…είναι δύο! Στην 6η θέση ισοψηφούν δυο από τις αγαπημένες μας ταινίες της χρονιάς. Αναλύουμε παρακάτω το γιατί στην καθεμιά.
«‘71» του Γιαν Ντεμάνζ
Το πρωτοείδαμε στο Φεστιβάλ Βερολίνου, τον Φεβρουάριο και μας συνεπήρε. Η έντασή του δεν ξεθώριασε στο ελάχιστο. Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γιαν Ντεμάνζ, η διαδρομή διαφυγής ενός Βρετανού στρατιώτη από το δαίδαλο του εμπόλεμου Μπέλφαστ του 1971 είναι ένα πολιτικό θρίλερ, μαζί με περιπέτεια δράσης, που γράφεται με μεγάλα γράμματα στη λίστα με τα πιο εντυπωσιακά σκηνοθετικά ντεμπούτο της δεκαετίας.
Power Points
Ο σταθερός, αμείλικτος ρυθμός που δεν κάνει καμιά κοιλιά, καμιά παραχώρηση. Η τεταμένη αφήγηση που μετατρέπει μια πολιτική συγκυρία σε υποβλητικό θρίλερ. Η δημιουργία ενός αντιπολεμικού έπους, όχι για την ανεξάρτητη Ιρλανδία, αλλά για κάθε εποχή και κάθε πόλεμο. Ο Τζακ Ο' Κόνελ - χαρήκαμε για τη γνωριμία.
Θα μείνει κλασικό
Ως πρώτη ταινία του Γιαν Ντεμάνζ. Οταν θα τον συμπεριλαμβάνουμε στη λίστα με τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της εποχής μας.
Γράψαμε στο Flix
Εκεί όπου δύσκολα το σινεμά φαντασίας θα συναντούσε το ντοκιμαντέρ, το «'71» μοιάζει να έχει γεννηθεί μέσα από τη μεγάλη παράδοση των b-movies και την απέραντη λατρεία στον Τζον Κάρπεντερ, ποτισμένη με τη βρετανική κουλτούρα ενός σινεμά που λοξοδρομεί όπως και ο ήρωάς του προκειμένου να επιβιώσει ανάμεσα στα είδη, την άρτια τεχνική, την ακαριαία επίδραση που προκαλεί στο θεατή και να μεταμορφωθεί τελικά σε κάτι νέο, ένα «ιστορικό» κινηματογραφικό roller coaster που μπορεί ήδη να βρει θέση στα δυστοπικά αριστουργήματα του παγκόσμιου σινεμά.
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική της ταινίας
Η σκηνή που δε θα ξεχάσουμε
Σ' ένα παιχνίδι όπου όλοι είναι αθώοι και ένοχοι, θύτες και θύματα, όταν σε κυνηγούν δέχεσαι ό,τι βοήθεια σου προσφερθεί, χωρίς ερωτήσεις.
Και κάτι ακόμη:
Το «'71» ήταν η μία από τις τρεις φετινές ταινίες (οι άλλες ήταν το «Γροθιές στους Τοίχους» και το «Unbroken» και να μην ξεχνάμε και τη μικρή του εμφάνιση στο «300: Η Ανοδος της Αυτοκρατορίας»), που έφεραν στο προσκήνιο τον Τζακ Ο' Κόνελ, τον 24χρονο ηθοποιό από το Ντάρμπι, του οποίου το ξεκίνημα φέρνει στο μυαλό τον Μάικλ Φασμπέντερ του 2008.
Διαβάστε σχετικά: Γιατί όλοι θέλουν (κολασμένα) τον Τζακ Ο' Κόνελ;
«Ida» του Πάβελ Παβλικόφσκι
Μια ορφανή κοπέλα, αθώα στα εγκόσμια, μεγαλωμένη σε μοναστήρι, αποφασίζει ν' αναζητήσει την ιστορία της και τον τόπο της πριν αποφασίσει αν θα τ' απαρνηθεί για πάντα. Γύρω της, μία Πολωνία και μια παλιά Ευρώπη που χάθηκε μέσα στη σύγχρονη συλλογική αμνησία και την πολιτική υποκρισία.
Power Points
Οι αυστηρές, επιτηδευμένες, γοητευτικές φορμαλιστικές επιλογές του ασπρόμαυρου academy κάδρου, που στιγμή δεν εγκλωβίζουν όσα θέλει να πει και ν' αφήσει ελεύθερα ο Παβλικόφσκι. Η ασκητική, ρομαντική μορφή της Αγκάτα Τσεμπουκόφσκα ως Ιντα, η ερμηνεία δυναμίτης της Αγκάτα Κούλεζα ως θεία Βάντα.
Θα μείνει κλασικό
Ως μια απροκάλυπτα εστέτ ματιά στην Ευρώπη του χτες και του τώρα, ως η πιο επιτυχημένη εμπορικά καλλιτεχνική ταινία της σεζόν - ίσως και ως βραβευμένη με Οσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας, θα ξέρουμε σύντομα.
Γράψαμε στο Flix
Παρόλο που οι επιρροές του Ντράγιερ, του Μπρεσόν, του Μπέργκμαν (ακόμα και του νεότερου Χάνεκε) ελλοχεύουν στις φωτοσκιάσεις του ασπρόμαυρου στιλ του, υπάρχει μία ζεστή νότα ζωής στην κινηματογράφηση του Παβλικόφσκι, έτσι όπως κοιτάει την «Αννα/Ιντα» του - σαν φιγούρα από πίνακα του Βερμέερ, ένα πλάσμα αθώο, φωτεινό, απαράμιλλα όμορφο κι ανεπίστρεπτα χαμένο στο χρόνο. Μία Πολωνία που δε θα ξαναβρούν ποτέ, που τώρα κυκλοφορεί με άλλο όνομα, άλλη ταυτότητα.
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική της ταινίας
Η σκηνή που δε θα ξεχάσουμε
Σε όσους δεν έχουν δει την ταινία, δε θα τη χαλάσουμε. Οσοι την είδαν, θυμούνται αυτή τη σκηνή τόσο έντονα όσο κι εμείς.
Και κάτι ακόμη:
Εχοντας ήδη τιμηθεί με το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου, το Grand Prix και το Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βαρσοβίας και τα Βραβεία Καλύτερης Ταινίας και Γυναικείας Ερμηνείας στο 5ο Φεστιβάλ Les Arcs, η «Ida» ανακηρύχθηκε Καλύτερη Ταινία από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου και κέρδισε και το Βραβείο Lux του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επόμενο βήμα, το Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας για το 2014;
Διαβάστε περισσότερα για τις βραβεύσεις της «Ida» εδώ
Διαβάστε ακόμη:
