Η ομάδα του Flix επιλέγει για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.
Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για το σπίτι στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς.
Χαρακώματα (Trenches) του Λουπ Μπιρό
Στο Ντονμπάς στην Ουκρανία, όσο οι διπλωμάτες διαπραγματεύονται εκ του μακρόθεν επισφαλείς εκεχειρίες και κατάπαυση του πυρός, οι Ουκρανοί στρατιώτες μάχονται κατά των αυτονομιστών που υποστηρίζει η Ρωσία. Την ίδια στιγμή που συνομήλικοί τους βιώνουν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους, στην πρώτη γραμμή πολεμούν άντρες και γυναίκες, καταδικασμένοι να σκάβουν ανελλιπώς χαρακώματα, ενώ δίπλα τους πέφτουν βόμβες η μία μετά την άλλη.
Ενα από τα ντοκιμαντέρ του 24ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που στρέφει το βλέμμα στην Ουκρανία, από σήμερα διαθέσιμο online, όπως και το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος του Φεστιβάλ. Δείτε την ταινία εδώ κι αναζητήστε περισσότερες πληοφορίες για τις online προβολές του Φεστιβάλ εδώ.
Το Πορτρέτο Μιας Γυναίκας Που Φλέγεται (Portrait de la Jeune Fille en Feu) της Σελίν Σιαμά
Βρετάνη, 1770. Μία κοντέσα προσλαμβάνει την Μαριάν, νεαρή ταλαντούχα ζωγράφο, για να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο της μοναχοκόρης της, Ελοΐζ. Η παράδοση του 18ου αιώνα θέλει κάθε νεαρή ντεμπιτάντ, που οι γονείς της την υπόσχονται σε γάμο σε κάποιον κληρονόμο της τάξης τους, να του προσφέρει πρώτα το ποτρέτο της. Ο πατέρας της Μαριάν είχε ζωγραφίσει το αντίστοιχο γαμήλιο πορτρέτο της κοντέσας – χρόνια πριν. Οταν λοιπόν πληροφορούμαστε ότι η Ελοΐζ αρνείται να ποζάρει και η Μαριάν (με την πρόφαση της συνοδού στις βόλτες της) πρέπει να τη ζωγραφίσει από μνήμης, καταλαβαίνουμε μία πρώτη, αυθόρμητη, πράξη αντίστασης.
Δυνατή, ευφυής, ευφάνταστη, καλογραμμένη και με ηχηρό μήνυμα. Ταινία από ταλαντούχα γυναίκα σκηνοθέτη, με υπέροχες γυναίκες ηρωίδες και πραγματικό γυναικείο βλέμμα. Βραβείο σεναρίου του 72ου Φεστιβάλ Καννών στην Σελίν Σιαμά. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία προβάλλεται στις 22.00 στην ΕΡΤ 2
Πάση Θυσία (Hell or High Water) του Ντέιβιντ Μακένζι
Δυο αδέλφια, ο Τόμπι, ένας συνηθισμένος, διαζευγμένος πατέρας που προσπαθεί να φτιάξει μια καλύτερη ζωή για το γιο του, και ο Τάνερ, ένας ευέξαπτος, πρώην κατάδικος, θα συνεργαστούν για να ληστέψουν τα υποκαταστήματα της τράπεζας που έχει κάνει κατάσχεση στην οικογενειακή τους περιουσία. Η εκδίκηση φαίνεται δική τους μέχρι τη στιγμή που θα βρεθούν στο στόχαστρο ενός αμείλικτου Τεξανού Ranger.
