Οι δύο κριτικοί των New York Times επιλέγουν τις ταινίες που αγάπησαν πιο πολύ φέτος, γράφοντας δύο υπέροχα σημειώματα για όλα όσα συνέβησαν μέσα στο 2020 και όσα περιμένουμε για τα χρόνια που έρχονται.
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2020: Ψηφίστε κι εσείς για την καλύτερη ταινία της χρονιάς και κερδίστε δώρα. Μπείτε εδώ για να μάθετε όλες τις λεπτομέρειες για τη συμμετοχή σας.
Martin Eden
Μανόλα Ντάργκις
10. Beanpole του Καντεμίρ Μπαλάγκοφ
9. The Forty-Year-Old Version της Ράντα Μπλανκ
8. Collective του Αλεξάντερ Νανάου
7. Never Rarely Sometimes Always της Ελάιζα Χίτμαν
6. First Cow της Κέλι Ράιχαρντ
5. Bacurau του Τζουλιάνο Ντορνέλες και Κλέμπερ Μεντόντσα Φίλιο
4. David Byrne's American Utopia του Σπάικ Λι
3. Gunda του Βίκτορ Κοσακόφσκι
2. City Hall του Φρέντερικ Γουάιζμαν
1. Martin Eden του Πιέτρο Μαρτσέλο
Η Μανόλα Ντάργκις γράφει για το «Martin Eden»: Σε αυτό το ιδιοφυές ξαναδιάβασμα του μυθιστορήματος του Τζακ Λόντον, ο Λούκα Μαρτινέλι παίζει έναν αυτοδίδακτο που εγκαταλείπει την εργατική τάξη για να γίνει μέρος μιας ιδεολογίας που θα τον καταστρέψει.
Α.Ο. Σκοτ
10. Soul του Πιτ Ντόκτερ
9. Dick Johnson is Dead της Κίρστεν Τζόνσον
8. David Byrne's American Utopia του Σπάικ Λι
7. Bacurau του Τζουλιάνο Ντορνέλες και Κλέμπερ Μεντόντσα Φίλιο
6. Palm Springs του Μαξ Μπαρμπάκοφ
5. The Forty-Year-Old Version της Ράντα Μπλανκ
4. Martin Eden του Πιέτρο Μαρτσέλο
3. First Cow της Κέλι Ράιχαρντ
2. City Hall του Φρέντερικ Γουάιζμαν
1. Borat Subsequent Moviefilm του Τζέισον Γουόλινερ
Ο Α. Ο. Σκοτ γράφει για την επιλογή του να βάλει στο νούμερο 1 την ταινία του Τζέισον Γουόλινερ: «Θα αποκαλούσα αυτή ως την καλύτερη ταινία του 2020, από την οπτική γωνία της κινηματογραφικής τέχνης; Κοιτάξτε, δεν ξέρω, ήταν μια περίεργη χρονιά. Αλλά θα επέμενα ότι αυτό το σίουελ στην κλασική 14χρονη πλέον φάρσα είναι χωρίς καμία αντίρρηση η πιο 2020 ταινία όλων των εποχών. Εν μέρει εξαιτίας του Σάσα Μπαρόν Κοέν και των συνεργατών του - συμπεριλαμβανομένης της Μαρία Μπακάλοβα, του φαινομένου από τη Βουλγαρία που παίζει την κόρη του Μπόρατ, Τούταρ - που κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της πανδημίας και της αφετηρίας της προεκλογικής καμπάνιας, προσέδωσαν στα αστεία τους μία τόσο σύγχρονη γεύση που ξεπέρασε κάθε απλή σχετικότητα.»
