το σινεμά στα σοβαρά και το αγαπά με πάθος, από κάθε πιθανή πλευρά του.