O Βρετανός Ντείβιντ Μακένζι φτάνει στο δυτικό Τέξας και σκηνοθετεί υποδειγματικά τους Μπεν Φόστερ, Κρις Πάιν και Τζεφ Μπρίτζες σε μια ταινία για το έγκλημα, την τιμωρία, την αδελφική αγάπη και την οικονομική κρίση - άλλοτε αστείο, άλλοτε ελεγειακό, ένα αυθεντικό νεογουέστερν για την Αγρια Δύση της εποχής μας. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία προβάλλεται στις 21.00 στο Open
Οι Monos (Monos) του Αλεχάντρο Λάντες
«Οι Μόνος» (πίθηκοι στα ισπανικά) είναι μια ομάδα νεαρών πολεμιστών, βαθιά χωμένη στην τροπική ζούγκλα των οροπεδίων της Λατινικής Αμερικής, εκεί που οι κορυφές ακουμπούν στα σύννεφα και το τοπίο είναι υποβλητικό και ανεξάντλητο. Ανήκουν σε μια μυστηριώδη παρακρατική «Οργάνωση» από την οποία δέχονται εντολές μέσω ασύρματου και η μόνη τους επαφή με τον έξω κόσμο είναι οι περιοδικές επισκέψεις του συνδέσμου τους με αυτή, ενός λοχαγού που τους υποβάλει σε καψόνια και ασκήσεις σκληρής πειθαρχίας. Δεν έχουν ονόματα, αλλά παρατσούκλια όπως Ράμπο, Λύκος, Στρουμφάκι, Σκύλος, Σουηδή, Κυρία. Κρατούν όμηρο, για άγνωστο λόγο, μια Αμερικανίδα, την οποία αποκαλούν «Γιατρό». Ανεξέλεγκτοι σε ένα εντροπικό και άγριο περιβάλλον και παραδομένοι στις εφηβικές ορμόνες τους, περνούν τις μέρες τους σαν τα αγρίμια, δοκιμάζοντας παραισθησιογόνα μανιτάρια, πυροβολώντας στον αέρα, κάνοντας σεξ μεταξύ τους σε διάφορες ενώσεις. Το χάος που νομοτελειακά θα ενσκήψει μετά την έφοδο του κρατικού στρατού και την υποχώρηση ακόμα πιο βαθιά μέσα στην αφιλόξενη ζούγκλα θα κορυφωθεί, όταν η αιχμάλωτή τους θα προσπαθήσει να αποδράσει και η ομάδα διαλυθεί από τις εσωτερικές έριδες και αντιζηλίες.
Η δεύτερη μεγάλου μήκους του Αλεχάντρο Λάντες μετά το «Porfirio» κερδίζει δικαίως συγκρίσεις με το «Αποκάλυψη Τώρα», τον «Άρχοντα των Μυγών» και το «Αγκίρε, η Μάστιγα του Θεού» αποτελώντας μια ολότελα μοναδική και ιδιαίτερη εμπειρία. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H ταινία προβάλλεται στις 23.00 στο Cosmote Cinema 1
Ο Ανθρωπος που Σκότωσε το Δον Κιχώτη (Τhe Man Who Killed Don Quixote) του Τέρι Γκίλιαμ
O Tόμπι είναι 35χρονος σκηνοθέτης διαφημιστικών - ξιπασμένος, μεγαλομανής και κακομαθημένος. Δε δέχεται καμία παρατήρηση, δε σέβεται κανένα πρότζεκτ, κανένα παραγωγό, κανένα μπάτζετ και, πάνω από όλα, ο κυνισμός της δουλειάς έχει σκοτώσει κάθε προσωπικό όραμα. Τον συναντάμε στην επαρχιακή Ισπανία να γυρίζει μία διαφημιστική καμπάνια, με κεντρικό ήρωα κι εύρημα τον Δον Κιχώτη, εκ μέρους μίας ρωσικής βότκας (προϊόν που λανσάρει πάμπλουτος μαφιόζος χρηματοδότης), περιτριγυρισμένος από γλοιώδεις ατζέντηδες, ανόητους μεσήλικες παραγωγούς που ποζάρουν με trophy wives, κι ένα απελπισμένο συνεργείο που δεν μπορεί να στήσει πλάνο μέσα στο γραφειοκρατικό χαμό. Μέχρι που ένας πλανόδιος Ρομ δίνει στον Τόμπι ένα παλιό DVD και του θυμίζει την προηγούμενη φορά που γύρισε ταινία για το θρύλο του Θερβάντες. Οταν ήταν φοιτητής κι έκανε την πτυχιακή του, χρησιμοποιώντας τους κατοίκους του γειτονικού χωριού για πρωταγωνιστές.
Αραγε ζει ακόμα ο Χαβιέ, ο υποδηματοποιός που έπαιξε τον Δον Κιχώτη του; Εχει μεγαλώσει η Ανχέλικα, η 15χρονη χωριατοπούλα Δουλτσινέα του; Ο Τόμπι κλέβει μια μηχανή από το σετ και δραπετεύει από τη τεχνοκρατική ζωή του. Δεν είναι όμως έτοιμος για όσα θα ανακαλύψει. Κάθε πράξη έχει συνέπεια κι η αθώα πτυχιακή του ταινία έχει αφήσει πολύ πιο ισχυρό το σημάδι της σε όσους συμμετείχαν. Η Ανχέλικα καταστράφηκε ακολουθώντας το όνειρο της χολιγουντιανής πρωταγωνίστριας (έγινε call girl με πρόσφατο πελάτη τον Ρώσσο μαφιόζο κι αφεντικό του Τόμπι), ενώ ο Χαβιέ δεν υπάρχει πια. Ο γέροντας υποδηματοποιός ζει κι αναπνέει με τις παραισθήσεις του μυαλό του - ότι είναι όντως ο Δον Κιχώτης, σε αποστολή από το Θεό, πολεμώντας τους δαίμονες που θέλουν να τον μπερδέψουν και να τεστάρουν την πίστη του. Βλέποντας τον Τόμπι, ο «Δον» μπερδεύεται ακόμα περισσότερο πιστεύοντας ότι επέστρεψε ο Σάντσο Πάντσα του. Η μία παρεξήγηση φέρνει την άλλη και οι δυο τους ξεκινούν όντως μία μεγάλη περιπέτεια, όπου ο καθένας βλέπει αυτό που θέλει (ή αυτό που μπορεί) να δει...
