Η ομάδα του Flix επιλέγει για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.
Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για το σπίτι στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς.
«Το Βλέμμα του Ορσον Γουέλς» (The Eyes of Orson Welles, 2018) του Μαρκ Κάζινς
Αν υπήρξε ένας homo universalis στην ιστορία του κινηματογράφου, αυτός ήταν δίχως αμφιβολία ο Ορσον Γουελς. Οχι μόνο γιατί στην πολυτάραχη και τρικυμιώδη καριέρα του διατέλεσε σκηνοθέτης, ηθοποιός, σεναριογράφος, ακόμα και διευθυντής φωτογραφίας, μοντέρ, σκηνογράφος, μέχρι και σχεδιαστής κουστουμιών, ούτε λόγω της ευρυμάθειας και του κοσμοπολιτισμού του έργου του, με γυρίσματα σε τρεις ηπείρους κι επιρροές από την αμερικανική, την ευρωπαϊκή και την αφρικανική κουλτούρα, αλλά κυρίως γιατί ολόκληρη η ζωή του κατατρυχόταν από το χιμαιρικό όραμα του απόλυτου δοσίματος στην τέχνη του με τους δικούς του πάντα όρους και με μια τελειομανία που επί δεκαετίες πάλευε να ξεπεράσει δημιουργικά τα αλλεπάλληλα προβλήματα που έστεκαν εμπόδιο στην ολοκλήρωση του οράματός του.
Ο Μαρκ Κάζινς μπαίνει βαθιά στα αρχεία του Ορσον Γουέλς για να ξανασυστήσει τον άνθρωπο και τον καλλιτέχνη πίσω από το μύθο και να δώσει νέες διαστάσεις στη σημασία και τη διαχρονικότητα του έργου του. Διαβάστε την κριτική του Flix εδώ.
«Το Βλέμμα του Ορσον Γουέλς» σε πρώτη προβολή στην δημόσια τηλεόραση, απόψε στις 23.45 στην ΕΡΤ2
«Είμαι ο Ερωτας» (Io Sono l' Amore, 2018) του Λούκα Γκουαντανίνο
Το «Είμαι ο Eρωτας» διαδραματίζεται σε μια αριστοκρατική βίλα στο Μιλάνο που ανήκει στην πανίσχυρη οικογένεια βιομηχάνων Ρέκι. Είναι η βραδιά των γενεθλίων του ιδρυτή της επιχείρησης που πρόκειται εκεί, με όλη την οικογένειά του συγκεντρωμένη, να ανακοινώσει την αλλαγή σκυτάλης της αυτοκρατορίας. Στη διάρκεια του δείπνου, ο γοητευτικός εγγονός του, Εντοάρντο, παρουσιάζει την κοπέλα που θέλει να παντρευτεί, η αδερφή του Ελιζαμπέτα θα μιλήσει πρώτη φορά για τη δική της κρυφή ζωή και η σύζυγος του μεγάλου γιου του πατριάρχη, η Έμα, μια Ρωσίδα που ζει συντηρώντας το μύθο μιας εποχής που μοιάζει να έχει περάσει ανεπιστρεπτί, θα παρασυρθεί από την επιθυμία της να... ζήσει.
Το 2009, ο Λούκα Γκουαντανίνο - σκηνοθέτης του «Να Με Φωνάζεις με τ’ Oνομά Σου» και του επερχόμενου ριμέικ της «Suspiria»- έκανε το όνομά του διεθνώς γνωστό με μια ταινία που χαιρετίστηκε για την απαράμιλλη σκηνοθετική της κομψότητα, το εκλεπτυσμένο της γούστο, τις διακριτικές αναφορές στην παράδοση του ιταλικού σινεμά -και κυρίως στο σινεμά του Λουκίνο Βισκόντι-, την εύθραυστη ερμηνεία της Τίλντα Σουίντον και τη γαστρονομική της ευφυΐα. Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Η ταινία προβάλλεται στην iplatforma
«Fleabag» - 1ος Κύκλος της Φίμπι Γουόλερ-Μπριτζ
Ακούτε εδώ και χρόνια για αυτή τη σειρά και δεν την έχετε δει; Ευκαιρία για binge watching! Ολος ο πρώτος κύκλος μέσα σε 2.30 ώρες, απόψε!
