Η νέα ταινία της Δέσποινας Κούρτη (μετά την «Ουρανία» του 2017), έκανε την ελληνική πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Δράμας και μας συγκίνησε. Γράψαμε τότε στο Flix: Ο Αργύρης μοιάζει παγιδευμένος, σαν τα ευάλωττα ζώα που προσέχει. Είναι δραστήριος, πείσμων, αλλά δυσκολεύεται να αποδεχτεί την άνοια που έχει αρχίσει να δίνει τα πρώτα της δείγματα. Είναι ο «strong, silent type» του παλιού γουέστερν της καρδιάς μας, ένας αξιοπρεπής, φτωχός και μόνος καουμπόης. Οχι μόνος, μια και η κόρη του, η Σόφη, σωστή καουμπόησα κι αυτή, φροντίζει για τα πάντα, τρυφερά, χωρίς να το κάνει θέμα. Θα μπορέσει να πάρει και την τελική απόφαση για τον μπαμπά της; Η Δέσποινα Κούρτη χτίζει μια ευαίσθητη ιστορία με αφαιρετικότητα, ένα λεπτό χιούμορ πάνω στο δράμα κι αυτό που παλιά λέγαμε «γόνιμες σιωπές». Σε μια τόσο συναισθηματική, αλλά και χαμηλών τόνων ταινία, είναι κέρδος οι δεξιοτεχνικές ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών της, του Γιώργου Κέντρου και της Γιούλας Μπούνταλη, που τα λένε όλα χωρίς να λένε τίποτα, ακριβώς όπως οι ήρωές τους.
Διαβάστε ακόμη: Greek Summer! Αυτές είναι οι ελληνικές ταινίες που θα βγουν στα θερινά φέτος το καλοκαίρι
Τώρα η «Αγρια Δύση» κάνει τη διεθνή πρεμιέρα της στο ιαπωνικό φεστιβάλ Short Shorts, ένα από τα σπουδαιότερα στην Ασία (άρα και τον κόσμο) και διαπιστευμένο από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου για προτάσεις για τα Οσκαρ. Μαζί με την εορταστική, αυτή, προβολή της ταινίας, ζητήσαμε από τους δυο πρωταγωνιστές της, τον Γιώργο Κέντρο και τη Γιούλα Μπούνταλη, να μοιραστούν μαζί μας την εμπειρία τους στην... άγρια δύση.
Κατ' αρχάς, για δυο ηθοποιούς με πυκνή καριέρα και μπόλικες διακρίσεις, τι σημαίνει η φόρμα της μικρού μήκους ταινίας και τι ώφελος έχουν οι ίδιοι από μια τέτοια συμμετοχή; «Η συμπυκνωμένη φόρμα στη μικρού μήκους ταινία είναι μια πρόκληση,» λέει ο Γιώργος Κέντρος. «Πρέπει να δουλέψεις πολύ κι αυτή η πρόκληση με ερεθίζει. Το κέρδος μου είναι η ολοκλήρωση του χαρακτήρα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στη μικρού μήκους ταινία οι απαιτήσεις είναι περισσότερες – γι’ αυτό κι είναι κρίμα που στην Ελλάδα παραδοσιακά υπάρχει μια απαξίωση για το είδος.» Κι η Γιούλα Μπούνταλη συμπληρώνει, «Είναι συναρπαστικό να αποτελείς μέρος αυτής της διαδικασίας που πάει κατευθείαν στην καρδιά της έκφρασης. Οταν ξεκινάνε οι πρόβες και οι αναγνώσεις νιώθεις σαν να είσαι στις παρυφές ενός νεογέννητου σύμπαντος, ειδικά όταν πρόκειται για ταινίες νέων δημιουργών και, όσο διαρκούν τα γυρίσματα, ολοένα να μπαίνεις μέσα σε αυτόν τον καινούργιο κόσμο. Ως ηθοποιός μου είναι αδύνατον να αντισταθώ σε μια τέτοια περιπέτεια.»
