«Vena» σημαίνει φλέβα στα λατινικά, και στην φερώνυμη ταινία της Κιάρα Φλαϊσάκερ έχει φυσικά τόσο κυριολεκτική σημασία όσο και μεταφορική. Δεν είναι μόνο η ομφαλική φλέβα που συνδέει την εγκυμονούσα με το έμβρυο μέσω του πλακούντα, είναι και ο αγωγός που μεταφέρει, μαζί με τα θρεπτικά συστατικά, και όλη τη συναισθηματική εντροπία της μητέρας στο αγέννητο παιδί. Η Γερμανίδα σκηνοθέτρια, εδώ στην πρώτη της μεγάλου μήκους δουλειά, παίζει επιδέξια με τις δύο έννοιες, καδράροντας με ένταση κλιμακούμενη στο δίλημμα μιας εθισμένης στην κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη νεαρής εγκύου: να παραμείνει, μαζί με τον μόνιμα μαστουρωμένο σύντροφό της και πατέρα του παιδιού, δέσμια του «πάγου», ή μήπως να δεχθεί τους όρους της πρόσφατης καταδίκης της και να μπει φυλακή, για να γλιτώσει μια και καλή;
Οχι πως η εξέλιξη της δράσης κρύβει εκπλήξεις (η μεσολάβηση μιας συνετής μαίας θα είναι καθοριστική), όμως η ταινία σε παρασύρει στις δοκιμασίες της ηρωίδας χάρη στη γερή αίσθηση του ρεαλισμού και, κυρίως, την εκπληκτική ερμηνεία της πρωταγωνίστριας Έμα Ντρογκούνοβα, της οποίας οι εκφράσεις δονούν το κάθε πλάνο ενός φιλμ που ούτως ή άλλως -και πολύ σωστά- την ακολουθεί κατά πόδας, χωρίς στιγμή να αποκλίνει από την οπτική της.
Το «Vena» ήταν η καλύτερη από τις τέσσερις διαγωνιστικές συμμετοχές που προλάβαμε να δούμε στη διήμερη επίσκεψή μας στο 6ο Φεστιβάλ Γερμανόφωνου Κινηματογράφου KinoFest (το πρόγραμμα στέγαζε εννέα συνολικά ταινίες το πενθήμερο της διεξαγωγής του, 25-28 Σεπτεμβρίου, από Γερμανία, Ελβετία, Αυστρία και Λουξεμβούργο, όλες σε ελληνική πρεμιέρα). Και η κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από την διευθύντρια του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Βερολίνου Σοφία Σταυριανίδου, την ηθοποιό Χαρά Μάτα Γιαννάτου και τον επιμελητή Ίνγκο Σταρζ, προσυπέγραψε ομόφωνα, δίνοντάς της το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας.
Άλλη μία διάκριση, το Βραβείο Κοινού, απονεμήθηκε τη βραδιά της λήξης του φεστιβάλ, στο ελβετικό δράμα εποχής «Frieda’s Case» της Μαρία Μπρέντελ. Στηριγμένη στην αληθινή ιστορία της νεαρής μοδίστρας Φρίντα Κέλερ, η οποία το 1904 κατηγορήθηκε για το φόνο του νόθου παιδιού της, η ταινία ανιχνεύει το μυστήριο πίσω από το αποτρόπαιο έγκλημα και την πολύκροτη δίκη που ακολούθησε στηλιτεύοντας το πατριαρχικά καθορισμένο σύστημα δικαιοσύνης της εποχής. Κι ενώ στέκει σαν μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορικά, οπωσδήποτε χρήσιμη πρόταση γυναικείας ενδυνάμωσης, δεν ξεφεύγει από τον παραθετικού τύπου και τηλεοπτικής λογικής ακαδημαϊσμό ενός φιλμ που παλιότερα θα αποκαλούσαμε «τηλεταινία της εβδομάδας».
Το κοινό του KinoFest -να πούμε, με την ευκαιρία, πως πάνω από 2.000 σινεφίλ έδωσαν το παρόν στις προβολές και τις δράσεις του τούτο το πενθήμερο- έδειξε να απολαμβάνει ιδιαίτερα και τη γερμανική κωμωδία «Old White Man» του Σίμον Φερχόφεν (γιος του σκηνοθέτη Μίκαελ Φερχόφεν). Το γέλιο ηχούσε δυνατά σε μια βουλεβαρντιέρικου τύπου φάρσα γύρω από τις απεγνωσμένες προσπάθειες ενός μεσόκοπου «λευκού» οικογενειάρχη να ασπαστεί την πολιτική ορθότητα προς κάθε κατεύθυνση για να πάρει προαγωγή στη διαφημιστική εταιρεία όπου εργάζεται. Μέσα από τα κωμικά απρόοπτα και τα σλάπστικ παθήματα τίθενται πράγματι ερωτήματα που μας απασχολούν όλους (και δη εμάς, τους γραφιάδες), αν και η δέσμια της σχηματικότητας και εν τέλει «τακτοποιημένη» κλιμάκωση της σεκάνς του δείπνου υιοθετεί μάλλον παρά αναθεματίζει αυτό ακριβώς το υπό καυτηρίαση correctness.
Το παροξυσμικό σε αφήγηση και δωρεάν γραφικότητας νεανικό δράμα «Fresh» του Ντέμιαν Τζον Χάρπερ, που θα ήθελε πολύ να είναι το γερμανικό «Trainspotting» του σήμερα αλλά φεύ, το ντοκιμαντέρ «Moria Six» της Τζένιφερ Μάλμαν, που παρακολουθεί με ενσυναίσθηση όσο και κάπως πλατειαστικά την τύχη των έξι κατηγορούμενων για τη φωτιά στη Μόρια νεαρών προσφύγων από το 2020 μέχρι σήμερα, και δύο ξεχωριστές ξεναγήσεις -η μία στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών, με μια απίθανα παθιασμένη με το αντικείμενό της ξεναγό, η άλλη στους χώρους του οινοποιείου της Achaia Clauss (το μουσείο βαρελοποιίας, τις ξεχωριστές αίθουσες με τα βαρέλια σύγχρονης ή παλιάς σοδειάς και τα αφιερωματικά φημισμένων προσώπων, τα υπόγεια της συντήρησης) συμπλήρωσαν το διήμερο πρόγραμμά μας στο φεστιβάλ της αχαϊκής πρωτεύουσας, το οποίο, με περισσότερες ταινίες και δράσεις φέτος από κάθε προηγούμενη έκδοσή του, μοιάζει να πορεύεται σταθερά προς την ενηλικίωση, παρά τα έξι όλα κι όλα χρόνια ζωής του.
Τον χειμώνα, το KinoFest θα ταξιδέψει στην Αθήνα, ενώ τον Δεκέμβριο, στην Πάτρα, θα διεξαχθεί το παιδικό Kinder KinoFest.
Το 6ο Kinofest αποτελεί μία διοργάνωση της ABCinema σε συνδιοργάνωση με το Goethe Zentrum Patras και την Kinart. Πραγματοποιείται με την υποστήριξη των πρεσβειών Γερμανίας, Αυστρίας, Ελβετίας και Λουξεμβούργου, καθώς και με την υποστήριξη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, του Film Office Δυτικής Ελλάδας και της German Films. Ο φετινός Χρυσός Χορηγός της διοργάνωσης ήταν η Klett Hellas και Μεγάλος Υποστηρικτής ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (ΕΟΤ).
