Στο διαδικτυακό κάλεσμα του αρχηγού της αντιπολίτευσης και πρώην Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο θέατρο Χώρα (αλλά και με ζωντανές συνδέσεις από τα σπίτια τους) παραβρέθηκε μία ομάδα σημαντικών ανθρώπων του θεάτρου και του κινηματογράφου, ηθοποιοί που θέλησαν να εκφράσουν τα προβλήματα τυ χώρου, μετά το χτύπημα της πανδημίας και τον τερματισμό των εργασιών τους. Ταυτόχρονα, το φλέγον θέμα της κακοποίησης, παρενόχλησης, σεξουαλικής, ψυχολογικής, σωματικής βίας στον εργασιακό χώρο (το «ελληνικό #metoo) είχε κι αυτό σημαντικό λόγο στη συζήτηση.
Ο Σπύρος Μπιμπίλας παραβρέθηκε ανάμεσα στους συναδέλφους του, αλλά και με τη θεσμική του ιδιότητα ως Πρόεδρος του ΣΕΗ (Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών) για να αναλύσει τα προβλήματα του κλάδου αλλά και να πάρει θέση στην επικαιρότητα των καταγγελιών και μαζί συζήτησαν, σχολίασαν και καυτηρίασαν τα κακώς κείμενα οι Μάριος Αθανασίου, Γιάννης Στάνκογλου, Αιμίλιος Χειλάκης, Ομηρος Πουλάκης, Τάνια Τσανακλίδου, Αννα Βαγενά, Μαριάννα Τουμασάτου, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Κλέλια Ρενέση, Μαρία Κανελλοπούλου, Γιώτα Αργυροπούλου.
Μετά την αρχική παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι ήταν εκεί πρωτίστως για να ακούσει και να στηρίξει τους καλλιτέχνες («Ολη η ελληνική κοινωνία έχει πληγεί από την πανδημία, αλλά ξεχνάμε ότι ο καλλιτεχνικός χώρος δεν είναι μόνο μία χούφτα διάσημων ανθρώπων, αλλά κι όλων όσων εργάζονται στους χώρους πολιτισμού - αποτελούν το 3% των εργαζομένων της χώρας, 100.000 οικογένειες έχουν μείνει χωρίς εισόδημα...»)
Διαβάστε κι αυτό: Με το hashtag #nomoremendoni οι καλλιτέχνες ζητούν την παραίτηση της Υπουργού Πολιτισμού
Ο Σπύρος Μπιμπίλας μίλησε για τις κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών, την πίεση στην κυβέρνηση και το Υπουργείο Πολιτισμού για να ιδρυθεί το επίσημο μητρώο καλλιτεχνών και να εγκριθεί το επίδομα των 534 ευρώ («Από Μάρτιο μέχρι Σεπτέμβριο δεν είχαμε πάρει τίποτα. Δεν είχαμε καταφέρει να πείσουμε ότι το δικαιούμαστε. Δεχθήκαμε και bullying από συγκεκριμένη παράταξη ότι οι ηθοποιοί δεν ανήκουμε σε αυτό...»). Μίλησε για «γενική αταξία» στην γραφειοκρατία και ξεκαθάρισε ότι αν δεν μπουν σε μία τάξη όλα αυτά, δε θα μπορέσουν οι ηθοποιοί να επιβιώσουν. Ταυτόχρονα ο κύριος Μπιμπίλας μίλησε για τις συνθήκες στις τηλεοπτικές σειρές («οι ηθοποιοί κατέληξαν να πληρώνονται σαν κομπάρσοι»), για τα στούντιο μεταγλωττισμού, τις απλήρωτες πρόβες, τη σύμβαση με το Εθνικό Θέατρο, τις διαδικτυακές παραστάσεις (και πώς πρέπει να πληρώνονται τα δικαιώματα των ηθοποιών).
Οσο αφορά στο ελληνικό #metoo, ο κύριος Μπιμπίλας μίλησε ξανά για τις προσπάθειες του πειθαρχικού συμβουλίου του ΣΕΗ και πώς προσπάθησε από την αρχή των κατηγοριών να δημιουργήσει έναν επίσημο φορέα, ένα ασφαλές πλαίσιο στους ηθοποιούς να καταφεύγουν εκεί, να κάνουν τις καταγγελίες τους επίσημα και επώνυμα. «Εμείς καταγράφουμε τα πάντα, μελετούμε όλους τους φακέλους, τους κατηγοριοποιούμε και στις περιπτώσεις που το πειθαρχικό συμβούλιο καταλήγει σε κακοποίηση το επόμενο βήμα είναι να τους παραδώσουμε στον εισαγγελέα...»
Θυμηθείτε κι αυτό: Ανακοίνωση του ΣΑΠΟΕ αναφορικά με τα περιστατικά παρενόχλησης στο χώρο του θεάματος
«Το μεγάλο σκάνδαλο του Δημήτρη Λιγνάδη μάς έκανε να απορούμε γιατί ο εισαγγελέας δεν είχε ακόμα επέμβει. Τώρα φαίνεται πώς αυτό έγινε. Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να δώσουμε στην κοινωνία ένα σημαντικό μήνυμα κάθαρσης και ήθους. Ακόμα κι αν καταρρέουν ως χάρτινοι πύργοι κάποιοι διάσημοι πρωταγωνιστές που όλοι είχαμε επί χρόνια συνεργαστεί, μάς είναι αδιάφορο. Ολο αυτό πρέπει να συμβεί για ένα καλύτερο αύριο στο χώρο μας...»