Εκείνο που κάνει τη 18λεπτη ταινία να χαράσσεται στο μυαλό, είναι ο συνδυασμός των ερμηνειών των δύο ηθοποιών και κυρίως η τόσο εκφραστική, μη λεκτική, επικοινωνία τους. «Από την πρώτη ανάγνωση του σεναρίου, η Δέσποινα μας εξήγησε ότι αυτή η σχέση πατέρα και κόρης είναι μια σχέση μεταξύ ίσων, φίλων, που είναι εκεί ο ένας για τον άλλον, αλλά με απόλυτη ειλικρίνεια,» λέει η Μπούνταλη. «Αυτό ήταν καταλυτικό για τον υποκριτικό κώδικα της ταινίας και για τη σχέση της Σόφης με τον πατέρα της, Αργύρη. Γιατί η ειλικρίνεια και η ισότητα αποβάλλει από μόνη της κάθε περιττή επικοινωνία και αφήνει το πιο βαθύ κομμάτι των ανθρώπων να εκφραστεί ήσυχα και ανεμπόδιστα. Και νομίζω ότι αυτοί οι δύο καουμπόιδες, πατέρας και κόρη, είναι ταιριαστό που είναι λιγομίλητοι αλλά τρυφεροί, καθώς στέκονται μπροστά στο δειλινό της ανθρώπινης ζωής. Ετσι, πιστεύω, είναι και στη ζωή οι άνθρωποι που γνωρίζονται καλά και αγαπιούνται πολύ όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν δύσκολες στιγμές.»
Προσθέτει ο Γιώργος Κέντρος, «Η μη λεκτική επικοινωνία είναι ουσιαστική επικοινωνία, είναι ευλογία και ελευθερία στη ζωή και στην τέχνη. Καταφέρνεται με πολλή δουλειά, πρόβες και μια κοινή αντίληψη με τους συνεργάτες. Είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς - η επιτυχία της στους ηθοποιούς είναι η σημαντικότερη πράξη, αλλά πρέπει να υπάρχει χημεία και άρτιες και ευφάνταστες προσωπικότητες ηθοποιών. Οπου ζει η σιωπή, εκεί είναι χρυσός, γιατί εκεί συντελείται εσωτερική επικοινωνία.»
Οσο για τη σκηνοθέτη τους, τη Δέσποινα Κούρτη, οι δυο ηθοποιοί έχουν να μοιραστούν μόνο λόγια σεβασμού και ενθουσιασμού. «Εχω 45 χρόνια στο θέατρο, πρώτη φορά ένιωσα τόσο πλήρης, απ’ αυτήν εδώ τη συνεργασία,» λέει ο Κέντρος. «Η Δέσποινα έχει προσωπικότητα και μια σπάνια ωριμότητα, είναι συνεργάσιμη, ξέρει ν’ ακούει, δουλεύει πολύ με τους ηθοποιούς, κάνει παιχνίδι τις πρόβες και το γύρισμα. Την πιστεύω και τη σέβομαι πραγματικά, όπως τη σέβονται και την ακούνε όλοι στη δουλειά: είναι ένα ακατέργαστο διαμάντι.»
Για τη Γιούλα Μπούνταλη, «Η Δέσποινα είναι από τους πιο ξεκάθαρους σκηνοθέτες με τους οποίους έχω συνεργαστεί ως προς το πώς έχει φανταστεί τους ήρωές της αλλά έχει και απίστευτη περιέργεια να δει τον ηθοποιό να βρίσκει με το δικό του τρόπο την αλήθεια που του ζητάει. Και όλο αυτό το κάνει δίνοντας σαφείς κατευθύνσεις αλλά και μεγάλο χώρο και χρόνο στους ηθοποιούς μπροστά στην κάμερα, η οποία νιώθεις ότι σταδιακά αρχίζει και σκάβει μέσα σου μέχρι να συναντήσει αυτό που θέλει για κάθε σκηνή. Και τελικά όταν είδα και αυτή την ταινία της, ένιωσα ότι μιλάμε για έναν κινηματογράφο ρεαλιστικό αλλά με μια εντελώς σύγχρονη και νέα ματιά, που είναι τολμηρός και γενναιόδωρος συναισθηματικά αλλά με μεγάλη λεπτότητα στο ύφος του ταυτόχρονα. Αυτό είναι ένα σινεμά που αγαπώ και εύχομαι να κάνει πολλές και υπέροχες ταινίες.»
info «Αγρια Δύση» Αγρια Δύση | Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Κέντρος, Γιούλα Μπούνταλη, Θανάσης Νάκος, Δήμητρα Βλαγκοπούλου | Σενάριο: Βαγγέλης Σέρφας | Σκηνοθεσία: Δέσποινα Κούρτη | Παραγωγός: Μαρία Δρανδάκη | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Βαλσαμής | Σκηνικά, Κουστούμια: Μαρία Εύα Μαυρίδου | Μουσική: Αλέξανδρος Τουφεξής| Make Up: Κατερίνα Μιχαλούτσου | Ηχος, Σχεδιασμός Ηχου: Γιάννης Γιαννακόπουλος | Μοντάζ: Βαγγέλης Σέρφας | Color Grading - DCP: Αγγελος Μάντζιος | Παραγωγή: Homemade Films, ΕΡΤ, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
