Buzz

Ο Ντάνι Μπόιλ πιστεύει πως οι Βρετανοί δεν είναι καλοί κινηματογραφιστές

στα 10

Μιλώντας στο σπίτι του βρετανικού κινηματογράφου, στο BFI, ο Μπόιλ δήλωσε πως οι Βρετανοί είναι καλοί μόνο για να κάνουν θέατρο αλλά και... ποπ μουσική.

Ο Ντάνι Μπόιλ πιστεύει πως οι Βρετανοί δεν είναι καλοί κινηματογραφιστές

Αν κάποιος αποφασίσει να φτιάξει μια λίστα με τους πιο καταξιωμένους Βρετανούς σκηνοθέτες, τότε σίγουρα μέσα σε αυτή θα συμπεριλάβει και το όνομα του Ντάνι Μπόιλ. Αλλά από ό,τι φαίνεται ο ίδιος δεν νιώθει πως ο βρετανικός κινηματογράφος είναι κάτι το οποίο αξίζει να επαινείται!

Μιλώντας σε μια εκδήλωση του BFI ο Μπόιλ εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η παραγωγή ταινιών δεν είναι το δυνατό χαρτί της Βρετανίας. Αν και σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις, πιστεύει ότι η χώρα τους είναι πιο κατάλληλη για την παραγωγή θεατρικών παραγωγών και ποπ μουσικής. «Είναι τρομερό πράγμα να λες κάτι τέτοιο στο σπίτι του βρετανικού κινηματογράφου [το BFI], αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι είμαστε σπουδαίοι κινηματογραφιστές, για να είμαι απολύτως ειλικρινής. Ως έθνος, οι δύο μορφές τέχνης μας είναι το θέατρο, όσο αφορά τη μεσαία τάξη, και η ποπ μουσική, γιατί είμαστε εξαιρετικοί σε αυτό», δήλωσε ο Μπόιλ μπροστά στο έκπληκτο κοινό που τον παρακολουθούσε.

Διαβάστε ακόμα: Ο Ντάνι Μπόιλ αποκάλυψε πώς θα ήταν ο δικός του Τζέιμς Μποντ που ακυρώθηκε

Danny Boyle main

Παρόλα αυτά όμως κάτι τέτοιο δεν τον εμποδίζει να συνεχίζει να κάνει ταινίες. Μάλιστα ετοιμάζεται να σκηνοθετήσει τον Μάικλ Μπ. Τζόρνταν στην βιβλική υπερπαραγωγή της ιστορίας του «Μαθουσάλα» και είναι αρκετά ανοιχτός στο να σκηνοθετήσει και ένα δεύερο σίκουελ του «28 Μέρες Μετά».

«Θα έμπαινα στον πειρασμό να το σκηνοθετήσω. Πραγματικά είναι πολύ καλή στιγμή. Είναι αστείο, δεν το είχα σκεφτεί και θυμήθηκα το τρομερό σενάριο που διαδραματίζεται αυτή τη στιγμή και πάλι στην Αγγλία. Τέλος πάντων, θα δούμε. Ποιος ξέρει;» είπε ο Μπόιλ για το σίκουελ των ταινιών σε σενάριο του Αλεξ Γκάρλαντ.

Φαίνεται πως τον ενδιαφέρει αρκετά η συγκεκριμένη ιδέα γιατί θα μπορούσε να βοηθήσει να φέρει το βρετανικό κοινό πίσω στις κινηματογραφικές αίθουσες. κάτι που ο Μπόιλ πιστεύει ότι είναι απαραίτητο, λαμβάνοντας υπόψη την προφανή έλλειψη εμπιστοσύνης του σε άλλους Βρετανούς κινηματογραφιστές.