Ο Στίβεν Σόντερμπεργκ αγαπάει το Βερολίνο και το αποδεικνύει, φέρνοντας συχνά τις ταινίες του στην Μπερλινάλε για την ευρωπαϊκή τους πρεμιέρα. «Πόσες φορές έχω έρθει; Πέντε; Νομίζω ότι έχω έρθει 5 φορές στο Βερολίνο, σίγουρα περισσότερες από κάθε φεστιβάλ που έχω πάει – ακόμα και στην Αμερική! Είναι ένα φεστιβάλ που εκτιμώ και απολαμβάνω» είπε με το που κάθισε στην καρέκλα του στην επίσημη συνέντευξη Τύπου που έγινε αμέσως μετά τη δημοσιογραφική προβολή του «Side Effects». Δίπλα του να τον πλαισώνουν οι πρωταγωνιστές του, Τζουντ Λο και Ρούνεϊ Μάρα, αλλά και ο σεναριογράφος του Σκοτ Ζ. Μπερνς.
Το ψυχαναλυτικό θρίλερ του είχε κεντρίσει την περιέργεια των δημοσιογράφων καθώς, εκτός από το θέμα του ή το καστ του, φήμες θέλουν να είναι η τελευταία ταινία της καριέρας του. Για αυτό και η αίθουσα ήταν κατάμεστη, με φωτογράφους να συνωστίζονται στις πρώτες σειρές και δημοσιογράφους να κάθονται ακόμα και στο πάτωμα.
Ο Σκοτ Ζ. Μπερνς εξηγεί πώς προέκυψε η ιδέα της ταινίας
Εκανα πριν από χρόνια έρευνα για μία τηλεοπτική σειρά που συνεργαζόμουν. Βρέθηκα στην ψυχιατρική κλινική του Μπέλβιου στην Νέα Υόρκη και ακολουθούσα έναν ψυχίατρο εκεί στις καθημερινές του ασχολίες. Τότε συνειδητοποίησα την μεγάλη σύνδεση της ψυχιατρικής με την φαρμακολογία και τον Νόμο. Πώς το παιχνίδι είναι κυρίως οικονομικό. Κατάλαβα ότι αν μπορέσει κανείς να το αποτυπώσει σε ένα σενάριο θα έχει ένα πολύ δυνατό θρίλερ. Δούλευα το σενάριο για χρόνια αλλά είναι πολύ δύσκολο να πειστεί το Χόλιγουντ πλέον για να κάνει ταινίες. Το πήγα στον Στίβεν μετά τη συνεργασία μας στο «Contagion» και δέχτηκε αμέσως.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε στο γύρισμα;
Στίβεν Σόντερμπεργκ: Τα πρώτα 35 λεπτά της ταινίας με τρόμαξαν. Η πρώτη πράξη ήταν η δυσκολότερη – να βρω τον τόνο και τον ρυθμό. Αυτό είναι κλειδί για ένα θρίλερ. Αν το χάσεις, την πάτησες.
Τζουντ Λο: Κάποια στιγμή πίστεψα ότι θα μου δώσουν πτυχίο Ιατρικής με το τέλος της ταινίας (γελάει). Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω επαφή και δεν ξέρω τίποτα από φάρμακα και χάπια. Επρεπε να πείσω κι εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου ότι μπορούσα να παίξω έναν ψυχίατρο πειστικά. Αυτό με τρόμαξε...
Ρούνεϊ Μάρα: Δεν ξέρω τι με δυσκόλεψε. Δεν ξέρω. Αλήθεια, δεν ξέρω (γελά αμήχανα). Ο Στίβεν έκανε τα πάντα τόσο εύκολα (κοιτάει τον σκηνοθέτη της και γελά).
Ο Στίβεν Σόντερμπεργκ εξηγεί την επιρροή του Αλφρεντ Χίτσκοκ στην ταινία
Φυσικά και επηρεάστηκα από τον Αλφρεντ Χίτσκοκ στο πώς χρησιμοποιούσε την ψυχιατρική στην κατασκευή ενός θρίλερ. Ενας από τους λόγους που οι ταινίες του Χίτσκοκ είναι ακόμα διαχρονικές και τόσο απολαυστικές είναι γιατί βασίζονται στην ενοχή. Η ενοχή και η μεταφορά της ενοχής από έναν χαρακτήρα στον άλλον δημιουργεί συναρπαστικό σασπένς.
Πόση προετοιμασία χρειάστηκε το πρωταγωνιστικό ζευγάρι;
Τζουντ Λο:Και οι δύο αποφασίσαμε ότι δε θα κάνουμε πολύ πρόβα, δε θα αναλύσουμε εξαντλητικά τους ρόλους ή θα ανατομήσουμε τις σκηνές μας. Οταν έχεις ένα εξαιρετικό σενάριο τότε η δουλειά σου ως ηθοποιός είναι απλή. Το υπηρετείς και το βάθος των χαρακτήρων σου αποκαλύπτεται σταδιακά.
Ρούνεϊ Μάρα: Ο Σκοτ το έκανε εύκολο. Εκείνος έκανε όλο το στήσιμο κι εμείς το ακολουθήσαμε.
Ο Σκοτ Ζ. Μπερνς στηρίζει την επιλογή του για την ανατροπή του τέλους
Ο τίτλος της ταινίας όπως και όλα στην ταινία είναι διττά: νομίζεις ότι μιλάμε για τα side effects (παρενέργειες) των φαρμάκων ενώ στην ουσία αναφέρομαι στην επιρροή της Οικονομίας στην Υγεία. Για αυτό και η ανατροπή έχει βάση. Ηθελα να φέρω τα πάνω κάτω στις προσδοκίες του κοινού.
Δαιμονοποιεί η ταινία τα φάρμακα;
Τζουντ Λο: Οταν έκανα έρευνα για την ταινία συναντήθηκα με γιατρούς και ασθενείς που κατάφεραν να σώσουν τις ζωές τους με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Ομως δυστυχώς τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι θέλουμε να κόψουμε δρόμο. Ακούμε τις διαφημίσεις και το μάρκετινγκ των φαρμακευτικών εταιριών. Εγώ δεν παίρνω ούτε ασπιρίνη οπότε είναι ένας κόσμος που δεν μπορώ να καταλάβω. Νομίζω ότι είναι παγκόσμιο το πρόβλημα. Οι άνθρωποι ασχολούνται με τα iphone τους περισσότερο από τις ζωές τους. Μπορεί να μην είναι το πρόβλημά μας μόνο η κατάχρηση των φαρμάκων...
Ο Τζουντ Λο για την ερμηνεία του
Μία ερμηνεία είναι αποτέλεσμα πολλών συστατικών. Οι άνθρωποι όμως είναι το παν. Ημουν τυχερός και είχα την εμπειρία της συνεργασίας με τον Σκοτ και τον Στίβεν από το «Contagion». Επίσης μου έδωσαν ένα πολύ καλό σενάριο κι έναν πολυεπίπεδο χαρακτήρα. Δυστυχώς είναι σπάνιο να βρεις έναν ώριμο, σύνθετο χαρακτήρα, έναν στρέιτ χαρακτήρα που δεν έχει βοηθήματα και δεκανίκια. Δεν έχει μανιέρες να πιαστείς από κάπου. Αυτό με γοήτευσε.
Γιατί ο Στίβεν Σόντερμπεργκ επέλεξε ένα θρίλερ για το “τέλος” της καριέρας του;
Μου άρεσε η ιδέα να κάνω ένα θρίλερ στη δύση της καριέρας μου (γέλια). Ηθελα να τελειώσω την καριέρα μου, πριν πάρω αυτό το μεγάλο διάλειμμα, με κάτι που θα είναι fun (παρέμβαση Ρούνεϊ Μάρα: Α, το ονομάζεις break τώρα όχι τέλος;/ Σόντερμπεργκ: whatever!)
.
Tags: berlinale 2013, side effects