«Δεν είμαστε οι πιο φτωχοί αυτής της χώρας, μετά την πανδημία, εννοείται» είπε η Μαριάννα Τουμασάτου. «Είμαστε οι πιο αναγνωρίσιμοι φτωχοί.» Αλλά τόνισε τη σημασία του πολιτισμού στο να επιβιώσουμε ειδικά μέσα στις συνθήκες της πανδημίας: «τι θα γινόμασταν χωρίς τον πολιτισμό, πώς θα επιβιώναμε της καραντίνας χωρίς ψυχαγωγία;»
«Οφείλουμε να ξαναμοιράσουμε τα χαρτιά της τράπουλας - όχι μόνο στο χώρο του θεάτρου, αλλά και γενικότερα στην ελληνική κοινωνία» είπε ο Γιάννης Στάνκογλου. «Ο χώρος μας πλήττεται εδώ και πάρα πολύ καιρό. Αν δεν υπήρχε η τηλεόραση και κάποια σίριαλ που έκανα, θα είχα πολύ μεγάλο πρόβλημα να στηρίξω την οικογένειά μου. Το #metoo πρέπει να το δούμε πολύ σοβαρά. Και το βλέπουμε ήδη πολύ σοβαρά. Νιώθω ότι είναι από τις λίγες φορές που είμαστε πραγματικά όλοι μαζί. Τα παιδιά που βγήκαν μπροστά και κατήγγειλαν τα θαυμάζω. Αποτελούν παράδειγμα.»
Διαβάστε κι αυτό: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: «Καταδικάζω κάθε παραβατική συμπεριφορά»
Η Τάνια Τσανακλίδου, η οποία έβαλε στην κουβέντα και το «αδελφικό» σωματείο των μουσικών και τραγουδιστών, ήταν καταπέλτης όσο αφορά στη στάση του Υπουργείου Πολιτισμού απέναντι στους καλλιτέχνες. Χαρακτήρισε τη στάση του «μοχθηρή» και «τοξική». «Κι ας αφήσουμε στην άκρη την παντελή αδιαφορία για τους ανθρώπου του κλάδου μας. Πώς χειρίζεται τα αρχαία στην Εγνατία, όμως, τα οποία θα τα διαλύσει. Πώς χειρίστηκε τη φωτιά στις Μυκήνες. Πώς τσιμέντωσε την Ακρόπολη. Τι ρόλο είχε παίξει στην Αμφίπολη και πολλά άλλα. Και τώρα που σπάει το απόστημα της βίας στο χώρο των καλλιτεχνών, η κυρία Μενδώνη αντί να βοηθήσει, συγκαλύπτει. Θα περίμενα να παραιτηθεί. Οχι μόνο για το θέμα του Λιγνάδη. Για όλα.»
Ο Μάριος Αθανασίου μίλησε για «έπαρση εξουσίας» η οποία δρα με παρόμοιο τρόπο με τους θύτες: κανείς δεν πιστεύει ότι θα τιμωρηθεί.
Ο Αιμίλιος Χειλάκης επέστρεψε στις μνήμες των χρόνων του στη δραματική σχολή και της ψυχολογικής βίας των καθηγητών προς τους μαθητές. «Οταν τελείωσα τη σχολή είπα ότι δε θέλω να ξαναδώ ποτέ αυτούς τους ανθρώπους. Ομως αυτή η τακτική συνεχιζόταν και στις πρώτες παραστάσεις με θιασάρχες παλιότερους. Προσβλητικοί, δεσποτικοί, βίαιοι. Νομίζαμε ότι χρειάζεται αυτή η βία, χρειάζεται αυτό το μαστίγιο. Διαβάζω τις εφημερίδες να τους αποκαλούν "θεατράνθρωπους". Οχι δεν είναι αυτοί οι άνθρωποι του θεάτρου. Αυτοί είναι ανασφαλείς συμπλεγματικοί που βρήκαν τρόπο να εκτονώνουν την αδυναμία τους. Εμείς πρέπει να διαφημίσουμε τους "Γιάννη Μπέζους" αυτής της δουλειάς. Τους "Τάνια Τσανακλίδου" αυτής της δουλειάς. Να πούμε ότι οι περισσότεροι από τη γενιά μας δεν ακολουθούν αυτές τις κακές πρακτικές. Και σε ό,τι αφορά τις σεξουαλικές ορέξεις του καθενός δεν χρήζει μόνο καταγγελίας αλλά και ψυχιάτρου. Βέβαια θέλω πάντα να κρατάω το τεκμήριο της αθωότητας. Αυτή η κυβέρνηση όμως έχει πελατεία την εκκλησία, όχι το θέατρο.»
Ο Ομηρος Πουλάκης χαρακτήρισε τη στάση της κυβέρνησης «υποτιμητική». «Στην περίοδο της πανδημίας απέδειξε προχειρότητα και αδιαφορία στον ευάλωτο κλάδο μας. Επειδή υπάρχει "σχετικότητα" και "ελευθερία" στο πώς κρίνεις ένα έργο τέχνης, αυτό οδηγείται σε ασυδοσία στο πώς υποτιμάται και δεν πληρώνεται ένας καλλιτέχνης...»
Δείτε ολόκληρη τη συζήτηση εδώ.
