Η τρίτη μέρα του φεστιβάλ ξεκίνησε στην Ερμούπολη με το ημερήσιο εργαστήριο σε συνεργασία με τον κινηματογραφιστή και ποιητή Γιάζρα Χαλίντ, ο οποίος επέλεξε να οργανώσει έναν περίπατο που περιλαμβάνει πολλές τοποθεσίες σχετικές με τη βιομηχανική και την εργατική ιστορία του νησιού, μεταξύ των οποίων και το Βιομηχανικό Μουσείο Ερμούπολης, ενώ αμέσως μετά βρεθήκαμε στην ανοιχτή συζήτηση με τη Μαρίνα Γιώτη, την δημιουργό της τοπο-ειδικής οπτικοακουστικής εγκατάστασης, που μάγεψε την προηγούμενη μέρα τον κόσμο στα ναυπηγεία του Ταρσανά, «Τελετή Καθέλκυσης».
Η ίδια εξήγησε την δημιουργική της πορεία για να καταλήξει τελικά σε μια σειρά από παλαιότερες τελετές καθέλκυσης σκαφών, αλλά και το πως η πανδημία επηρέασε την δουλειά της. Στάθηκε αρκετά στη μουσική και στον ήχο γενικά, κάτι που για εκείνη θεωρεί το πιο σημαντικό πράγμα για τις ταινίες της, μιας και ήταν η πρώτη βουβή ταινία που σκηνοθέτησε αλλά το τρόπο με τον οποίο η συνθέτης May Roosevelt την προσέγγισε μουσικά με το θέρεμιν να είναι το καταλληλότερο όργανο για να δώσει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στο έργο της.
Διαβάστε ακόμα: SIFF 2021 | Μέρα 1η: Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου επιστρέφει στην «εκτός εποχής» κανονικότητα
Αν χρειάζεσαι ένα μόνο πολύ ισχυρό λόγο για να επισκεφθείς το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου μπορείς να ποντάρεις με «κλειστά μάτια» στο drive-in. Κι αυτό γιατί με το που φτάσεις εκεί στο drive-in που στήνεται για έβδομη συνεχή χρονιά σε αυτόν τον υπέροχο χώρο στη Ντελαγκράτσια της Ποσειδωνίας από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου, θα δεις ένα ενθουσιώδες κοινό το οποίο, πιστό κάθε χρόνο στο ραντεβού του, έχει κατακλίσει τον χώρο με τα αυτοκίνητά του, ή και χωρίς αυτά, όπου το πάθος του για τις ταινίες εναρμονίζεται τέλεια με τον μια ιδιαίτερη νοσταλγία και έναν αστείρευτο ρομαντισμό που αναβλύζει από εκεί, δημιουργώντας μια από τις πιο μοναδικές και ξεχωριστές εμπειρίες θέασης που προσφέρει το φεστιβάλ.
Για φέτος, πάντα στο πλαίσιο της θεματικής «Off Season / Εκτός εποχής», το φεστιβάλ επέλεξε ένα ιδιαίτερο double feature ταινιών. Η αρχή έγινε με την ταινία «Ζήτημα Ζωής και Θανάτου» (A Matter of Life and Death) των Μάικλ Πάουελ και Εμερικ Πρεσμπέργκερ του 1946, μια μοναδική ταινία, ένα αριστούργημα αισθητικής, όπου η φαντασία και ο ρομαντισμός έρχονται αντιμέτωπα με το θάνατο και την πολιτική. Ο έρωτας ενός Βρετανού πιλότου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μιας Αμερικανίδας ασυρματίστριας, μετατρέπεται σε ένα μια ιστορία αγάπης με βαρύ πολιτικό υπόβαθρο για τις σχέσεις των δυο χωρών, οι οποίες βρίσκονται ενώπιου θεού και ανθρώπων για να λύσουν τις διαφορές τους και να εξομολογήσουν τον έρωτά τους.
