Η ομάδα του Flix επιλέγει για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.
Κράμερ Εναντίον Κράμερ (Kramer Vs Kramer) του Ρόμπερτ Μπέντον
Ο Κράμερ είναι ένας πετυχημένος διαφημιστής, που παραμελεί την όμορφη γυναίκα του. 'Ετσι, ύστερα από επτά χρόνια γάμου, η κυρία Κράμερ αποφασίζει να βρει μόνη της το δρόμο της, μακριά από την "αδιαφορία" του συζύγου της, αλλά και μακριά από τις σκοτούρες του εξάχρονου γιου τους Μπίλι, που τον αφήνει υπό την κηδεμονία του πατέρα του. 'Ετσι, ο Κράμερ αναγκάζεται να μοιράσει το χρόνο του ανάμεσα στις επαγγελματικές του υποχρεώσεις (όταν το παιδί είναι στο σχολείο) και τη φροντίδα του γιου του (όταν ο Μπίλι βρίσκεται στο σπίτι). Ο Κράμερ γίνεται πρότυπο ιδανικού πατέρα και η ζωή του ξαναβρίσκει τον κανονικό της ρυθμό, μέχρι τη στιγμή που επιστρέφει η γυναίκα του. Επιστρέφει επιθετική και ζητάει να πάρει αυτή την κηδεμονία του παιδιού, με δικαστική πράξη. Οι δύο πρώην σύζυγοι έρχονται πια αντιμέτωποι στην αίθουσα του δικαστηρίου.
Η ταινία προβάλλεται στις 23.00 στην ΕΡΤ 1
Ολα Πήγαν Καλά (Tout s'est Βien Passé) του Φρανσουά Οζόν
Ενα τηλεφώνημα σαν αυτό που λαμβάνει η 45χρονη Εμανουέλ μπορεί να κλονίσει τη ζωή σου. Τρέχει στο νοσοκομείο και βρίσκει εκεί και την μεγαλύτερη αδελφή της, Πασκάλ. Ο πατέρας τους βρίσκεται στην εντατική, μετά από εγκεφαλικό. Ο 85χρονος Αντρέ επιβιώνει και, στους μήνες που ακολουθούν, τα δυο κορίτσια βρίσκονται συνεχώς στο πλευρό του - αν και η Πασκάλ έχει οικογένεια και παιδιά, οπότε το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στην Εμανουέλ. Εκείνη τον φροντίζει, τον ταΐζει, δέχεται τις ιδιοτροπίες του. Μικρά φλάσμπακ επιβιβαιώνουν ότι η απότομη, απαξιωτική συμπεριφορά του δεν οφείλεται στην αρρώστια του. Πάντα ήταν σκληρός, απορριπτικός και οριακά αδιάφορος πατέρας. Αναγκασμένος στα χρόνια του να παντρευτεί, παρόλο που ήταν ανοικτά γκέι, έμοιαζε να μην είχε διάθεση για κανέναν άλλο συμβιβασμό στη ζωή του - σε όλα τα άλλα θα ήταν ιδιοτελής. Αυτό τον εγωισμό προβάλει και στην Εμανουέλ όταν μια μέρα της ζητά να τον βοηθήσει να πεθάνει. Δεν θέλει να συνεχίσει να ζει σε αυτή την κατάσταση. Πέρασε μία γεμάτη ζωή, τώρα είναι έτοιμος να φύγει. Εκείνη σοκάρεται, αλλά σταδιακά αρχίζει να ερευνά τις λύσεις υποβοηθούμενης ευθανασίας.
Μία από τις καλύτερες πρόσφατες ταινίες του Φρανσουά Οζόν που, με πρόσχημα την (δικαιωματική;) επιλογή μας να πεθάνουμε, εξετάζει το πώς επιλέξαμε να ζήσουμε. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία προβάλλεται στις 21.00 στην ΕΡΤ 2
Οι Χήρες (Widows) του Στιβ ΜακΚουίν
Οι «Χήρες» είναι τέσσερις Πρώτες Κυρίες του εγκλήματος, στο σημερινό Σικάγο, εκεί όπου όλα είναι βρώμικα και διεφθαρμένα, από τον ιστό του υποκόσμου ως τις Αρχές. Οταν οι σύζυγοί τους σκοτώνονται σε μια μεγάλη ληστεία που πηγαίνει μοιραία στραβά, εκείνες, ή κάποιες από εκείνες, θα συνασπιστούν γύρω από το πρόσωπο της Βερόνικα τής Βαϊόλα Ντέιβις και θ' αναλάβουν να... ολοκληρώσουν το έργο, όχι μόνο για να εκδικηθούν, αλλά κυρίως για να επιβιώσουν.