Μετά τον διαβόητο, αντίξοο, πολυετή αγώνα του για να την ολοκληρώσει, ο Γκίλιαμ παραδίδει την ταινία του στο κοινό. Κι αναρωτιόμαστε: είναι τόσο κοντά στο πρότζεκτ που, ως άλλος Δον Κιχώτης, βλέπει κάστρα εκεί που είναι μόνο ερείπια και χάος; Διαβάστε εδώ την γνώμη του Flix.
Η ταινία προβάλλεται στις 19.40 στο Nova Cinema 1
Ντιέγκο Μαραντόνα (Diego Maradona) του Ασίφ Καπάντια
5 Ιουλίου 1984. Διωγμένος και ντροπιασμένος από την Μπαρτσελόνα, μετά από τραυματισμούς κι αντιαθλητκή συμπεριφορά, ο 23χρονος Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα καταφθάνει στην Νάπολι, κερδίζοντας την μεγαλύτερη μεταγραφή στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ιστορία: 10 εκατομμύρια δολάρια. Θα παραμείνει στην τότε δευτεροκλασάτη ομάδα (που όλες οι πλούσιες ιταλικές του Βορρά σνόμπαραν) για 7 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων θα την εκτοξεύσει στη βαθμολογία, θα της χαρίσει απίστευτη δόξα και το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της. Για αυτό κι οι Ναπολιτάνοι, θα αναγάγουν τον Μαραντόνα σε απόλυτο θεό - εντός κι εκτός γηπέδων. Μέχρι που ο εθισμός του στην κοκαΐνη, τα σκάνδαλα και η εμπλοκή του με την τοπική πανίσχυρη μαφία, θα οδηγήσουν στην πτώση του. Μέσα σε αυτή την επταετία, ο ατζέντης του Μαραντόνα σκέφτηκε να κάνει μία ταινία για εκείνον και έτσι προσέλαβε δυο κάμεραμεν να τον ακολουθούν παντού. Εκατοντάδες ώρες γυρίστηκαν τότε: τα μισά αρχεία ήταν στη Νάπολη και τα άλλα μισά βρίσκονταν σε μια αποθήκη της πρώην γυναίκας του, Κλάουντια. Δεν τα είχε ακουμπήσει κανείς για τριάντα χρόνια.
Ο οσκαρικός ντοκιμαντερίστας Ασίφ Καπάντια («Senna», «Amy») συνθέτει ένα οξυδερκές πορτρέτο της ποδοσφαιρικής ιδιοφυΐας, του ημίθεου και του κωλόπαιδου Ντιέγκο Μαραντόνα. Μία ταινία που ξεπερνά το ποδόσφαιρο, αν και βιώνεται ως αγωνιώδες ντέρμπι. Ενα σκορσεζικό βρώμικο μελόδραμα με φόντο τη Μαφία της Νάπολι. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
To ντοκιμαντέρ είναι διαθέσιμο για ενοικίαση στο viva.gr
Οι Γάτες της Κωνσταντινούπολης (Kedi) της Τσεϊντά Τορούν
«Οι σκύλοι πιστεύουν ότι ο άνθρωπος είναι Θεός, αλλά οι γάτες όχι. Οι γάτες έχουν επίγνωση της ύπαρξης του Θεού. Δεν είναι αχάριστες, απλά ξέρουν καλύτερα», λέει ένας από τους δίποδους αφηγητές στο ντοκιμαντέρ της Τσεϊντά Τορούν που στάθηκε μια από τις μεγαλύτερες (ευχάριστες) εκπλήξεις της χρονιάς στο αμερικανικό box office - και όχι μόνο. Κι αυτή, όπως και πολλές άλλες θεωρίες και απόψεις που ακούγονται στην ταινία, και που πασχίζουν να ερμηνεύσουν ή να περιγράψουν τη συμπεριφορά των αινιγματικών και κυκλοθυμικών αιλουροειδών, λέει εν τέλει πολλά περισσότερα για το ανθρώπινο είδος παρά για τις ίδιες τις γάτες.
To ντοκιμαντέρ-έκπληξη της χρονιάς είναι ένα τρυφερό πορτρέτο της Κωνσταντινούπολης μέσα από τις γάτες που αποτελούν σήμα κατατεθέν της και τους ανθρώπους που πέφτουν θύματα της γοητείας τους. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Cinobo
Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για το σπίτι στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς
