Ο Δημήτρης και η Δήμητρα βρίσκονται μαζί με τις δύο τους κόρες στις 34ες διακοπές τους. Τη στιγμή που θέλουν όσο οτιδήποτε να συμβεί κάτι, έρχεται κάτι σαν το τέλος του κόσμου. Και μαζί προσπαθούν να βρουν μια έξοδο κινδύνου για να φύγουν από το νησί που είναι εγκλωβισμένοι.
Παραβολή για το τέλμα ενός ζευγαριού που πρέπει να αλλάξει ρουτίνα προκειμένου να μπορεί να κοιτάξει ξανά στο μέλλον, το «Καρτ Ποστάλ από το Τέλος του Κόσμου» επιβεβαιώνει τις περγαμηνές που είχε δώσει ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος με το «Lea» του 2013 για ένα σινεμά οξυδερκές, με χιούμορ και αισθητική (εκπληκτική η φωτογραφία του Θοδωρή Μιχόπουλου), ρομαντισμό και φαντασία, σε ένα φιλόδοξο μείγμα που ακόμη κι όταν δεν ολοκληρώνει όλες τις προθέσεις του, αφήνει την όμορφη και σπάνια γεύση μιας ταινίας με άποψη.
Στο Flix, o Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος μιλάει για την ταινία, τη δημιουργία της και τη συμμετοχή της στο Διαγωνιστικο Τμήμα των ταινιών μικρού μήκους του 25ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαράγεβο.
Τι είναι το Καρτ Ποστάλ από το Τέλος του Κόσμου;
Είναι μία καλοκαιρινή, καταστροφολογική ταινία σχέσεων. Ή μία παράλογη ταινία οικογενειακής επιβίωσης υπό τη συνοδεία βιβλικής μουσικής.
Ποια ανάγκη γέννησε την ταινία; Τι ήταν η ιδιαιτερότητα του πρότζεκτ;
Η ιδέα της ταινίας γεννήθηκε στη Σύρο (όπου και γυρίστηκε η ταινία) τον Ιούνιο του 2015. Εβδομάδα δημοψηφίσματος. Ουρές στα ΑΤΜ με ψάθες, πετσέτες και μαγιό. Στην παραλία ψίθυροι πανικού για την επερχόμενη καταστροφή ενώ γυμνιστές ατάραχοι παίζουν ρακέτες. Καλοκαιρινή ραστώνη σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης και κατάρρευσης των βεβαιοτήτων. Η καθημερινότητα όλης της κρίσης συμπυκνωμένη μέσα σε μερικές μόνο μέρες. Γράφοντας το σενάριο θυμήθηκα ότι έτσι κι αλλιώς οι οικογενειακές διακοπές είναι ωρολογιακές βόμβες για τους εμπλεκομένους επιβάλλοντας συνθήκες εγκλεισμού, εσωτερικής ανασκόπισης, πάλης με τα στοιχεία της φύσης, καταναγκαστικής διασκέδασης και θεσμοθετημένης βαρεμάρας. Κι έτσι ξεκινώντας από ένα δημοψήφισμα βρέθηκα να αναρωτιέμαι τι γίνεται με την αγάπη που υπήρχε (σίγουρα υπήρχε) αλλά μετά από χρόνια σχέσης μοιάζει εντελώς απούσα, και επίσης: πώς γίνεται εκείνο το υπέροχο στοιχείο του άλλου που ερωτεύτηκες πριν χρόνια, να είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που τώρα δεν μπορείς να αντέξεις με τίποτα, και τέλος γιατί δύο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι επιμένουν να είναι μαζί αν τους είναι τόσο δύσκολο;
Είναι η συμμετοχή των ταινιών μικρού μήκους στα διεθνή φεστιβάλ μονόδρομος για την πορεία τους; Τι σημαίνει για σένα και την ταινία η συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Σαράγεβο;
Με όσο ενθουσιασμό και αγάπη βιώνω τα κινηματογραφικά φεστιβάλ σαν θεατής, άλλο τόσο ανατριχιάζω ως κινηματογραφιστής με την απολυτότητα της επιρροής τους, τα εκάστοτε trends, τον φετιχισμό των δημοσίων σχέσεων, τα παρελκόμενα politics και όλα αυτά που κανονικά είναι όχι μόνο άσχετα, αλλά ουσιαστικά αντίστροφα της τέχνης, και ωστόσο βρίσκονται στο κέντρο της, κι ενδεχομένως να ήταν εκεί από την αρχή της ανθρωπότητας, οπότε αν θέλουμε να είμαστε επαγγελματίες πρέπει να χορεύουμε κανονικά όλα τους τα βήματα και άρα μπλιάχ. Το ίντερνετ μπορεί να επέσπευσε τον θάνατο της κινηματογραφικής αίθουσας και να έστεψε την τηλεοπτική φόρμα σε βασίλισσα της μυθοπλασίας, αλλά μπορεί να είναι και η ελπίδα του σινεμα να βρει το κοινό του πέρα των πεπατημένων οδών.