Ο Στιβ ΜακΚουίν («12 Χρόνια Σκλάβος») συνεργάζεται με την Τζίλιαν Φλιν («Gone Girl») για ένα συναρπαστικό heist movie με νεοφεμινιστικές αξιώσεις. Τα καταφέρνει στο πρώτο. Διαβάστε εδώ την γνώμη του Flix.
H ταινία προβάλλεται στη 03.00 στον ΣΚΑΪ
Η Θεωρία των Πάντων (The Theory of Everything) του Τζέιμς Μαρς
Ο Στίβεν Χόκινγκ υπήρξε κάποτε νεαρός φοιτητής στην Οξφόρδη - ζωηρός, ανέμελος, βαριεστημένος, αθλητικός, θρασύς - με ένα ασύλληπτο μυαλό και φυσικό ταλέντο στα μαθηματικά, με μία χαοτική αντίληψη της μικρής του καθημερινότητας. Δεν ήξερε ακριβώς τι ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει, δεν ήξερε ακριβώς τι να πει στα κορίτσια στα πάρτι. Μέχρι που στα 21 του χρόνια συλλαμβάνει την ιδέα της πτυχιακής του εργασίας, μία φιλόδοξη μελέτη του χρόνου. Μέχρι που γνωρίζει την Τζέιν κι ο χρόνος για λίγα δευτερόλεπτα σταματά. Μέχρι που μία ιατρική διάγνωση του αποκαλύπτει ότι πάσχει από τη νόσο του κινητικού νευρώνα (αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση) κι ο χρόνος του τέλειωσε: μάξιμουμ 24 μήνες ζωής ακόμα. Ομως με τη Τζέιν συνειδητά και δυναμικά στο πλευρό του, πείσμα, δύναμη κι αυτό το εκπληκτικό, τεράστιο μυαλό του, ο Χόκινγκ νίκησε τα προσωπικά του όρια κι έζησε για να αλλάξει κι αυτά της γενικής σχετικότητας, της βαρυτικής μοναδικότητας, της κβαντικής μηχανικής. Αυτή είναι μία ματιά στην ιστορία του διάσημου Βρετανού θεωρητικού φυσικού και κοσμολόγου, του ανθρώπου που καθηλώθηκε σ' ένα αναπηρικό καροτσάκι, χάνοντας τον έλεγχο του σώματος και της ομιλίας, αλλά ποτέ τον ενθουσιασμό του για γνώση, την ευφυΐα και το χιούμορ του.
