Ο Θάνος Αναστόουλος είναι ο πιο... Βερολινέζος απ' όλους τους Ελληνες σκηνοθέτες που βρίσκονται με ταινίες τους στο Forum του 63ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Το 2008 είχε βρεθεί ξανά στο ίδιο πρόγραμμα με τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, «διόρθωση». Και, φέτος, επιστρέφει στις αίθουσες του Φεστιβάλ Βερολίνου με την «Κόρη», που βγήκε στις ελληνικές αίθουσες τον Οκτώβριο, έχοντας μαζί του αχώριστους συντρόφους την πρωταγωνιστρία του, Σαβίνα Αλιμάνι και τον διευθυντή φωτογραφίας του, Ηλία Αδάμη.
Η υποδοχή του κοινού μετά τους τίτλους τέλους της ταινίας, ήταν άμεση, ξαφνιασμένη, σχεδόν ηλεκτρισμένη σε μια προσπάθεια εκ μέρους των θεατών να κατανοήσουν αν η ιστορία της Μυρτούς - της «κόρης» του τίτλου - είναι μια ιστορία που θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα του σήμερα, την Ελλάδα της κρίσης και της χρεοκοπίας, της Ελλάδας της βίας.
Η Σαβίνα Αλίμάνι, κόρη του Μπουγιάρ Αλιμάνι, σκηνοθέτη της «Αμνηστίας» που είχε βρεθεί στο Forum του Βερολίνου δύο χρόνια πριν, ήταν αποστομωτική όταν ρωτήθηκε από το κοινό γιατί κάνει όσα κάνει στην ταινία: «Στην ταινία είμαι εκνευρισμένη με τον πατέρα μου, την οικογένεια μου, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου και κάποιος έπρεπε να την πληρώσει», απάντησε, δίνοντας το στίγμα μιας ταινίας που όπως εξήγησε ο Θάνος Αναστόπουλος είναι περίπου θρίλερ.
«Η "Κόρη" είναι περίπου θρίλερ γιατί σε ένα θρίλερ ο θεατής περιμένει να χυθεί αίμα. Προσπάθησα να το αποφύγω. Η βία που νιώθεις μέσα σου είναι πιο δυνατή από αυτή που μπορεί να εκφραστεί με τους αυστηρούς κανόνες ενός κινηματογραφικού θρίλερ. Οποιος ζει στην Αθήνα γνωρίζει ακριβώς για τι πράγμα μιλάω. Αν ήθελα να είμαι ακριβής θα περιέγραφα την ταινία ως ένα κοινωνικό θρίλερ.»
Πόσο ρεαλιστική, όμως, είναι η ιστορία της «Κόρης», μιας ιστορίας που όπως δηλώνει ο ίδιος ο Αναστόπουλος αφηγείται την ενηλικίωση ενός κοριτσιού και μιας ολόκληρης χώρας;
Οταν ένας θεατής ρώτησε τον Θάνο Αναστόπουλο πόσο επηρεασμένος είναι από το νεορεαλισμό αυτός απάντησε: «Είναι μια ερώτηση - παγίδα. Τι είναι αυτό που όριζουμε ως ρεαλισμό; Πάντα θέλω η ζωή και η κοινωνία να μπαίνουν μέσα στις ταινίες μου. Ακόμη κι αν είμαστε κλεισμένοι μέσα σε μια ξυλαποθήκη (σ.σ. εκεί όπου διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας) θέλω να νιώθουμε ότι αυτή η αποθήκη βρίσκεται μέσα σε μια πόλη και μέσα σε μια ευρύτερη κοινωνία. Χωρίς αυτό το στοιχείο, το φιλμ θα ήταν απλά ένα κλειστοφοβικό, ψυχολογικό θρίλερ. Δεν είναι μόνο αυτό. Με αυτόν τον τρόπο ναι, μπορώ να πω πως είμαι επηρεασμένος από τον νεορεαλισμό.»
Δείτε εδώ τη συνέντευξη που έδωσε στην κάμερα του Flix ο Θάνος Αναστόπουλος, διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για την ταινία και δείτε παρακάτω το διεθνές τρέιλερ της ταινίας.