Είχαμε γράψει στο Flix: Δεν είμαστε πια «Φιλαράκια». Εχει πεθάνει η ελπίδα για «Sex in the City». Κι όσο κι αν προσπαθήσαμε, τα «Girls» χιπστεροκόριτσα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού μοιάζουν πολύ μακριά από την πραγματικότητά μας. Να τη, όμως, η 30+ γυναίκα που ξερνάει την αλήθεια μας, ωμή, ντροπιαστική, πονεμένη. Γνωρίστε τη «Fleabag». Μην ψάχνετε το όνομα της ηρωίδας, δεν μας το λέει. Ο τίτλος μάλλον ψιθυρίζει μυστικά την έλλειψη αυτοεκτίμησής της, ή παραδέχεται γενναία ότι δε θα γίνουμε μάρτυρες της ζωής μίας 30+ γυναίκας στο σύγχρονο Λονδίνο που, πολύ αθώα, ψάχνει τη χαμένη ευτυχία, σύντροφο, την ταυτότητά της. Η «Fleabag» δεν είναι καθόλου αθώα: απολαμβάνει το σεξ, δεν πληρώνει στην ώρα τους τούς λογαριασμούς της, κοροϊδεύει τη νευρωτική, «τέλεια» αδελφή της, κλέβει κάτι αγαπημένο για να τη σπάσει στη μητριά της, ερωτεύεται ένα one night stand της, δεν εκτιμά το γλυκό βαρετό της αγόρι, δεν είναι η κόρη που θα καμάρωνε ο πατέρας της. Αν ο πατέρας της δεν ήταν τόσο εγωκεντρικό καθίκι κι ο ίδιος. Αν η «Fleabag» δεν ήταν προϊόν των συνθηκών που της έτυχαν (όχι, δεν κλαίγεται, αλλά κλαίει γοερά και περήφανα και άγρια, με οργή που της ανήκει και δεν βλέπουμε συχνά στην οθόνη).
Γραμμένη και ερμηνευμένη από τη Βρετανίδα Φίμπι Γουόλερ-Μπριτζ (συγγραφέα, ηθοποιό και σκηνοθέτη της τηλεόρασης και του θεάτρου, με συχνή παρουσία στο Soho Theater), η «Fleabag» γεμίζει με την παρουσία της ένα απαραίτητο κενό στη μικρή οθόνη. Μία γυναίκα που στέκεται θύμα και θύτης - των επιλογών, της ζωής, της οικογένειας, της δουλειάς της. Και δεν απολογείται. Θυμώνει. Αυτομαστιγώνεται, αλλά και τιμωρεί. Εχει την επιχείρησή της, τη βαριέται κιόλας. Σκανδαλίζει και ντροπιάζεται. Ερωτεύεται, αλλά βλέπει και τσόντες. Πληγώνεται και πληγώνει θανάσιμα.
Αυτή η θυμωμένη, τρωτή, αυτοσαρκαστική γυναίκα που καταργεί τον «τέταρτο τοίχο», γυρνά δηλαδή στην κάμερα και μας εξομολογείται ανά πάσα στιγμή τις πιο ξεκαρδιστικές, πονηρές, σεξουαλικές, κοροϊδευτικές, επώδυνες σκέψεις της είναι όσο αστεία, όσο ειλικρινής, όσο μαλακισμένη, όσο συγκινητικά τσακισμένη θέλουμε. Και την αναγνωρίζουμε μέσα μας.
Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας: binge watching τον πρώτο κύκλο του «Fleabag» απόψε από τις 00.00 τα μεσάνυχτα στο Cosmote Cinema 4
Χαμένα λουλούδια (I Fiori Persi / Lost Flowers, 2021) του Φαμπρίτσιο Μαλτέζε
Μάρτιος 2020. Ο Φαμπρίτσιο, φωτογράφος και σκηνοθέτης που ζει στο Λουξεμβούργο, επιστρέφει στην οικογένειά του στην κεντρική Ιταλία όταν ο πατέρας του παθαίνει καρδιακή προσβολή. Είναι η αρχή της πανδημίας και η χώρα βρίσκεται σε λόκνταουν. Ένα προσωπικό ημερολόγιο και μια ωδή στην αγάπη ενός γιου προς τον πατέρα του υπό τις δυσκολότερες συνθήκες που μπορεί κανείς να φανταστεί. Μια ιστορία ανθρώπινη και μύχια, που ξεδιπλώνεται στο πλαίσιο μιας συλλογικής τραγωδίας.
Η ταινία προβάλλεται στο επίσημο πρόγραμμα του 23ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και μπορείτε να τη δείτε online στο σπίτι σας!
«Mr. X, a Vision of Leos Carax» (2014) της Τέσα Λουίζ-Σαλομέ
Οσα θέλατε να μάθετε για τον Λεός Καράξ («Οι Εραστές της Γέφυρας», «Holy Motors», «Η Δική μας Νύχτα») και δεν τολμούσατε ποτέ να ρωτήσετε. Το αιώνιο enfant terrible του γαλλικού σινεμά και το μοναδικό και ιδιόρρυθμο καλλιτεχνικό του όραμα παρουσιάζονται σ’ αυτό το ντοκιμαντέρ της Τέσα Λουίζ-Σαλομέ, που προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει το μυστήριο πίσω από το μύθο.
To ντοκιμαντέρ είναι διαθέσιμο για streaming στην πλατφόρμα του Cinobo.
«Joker» (2019) του Τοντ Φίλιπς
Τι διαφορετικό είχε αυτός ο οσκαρικός «Joker» από τη σατανική καρικατούρα του Τζακ Νίκολσον ή την αναρχική ανάγνωση του Χιθ Λέτζερ;
Μάς έβαλε πίσω από τη μάσκα, κάτω από το μακιγιάζ. Μάς σύστησε τον Αρθουρ Φλεκ , έναν νεαρό άντρα που έχει όνειρα να γίνει μεγάλος κωμικός. Αλλά, χτυπημένος από την ανεργία και την οικονομική κρίση δουλεύει part-time ως κλόουν. Και κάθε βράδυ που επιστρέφει στο μικρό του διαμέρισμα, περιποιείται την άρρωστη, ηλικιωμένη μητέρα του.
Ο Αρθουρ πάσχει από μια εγκεφαλική δυσλειτουργία που προκαλεί αντανακλαστικό, ασταμάτητο, υστερικό γέλιο. Είναι «διαφορετικός», είναι αταίριαστος, είναι μοναχικός. Κι αυτό τον πονάει, γιατί θέλει αποδοχή, αγάπη, μια ευκαιρία στα όνειρά του. Οσο όμως εκείνος γελάει, γελάει μαζί του με σκληρότητα κι όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Και, κάποια στιγμή, η αδικία, η απόρριψη, η κακοποίηση θα μεταμορφωθούν σε οργή, εκδίκηση και ωμή βία.
Στο επίκεντρο όλης της ταινίας, η σωματική, αλλά κι ενδοσκοπική, σπαραχτική ερμηνεία του Χοακίν Φίνιξ. Μία ερμηνεία – κραυγή, που το μόνο που μπορεί να τη συναγωνιστεί είναι το τσέλο του υπέροχου soundtrack, που κέρδισε κι αυτό το Οσκαρ Μουσικής.Διαβάστε την κριτική του Flix εδώ
Το «Joker» προβάλλεται απόψε στις 21.00 στο Novalife
Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για το σπίτι στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς.