Υποψήφια για 5 Οσκαρ και με σίγουρο αυτό για τον πρωταγωνιστή της Εντι Ρεντμέϊν, η κινηματογραφική βιογραφία του Στίβεν Χόκινγκ είναι μία ταινία φόρος τιμής στο μυαλό αλλά και το σώμα, την επιστήμη και την καρδιά, τις αποδεικτικές εξισώσεις και την ποίηση του χάους, το τώρα και το άπειρο. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία προβάλλεται στις 19.50 στο Nova Cinema 2
Γκαγκάριν (Gagarine) των Φανί Λιατάρ, Ζερεμί Τρουλ
Το «Cité Gagarine» χτίστηκε το 1961 στα «banlieue» φτωχικά προάστια του Παρισιού. Ενα οικοδόμημα 13 ορόφων και 370 διαμερισμάτων, σχεδιασμένο στα πρότυπα των εργατικών κατοικιών της κομμουνιστικής Ευρώπης: ναι μεν μαζική στέγαση στο πολυόροφο τσιμέντο, αλλά ταυτόχρονα ένας κυκλικός αρχιτεκτονικός συνδυασμός με μία κοινή εσωτερική αυλή που χαρίζει στους κατοίκους κάτι παραπάνω από άπλετο φως - έναν τόπο γειτονίας, συνεύρεσης. Ενα ξεκάθαρο στίγμα κοινότητας. Γιατί στο Gagarine, όπως και σε εκατοντάδες παρόμοια κτίσματα, κατέφυγαν άνθρωποι που, μέχρι εκείνη τη στιγμή της μετακόμισής τους δεν ανήκαν πουθενά: μετανάστες που ζήτησαν άσυλο, εργάτες κάτω από τα όρια της φτώχειας, μονογονικές οικογένειες που αδυνατούσαν να τα βγάλουν πέρα χωρίς τη συνδρομή της πρόνοιας. Το 1961 μπήκαν τα θεμέλια τέτοιων σπιτιών και μαζί επικράτησε ένα κύμα αισιοδοξίας. Ολα θα πάνε καλά. Οταν έχεις μια στέγη πάνω από το κεφάλι σου, μπορείς να κοιτάς ψηλά τα αστέρια. Ισως για αυτό του έδωσαν και το όνομα του Γιουρι Γκαγκάριν, του πρώτου κοσμονάυτη που ταξίδεψε στο διάστημα. Ο ήρωας της Σοβιετικής Ενωσης πήγε μάλιστα στα εγκαίνια της εργατικής κατοικίας και έκοψε την κορδέλα. Ολα θα πήγαιναν καλά. Αν βρήκαμε τρόπο να στέλνουμε ανθρώπους στο φεγγάρι, το να προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας τα βασικά στη γη, ήταν αυτονόητο. Εξήντα χρόνια μετά, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Το Gagarine είναι ένα ακόμα κτίριο του παριζιάνικου γκέτο. Ρωγμές διαβρώνουν τα θεμέλιά του, αμίαντο δηλητηριάζει τους τοίχους του, σάπιες αποχετεύσεις μουχλιάζουν τα πατώματά του. Ποντίκια τρέχουν στους διαδρόμους, βαποράκια διακινούν ναρκωτικά στις εσωτερικές αυλές του. Ταυτόχρονα όμως, παραμένει για εκατοντάδες ανθρώπους «το μόνο σπίτι που γνώρισαν». Ενας από αυτούς είναι κι ο 16χρονος Γιούρι. Πρώτης γενιάς αφρικανός μετανάστης, ορφανός από πατέρα κι εγκαταλελειμμένος από την ξαναπαντρεμένη μητέρα του, δεν γνώρισε ποτέ την πατρίδα του. Πατρίδα, σπίτι, οικογένεια είναι για αυτόν το Gagarine. Η γειτόνισσα της διπλανής πόρτας του δίνει ένα πιάτο φαΐ, ο γιος της είναι αδελφός που δεν έχει, η ταράτσα είναι ο κόσμος που ονειρεύεται. Εκεί, αυτό το ντροπαλό αγόρι που ονειρεύεται να γίνει αστροναύτης έχει χτίσει το «πιλοτήριό» του. Εκεί διατηρεί την παράγκα με τα εργαλεία του. Το Gagarine τον κηδεμονεί, κι αυτός κηδεμονεί το Gagarine: μαζί με τον Χουσάμ, τον κολλητό του, και την Ντιάνα, το δυναμικό Ρομά κορίτσι που είναι κρυφά ερωτευμένος, βρίσκουν τα υλικά να επισκευάσουν σιγά σιγά τις πρώτες ανάγκες του κτιρίου. Γιατί αν το επισκευάσουν, δε θα έρθει το κράτος να το κρίνει ακατάλληλο, να το εκκενώσει, να το κατεδαφίσει.
