«Για μένα, νομίζω ότι είναι λάθος να φτιάχνεις καρικατούρες με τις λατρείες διαφορετικής κουλτούρας από τη δική σου. Είναι μια καλή ιδέα να σταματήσει να γίνεται αυτό.»
Μοιάζει παράξενο να ακούς τα παραπάνω λόγια από τον Χαγιάο Μιγιαζάκι, τον άνθρωπο που αρνήθηκε να παρευρεθεί στην απονομή των Οσκαρ το 2003 για να παραλάβει το βραβείο του για το «Spirited Away» λόγω της εισβολής της Αμερικής στο Ιράκ και τον ίδιο άνθρωπο που με το υποψήφιο για Οσκαρ πέρσι «The Wind Rises» προκάλεσε τη δυσαρέσκεια της Ιαπωνίας για τη σκληρή αντιπολεμική κριτική του στη χώρα.
Η έκφραση «είναι μια καλή ιδέα» που αφορά την φονική τρομοκρατική επίθεση στο περιοδικό Charlie Hebdo στο Παρίσι και είχε σαν σκοπό τη «φίμωση» της ελεύθερης έκφρασης, δεν ταιριάζει ούτε στο ελάχιστο με το προφίλ του Χαγιάο Μιγιαζάκι, ο οποίος συμπληρώνει: «Οσοι κάνουν σάτιρα πρέπει να βρίσκουν στόχους πιο κοντά στις πατρίδες τους. Πριν από οτιδήποτε, οι καρικατούρες πρέπει να αφορούν τους πολιτικούς της χώρας σου. Μοιάζει ύποπτο να βάζεις στόχο τους πολιτικούς ηγέτες άλλων χωρών.»
Διαβάστε ακόμη: «Η τέχνη είναι η καλύτερη απάντηση στον τρόμο»: Η Υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, Φλερ Πελερέν, μιλά στο Flix
Αν και οι δηλώσεις του Χαγιάο Μιγιαζάκι που έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση μοιάζουν σωστές σε ένα θεωρητικό επίπεδο, δεν μπορεί παρά να απογοητεύουν όσους θεωρούν και όχι άδικα πως ο μεγάλος Ιάπωνας δημιουργός θα έπρεπε να είναι από τους πρώτους που θα υποστήριζαν την ελευθερία της έκφρασης και μάλιστα μέσα από ένα μέσο όπως αυτό της γελοιογραφίας που ανήκει στον ευρύτερο χώρο των κόμικς και των κινουμένων σχεδίων όπου ο Μιγιαζάκι έχει διαπρέψει.
Ας θεωρήσουμε πως τα πιστεύω του έχουν να κάνουν περισσότερο με τη φιλειρηνική του διάθεση και λιγότερο με μια «συντηρητική» άποψη πάνω στο θέμα. Αλλωστε οι γελοιογράφοι του Charlie Hebdo σατίρισαν στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές Γάλλους πολιτικούς αλλά και τον κραταιό στη Γαλλία καθολικισμό με τον ίδιο σκληρό τρόπο που το έκαναν για τον ισλαμισμό και τον Προφήτη Μωάμεθ. Και ειδικά ο Μιγιαζάκι, περισσότερο από οποιονδήποτε θα έπρεπε να γνωρίζει πως μια αντιπολεμική ταινία μπορεί να διαδραματίζεται στην Ιαπωνία και να μιλάει για την ιστορία της συγκεκριμένης χώρας, αλλά το μήνυμα της οφείλει (και το «The Wind Rises» το κάνει με τον καλύτερο τρόπο) να είναι οικουμενικό.
Διαβάστε ακόμη:
Tags: Χαγιάο Μιγιαζάκι
