Buzz

Η Μπράις Ντάλας Χάουαρντ και η αλλόκοτη εμπειρία της με τον Λαρς φον Τρίερ στα γυρίσματα του «Manderlay»

στα 10

Η Μπράις Ντάλας Χάουαρντ αναφέρθηκε στην συνεργασία της με τον Λαρς φον Τρίερ όταν εκείνος επέλεξε να τη «δοκιμάσει» με έναν προσωπικά επιθετικό τρόπο, ξεκινώντας με προσβολές προς τον πατέρα της.

Η Μπράις Ντάλας Χάουαρντ και η αλλόκοτη εμπειρία της με τον Λαρς φον Τρίερ στα γυρίσματα του «Manderlay»

Οι ταινίες του Λαρς φον Τρίερ είναι γνωστές για την πρόκληση, την ένταση και την αντισυμβατική αισθητική τους. Ομως το χάος και η πρόκληση φαίνεται πως δεν περιορίζονται μόνο στην οθόνη. Η ηθοποιός Μπράις Ντάλας Χάουαρντ αποκάλυψε πρόσφατα μια απρόσμενα έντονη και εκκεντρική εμπειρία από τα γυρίσματα της ταινίας «Manderlay», σε σκηνοθεσία του αμφιλεγόμενου Δανού δημιουργού.

Μιλώντας στους The Times, η Χάουαρντ περιέγραψε μια σειρά από αντιπαραθέσεις με τον φον Τρίερ, οι οποίες ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως μόλις έφτασε στη Νορβηγία για τα γυρίσματα. Ο σκηνοθέτης, γνωστός για τις ακραίες μεθόδους του, φαίνεται πως επέλεξε να τη «δοκιμάσει» με έναν προσωπικά επιθετικό τρόπο, ξεκινώντας με προσβολές προς τον πατέρα της, τον βραβευμένο σκηνοθέτη Ρον Χάουαρντ.

«Αρχισε να με προσβάλλει: “Ο πατέρας σου είναι ένας απαίσιος σκηνοθέτης”», θυμάται η Χάουαρντ. «Του είπα, “Λαρς, τι προσπαθείς να δεις;” και εκείνος απάντησε, “Το θυμωμένο σου πρόσωπο. Δεν ξέρω πώς φαίνεται.”»

Διαβάστε ακόμα: Ο πυρετός του χρυσού χτυπά τον Ανγκ Λι

bryce dallas howard lars von trier

Το αν ο φον Τρίερ εννοούσε στα σοβαρά την προσβολή παραμένει ασαφές όμως όσοι γνωρίζουν την προκλητική φιλμογραφία του δύσκολα θα φανταστούν ότι είναι θαυμαστής του αμερικανικού mainstream σινεμά. Η κατάσταση, όμως, δεν σταμάτησε εκεί. Οταν οι προσβολές δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα, ο φον Τρίερ προχώρησε σε πιο ακραία πρόκληση. «Του πέταξα ένα ποτήρι νερό στο πρόσωπο», αποκάλυψε η Χάουαρντ, δείχνοντας πως δεν δίστασε να αντιδράσει δυναμικά.«Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο γνώρισα την εμπειρία Λαρς φον Τρίερ, αλλά δεν ήταν ότι πήγα στο δωμάτιό μου και άρχισα να κλαίω ή κάτι τέτοιο. Με κάποιον τρόπο, το βρήκα διασκεδαστικό».

Παρά την ένταση, η Χάουαρντ δεν έδειξε να πτοείται και τελικά κράτησε την εμπειρία ως μια σουρεαλιστική ανάμνηση από έναν κόσμο όπου το χάος είναι εργαλείο τέχνης.

Ο φον Τρίερ, είτε με τις ακραίες του σκηνοθετικές πρακτικές είτε με τις προκλητικές του ταινίες, παραμένει μια φιγούρα που διχάζει αλλά δεν περνά απαρατήρητη. Και αν μη τι άλλο, κάθε συνεργασία μαζί του φαίνεται να αφήνει πίσω της ιστορίες που αξίζει να ειπωθούν.