Η ταινία «Καρτ Ποστάλ από το Τέλος του Κόσμου» γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη Σύρο. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής της, βραβεύτηκε στα εργαστήρια Film Factory Short Film Fund της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, Μικρές Ιστορίες - Μεγάλες Ιδέες του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και Drama Pitching Lab του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Επίσης συμμετείχε στο Euro-Connection Co-Production Forum του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Clermont-Ferrand.
Καρτ Ποστάλ από το Τέλος του Κόσμου | Σενάριο & Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος | Παραγωγός: Φανή Σκαρτούλη | Ηθοποιοί: Γιώργος Γάλλος, Αγγελική Δημητρακοπούλου, Ισαβέλλα Αναγνωστοπούλου, Μάγδα Βάρδα, Ιάσωνας Μπίττερ, Ιώ Λατουσάκη, Κώστας Παπακωνσταντίνου, Τατιάνα Πίττα, Γιώργος Λυγνός, Γιώργος Βασίλαινας | Φιλική Συμμετοχή: Γιώργος Μιχαλάκης, Ελενα Μιρτσόφσκα | Αφηγητής: Δημήτρης Μπίτος | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Θοδωρής Μιχόπουλος GSC | Μοντάζ: Λίβια Νερουτσοπούλου | Μουσική: Larry Gus | Σκηνικά: Χρύσα Κουρτούμη | Κουστούμια: Σάντρα Σωτηρίου | Ηχος: Κώστας Ντόκος | Σχεδιασμός & Μίξη Ηχου: Γιάννης Γιαννακόπουλος | Μακιγιάζ: Δώρα Νάζου | Α’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Νίκος Αυγουστίδης | Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Αρασέλη Λαιμού | Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρία Ρεπούση | Βοηθός Διευθυντή Παραγωγής: Μιχάλης Βραχλιώτης | Production Fixer: Ζουστίν Αρβανίτη | Α’ Βοηθός Κάμερας: Θωμάς Τσιφτελής | Β’ Βοηθός Κάμερας: Βαγγέλης Κασαπάκης | DIT: Μιχάλης Γκατζόγιας | Ηλεκτρολόγος: Λευτέρης Καρποδίνης | Φροντιστής: Φώτης Φρατζέτης | Βοηθός Παραγωγής: Μιχάλης Μαθιουδάκης | Online &Color Grading: Αγγελος Μάντζιος | VFX: Γιάννης Αγελαδόπουλος | Τίτλοι & Σχεδιασμός Αφίσας: Νίκος Πάστρας | Υπότιτλοι: Αλεξάνδρα Δυράνη-Μαούνη | Παραγωγή: Either/Or Productions | Συμπαραγωγοί: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Cosmote TV, Τμήμα Πολιτισμού Κυκλάδων - Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, artcut | Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση και του Συνδέσμου Υποτρόφων Ιδρύματος Ωνάση