Εκεί όπου ο γήινος κόσμος είναι γεμάτος από μια technicolor ομορφιά, σε αντίθεση με την ασπρόμαυρη καταχνιά του παραδείσου, κι εκεί που η φουτουριστική και μοντερνιστική αρχιτεκτονική, με σαφής αναφορές από ταινίες όπως το «Metropolis» του Φριτζ Λανγκ, συναντά τον οπτικό σουρεαλισμό, ξεκινά ένα φιλοσοφικό ταξίδι, πέρα από τον χρόνο, τόσο για την αναζήτηση της ανθρώπινης ύπαρξης όσο και για την δύναμη της αγάπης. Μια πραγματικά τολμηρή και φαντασμαγορική οπτικά ταινία όπου η γοητεία της παραμένει αναλλοίωτη από το χρόνο, και μονάχα πολλαπλασιάστηκε από την ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια του Φεστιβάλ και την προβολή της στο drive-in.
Διαβάστε ακόμα: SIFF 2021 | Μέρα 2η: Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου φέρνει το χθες στο σήμερα με ένα μυσταγωγικό ταξίδι
Πριν την επόμενη ταινία ακολούθησε η μικρού μήκους «Πίσω Αυλή με Θέα» της Δήμητρας Κονδυλάτου, μια ακόμα ανάθεση του SIFF, όπου καταγράφει την παρουσία και την απουσία διάφορων μορφών ζωής, ύλης και δραστηριότητας μέσα και γύρω από το Λαζαρέτο της Σύρου. Χτισμένο το 1839 ως σταθμός καραντίνας για ταξιδιώτες, το Λαζαρέτο χρησιμοποιήθηκε αργότερα ως καταφύγιο προσφύγων, φυλακή και ψυχιατρική κλινική, ωσότου έκλεισε το 1974. Το 1978, το ελληνικό κράτος χαρακτήρισε το Λαζαρέτο ιστορικό μνημείο, αλλά στο κτίριο δεν έχουν ακόμα διενεργηθεί εργασίες διατήρησης. Το τουριστικό βλέμμα εισάγεται στην ταινία ως μέσο που ανασυνθέτει το υλικά, ιστορικά, ανεκδοτολογικά και καθημερινά θραύσματα που παραμένουν μέσα στο εγκαταλειμμένο κτίριο και στη γύρω περιοχή.
Την βραδιά ολοκλήρωσε η ταινία της Κλερ Ντενί «Οι Λεγεωνάριοι» (Beau Travail) του 1999, μια από τις πιο ποιητικές και σαγηνευτικές της ταινίες.
Βασισμένη στην ιστορία του Χέρμαν Μέλβιλ «Μπίλι Μπαντ, Ναύτης», η ταινία αναδεικνύεται ως ένας γυναικείος διαλογισμός μέσα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία γεμάτη από καταπίεση, πειθαρχία, παράφορη ζήλια, τιμή και τελετουργικούς χορούς εξουσίας μέσα σε ένα κλίμα απόλυτης μυσταγωγίας. Η Ντενί κινηματογραφεί με δόσεις λυρισμού τον ανδρικό ψυχισμό και παρατηρεί, σε στιγμές με δέος, τις κινήσεις των υπέροχων σωμάτων των νεαρών ανδρών, παρουσιάζοντας τις ως τις απόλυτες πολεμικές μηχανές, αφήνοντας πίσω τις όποιες ομοερωτικές αναφορές και ψάχνοντας κάτι πιο στοιχειώδες μέσα από αυτό. Χορογραφεί τις κινήσεις τους με απόλυτη αρμονία μέσα από παλλόμενες και υπνωτικές εικόνες για να καταλήξει σε ένα συναρπαστικό και απροσδόκητο φινάλε διονυσιακής φρενίτιδας και κάθαρσης, την τέλεια τελευταία πράξη ενός χορού γεμάτο δυναμισμό και ένταση.
9o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου (22 έως 26 Ιουλίου):
Oλες οι προβολές και εκδηλώσεις του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν σε εξωτερικούς χώρους τηρώντας τα πρωτόκολλα για τη δημόσια υγεία που θα ισχύουν τη δεδομένη περίοδο.
Η είσοδος σε όλες τις «Off Season / Εκτός εποχής» προβολές και εκδηλώσεις είναι δωρεάν.
Περισσότερες πληροφορίες και συνεχείς ενημερώσεις για το πρόγραμμα στο επίσημο site του φεστιβάλ.
