Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους το «Kame Koummando», πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Μανόλη Δαμιανάκη βρίσκεται στο επίσημο πρόγραμμα του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Είναι φτιαγμένη με ελάχιστα χρήματα, συστήνει έναν μεσήλικα πολεμιστή του μέλλοντος (ή κάτι τέτοιο) που σύμφωνα με την επίσημη υπόθεσή της επιστρέφει στο παρελθόν στον πλανήτη Γη για να βρει ένα κόσμο υπό την κατοχή της Τρόικας και των οίκων αξιολόγησης και με οδηγό μια εσωτερική φωνή (!) αποφασίζει να αναλάβει δράση...
Ετοιμο «χιτάκι» δηλαδή για ένα φεστιβαλικό κοινό που ψάχνει διακαώς ανάλογες ταινίες για να φτιάξει «γαλαρίες» και να κανιβαλίσει μέχρι θανάτου στο twitter (μέσα από την προβολή φυσικά) και γιατί όχι και να του εξασφαλίσει μια φήμη καλτ ανοσιουργήματος που θα του εξασφαλίσει μέχρι και διανομή.
Βλέποντας, το «Κame Koummando», όμως, ανακαλύπτεις πως τα πράγματα είναι από λίγο εώς παρά πολύ διαφορετικά καθώς μια ευχάριστη και μια δυσάρεστη έκπληξη σε περιμένουν μέσα στα μόλις 78 λεπτά στα οποία διαρκεί.
Ας ξεκινήσουμε από τα δυσάρεστα.
Αργά αλλά σταθερά το «Kame Koummando» ολοκληρώνει τελικά κάτι σαν ένα μανιφέστο υπέρ των - ουπς - «οργανωμένων» και οπλοφόρων ομάδων αντιμετώπισης της κρίσης, με έξτρα ευλαβικές αναφορές στην ελληνική εκκλησία (ο ήρωας χειροκροτείται βγαίνοντας από ένα ναό!) και είναι διαποτισμένο από μια εθνικιστική ματιά που δυστυχώς δεν εξαντλείται στην πανταχού παρούσα ελληνική σημαία πολλών χρήσεων η οποία «παίζει» τόσο ως κάλυμμα για έναν νεκρό σκύλο όσο και ως ύστατο δώρο στον επισκέπτη - σωτήρα από το μέλλον.
Ευτυχώς. η ευχάριστη έκπληξη είναι πως το «Kame Koummando» είναι τόσο κακό που ακόμη και για να γελάσεις μαζί του πρέπει απλά, όσο διαρκεί αυτή η αποθέωση του απόλυτου τίποτα συν μια σειρά από αφόρητα νεοχιπχοπ ελληνικά άσματα, να θυμηθείς κάποιο ανέκδοτο που σου έχουν πει πρόσφατα.
Οι έννοιες «κακοφτιαγμένο», «κακοπαιγμένο», «μη σκηνοθετημένο», «μη σινεμά» αποκτούν εδώ άλλο νόημα καθώς το «Kame Koummando» όχι απλά δεν είναι αλλά δεν μπορεί και να είναι τίποτα από αυτό που υποσχόταν πριν την προβολή του και - ξανα, ευτυχώς - τίποτα απ' όσα «επικίνδυνα» πράγματα μοιάζει να πρεσβεύει ως διεξόδους από την σημερινή κρίση που ακόμη ένα κακό επακόλουθό της είναι ότι γεννάει απόπειρες ταινιών σαν αυτήν.
Δείτε εδώ το πλήρες πρόγραμμα προβολών του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και βρείτε οδηγίες χρήσης για το Φεστιβάλ και μην ξεχνάτε να ενημερώνεστε από το ειδικό τμήμα του Flix που θα ανανεώνεται συνεχώς προκειμένου να σας μεταφέρει κάθε στιγμή τι συμβαίνει μέσα και έξω από τις αίθουσες του Φεστιβάλ.
Tags: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 53