Ενα εντυπωσιακό σκηνοθετικό ντεμπούτο. Οι Λιατάρ και Τρουλ παραδίδουν μία ταινία, μαγικά υβριδική: από την μία ξεκάθαρα γειωμένη στην άδικη, ρεαλιστική πραγματικότητα των παριζιάνικων γκέτο, κι από την άλλη ρομαντικά απογειωμένη στα αστέρια. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H ταινία είναι διαθέσιμη στο Videorama
Ανθρωπίστρια Βρικόλακας Αναζητά Αυτοκτονικό Άτομο (Humanist Vampire Seeking Consenting Suicidal Person) της Αριάν Λουί-Σεζ
Η Σασά (Σαρά Μονπετί) γεννιέται, όπως όλοι οι άνθρωποι, χωρίς να ερωτηθεί. Αντιθέτως όμως με όλους τους υπόλοιπους, γεννιέται σε μια οικογένεια βρικολάκων που έχουν ένα απροσδιόριστα υψηλό προσδόκιμο όριο ζωής. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά των βαμπίρ -ζαρώνει στον ήλιο, έχει αλλεργία στην εκκλησία και πίνει αίμα με το λίτρο. Ωστόσο, η Σασά απεχθάνεται κάθε είδους βία. Αυτό την κάνει δίπλα άτυχη: πρώτον, διότι χρειάζεται τη βία για να επιβιώσει και δεύτερον, διότι είναι αναγκασμένη να την υποστεί για πολύ περισσότερο χρόνο απ’ ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι.
Αμήχανα γλυκιά και αορίστως διδακτική, η ταινία αυτή χορεύει με τους βρικόλακες στο φεγγαρόφωτο αλλά μας δείχνει πως τα βαμπίρ μπορεί να είναι περισσότερο ανθρωπιστές ακόμη κι απ’ τους ανθρώπους. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Cinobo
Πίσω από τις Θημωνιές της Ασημίνας Προέδρου
Μια παρέα μικρών παιδιών παίζουν κοντά σε μια λίμνη. Η κάμερα τα παρακολουθεί από κοντά. Οι κινηματογραφικοί κώδικες, το νιώθεις, σε προετοιμάζουν για κάτι κακό, ένα ατύχημα, μια στιγμή που θα σκοτεινιάσει την υπέροχη ανοιξιάτικη ημέρα, ένα τραγικό γεγονός που θα αλλάξει για πάντα τις ζωές μιας ολόκληρης κοινότητας, μιας ολόκληρης κοινωνίας. Το κακό όμως δεν θα συμβεί. Για έχει ήδη συμβεί. Και έχει ήδη σκεπαστεί με επιμέλεια κάτω από τόνους ψεμάτων, ανθρώπινης υποκρισίας, κάτω από άλλα μικρά και μεγάλα εγκλήματα που με τη σειρά τους κρατούν ολοζώντανο έναν κύκλο που δεν τελειώνει ποτέ, κρυμμένα κι αυτά στον βυθό της λίμνης, πίσω από τις θημωνιές. Αν ξεβραστούν, θα επιπλεύσουν για να (και αν) διαταράξουν την τακτοποιημένη ζωή όλων όσων υπήρξαν συνένοχοι στο έγκλημα. Και τότε ίσως κάτι αλλάξει…
Ενα στέρεο, τολμηρό, πολιτικό ντεμπούτο μεγάλου μήκους από την Ασημίνα Προέδρου του «Red Hulk» που συνεχίζει να κοιτάζει κατάματα την ελληνική κοινωνία χωρίς φόβο και πολύ πάθος. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο ΕΡΤFlix
Το Υπουργείο του Αναξιοπρεπούς Πολέμου (The Ministry of Ungentlemanly Warfare) του Γκάι Ρίτσι
Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη της ταινίας αφηγείται την ιστορία της πρώτης οργάνωσης των ειδικών δυνάμεων που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Ουίνστον Τσόρτσιλ και μια μικρή ομάδα στρατιωτικών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του συγγραφέα και δημιουργό του Τζέιμς Μποντ Ιαν Φλέμινγκ. Η άκρως απόρρητη μονάδα μάχης, που αποτελείται από ένα ετερόκλητο πλήρωμα απατεώνων και κακοποιών, πηγαίνει σε μια τολμηρή αποστολή εναντίον των Ναζί χρησιμοποιώντας εντελώς αντισυμβατικές τεχνικές μάχης, κάτι που άλλαξε την πορεία του πολέμου και έθεσε τα θεμέλια για τη βρετανική SAS και το σύγχρονο Black Ops.
H ταίνια είναι διαθέσιμη στο Amazon
