20 Ελληνές κριτικοί κάνουν φύλλο και φτερό τις φετινές υποψηφιότητες των Βραβείων Οσκαρ και μοιράζονται με το Flix τις σκέψεις τους για τη φετινή δεύτερη πανδημική οσκαρική χρονιά, τα φαβορί στις βασικές κατηγορίες της Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α' και Β Ανδρικού και Γυναικείου Ρόλου και μερικές αναπάντεχες προτιμήσεις και προτάσεις που θα έκαναν την οσκαρική κούρσα απείρως πιο ενδιαφέρουσα.
Διαβάστε αναλυτικά: Βραβεία Οσκαρ 2022: Οι υποψηφιότητες
Καμία οσκαρική τύχη για τον Ματ Ντέιμον φέτος
Γιάννης Βασιλείου (LIFO/Cinemagazine.gr)
H «Εξουσία του Σκύλου» φαίνεται να έχει το πάνω χέρι, μετά την περσινή νίκη του «Η Χώρα των Νομάδων» όλα είναι πιθανά, θεωρώ και ότι η ψήφος στο Netflix έχει απενοχοποιηθεί μετά την πανδημία, πιστεύω, όμως, ότι είναι μια πολύ ιδιότροπη ταινία. Προβλέπω ότι το «Belfast» του Μπράνα, πέρα από τις πρωτιές του, θα έχει παρουσία στα περισσότερα ψηφοδέλτια στις θέσεις 2 και 3 και θα αναδειχθεί νικητής το βράδυ της απονομής, έστω και χωρίς τη συνδρομή της υποψηφιότητας στην κατηγορία του μοντάζ που θεωρείται εδώ και χρόνια απαραίτητη για τη νίκη στη μεγάλη κατηγορία. Τo «West Side Story» έχει το ντεζαβαντάζ του βραβευμένου προκατόχου του, όσο για τα «Dune» και «Η Μέθοδος των Γουίλιαμς», εκτιμώ ότι αρκετά μέλη της Ακαδημίας δύσκολα θα στηρίξουν φέτος τη Warner, μια εταιρεία που τους κόστισε αρκετά χρήματα με την έξοδο των ταινιών της ταυτόχρονα σε αίθουσες και HBO-Max – oι φίλοι συνωμοσιολόγοι θα συμφωνήσουν.
Σκηνοθεσία και Β' Γυναικείος Ρόλος μοιάζουν κλειδωμένα από καιρό, στον Β΄ Ανδρικό η ευχάριστη έκπληξη της παρουσίας του Πλέμονς θολώνει το τοπίο, κάλλιστα μπορεί να μοιραστούν οι ψήφοι ανάμεσα σε αυτόν και τον ΜακΦι και τελικά να κερδίσει το ισχυρό αουτσάιντερ του Τρόι Κατσούρ. Στην κατηγορία του Α' Γυναικείου Ρόλου θεωρώ πως είναι τόσο χειμαρρώδης η Ολίβια Κόλμαν που η Ακαδημία δεν θα της αρνηθεί ένα δεύτερο Οσκαρ, ενώ για τον Α' Ανδρικό πιστεύω πως δύσκολα θα δώσουν Οσκαρ στον συμπαθέστατο Γουίλ Σμιθ για τον ρόλο ενός άντρα που εμφανίζεται ως πρωτεργάτης της θριαμβευτικής πορείας δύο επιτυχημένων γυναικών. Προκρίνεται η ενεργητική περφόρμανς του Γκάρφιλντ στο «tick,tick... BOOM!, σίγουρα δεν θα βλάψει και η συμμετοχή του στην εμπορικότερη ταινία της χρονιάς, το «Spiderman: No Way Home». Αυτός που λείπει από την κατηγορία είναι ο Ματ Ντέιμον. Στο «Stillwater» ήταν λες και κατελήφθη από το πνεύμα του Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, στην «Τελευταία Μονομαχία» υποδύεται τον χαρακτήρα που αλλάζει περισσότερο σε κάθε εκδοχή της ιστορίας, αλλά ατύχησε καμία από τις δύο ταινίες να μην έχει την αναμενόμενη υποδοχή.
Καλύτερη Ταινία: Βelfast
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α Γυναικείος: Ολίβια Κόλμαν («Η Χαμένη Κόρη»)
Α Ανδρικός: Aντριου Γκάρφιλντ («tick, tick… BOOM!»)
Β Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ («West Side Story»)
Β Ανδρικός: Τρόι Κότσουρ («CODA»)
Μεγάλος Απών: Ματ Ντέιμον
Ενα Οσκαρ για το καλύτερο κάστινγκ - δεν αργεί
Λήδα Γαλανού (Flix.gr/Εφημερίδα των Συντακτών)
Είναι μια χρονιά μετά από «εκείνη», την πανδημική, που η τελετή απονομής των Οσκαρ απασχόλησε λιγότερους και λιγότερο από κάθε άλλη φορά. Κι είναι μια χρονιά όπου μια σαρωτική βράβευση με «πολιτικό» χαρακτήρα ταυτίζεται - όχι, δεν συμβαίνει πάντα - με την επιλογή μιας εκπληκτικής ταινίας, δημιουργικά και στοχαστικά. Φέτος είναι η χρονιά της εξουσίας... της Τζέιν Κάμπιον! Κι η ευκαιρία της αμερικανικής Ακαδημίας να αξιοποιήσει το στοιχειώδες momentum που έχει αναπτύξει.
Καλύτερη Ταινία: «Η Εξουσία του Σκύλου» της Τζέιν Κάμπιον
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον για το «Η Εξουσία του Σκύλου»
Α' Ανδρικός: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς για το «Η Εξουσία του Σκύλου»
Α' Γυναικείος: Νικόλ Κίντμαν για το «Being the Ricardos»
Β' Ανδρικός: Κίραν Χάιντς για το «Belfast»
Β' Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ για το «West Side Story»
Το δικό μου Οσκαρ: Δεν είναι μόνο ότι κάποιοι ηθοποιοί, κάποιες φορές, δίνουν εκπληκτικές ερμηνείες. Είναι ότι κρύβεται σοφία κι ευαισθησία στην επιλογή τους. Θα περιμένω με ανυπομονησία τη μέρα που θα θεσμοθετηθεί το Οσκαρ Καλύτερου Casting κι αν φέτος υπήρχε, θα το έδινα στη Ρόμπιν Ντι Κουκ για το «Nightmare Alley»
Μήπως ήρθε η ώρα για μία 24η κατηγορία - για παράδειγμα, πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη;
Πάνος Γκένας (Cinemagazine.gr)
Η ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων της Ακαδημίας έδειξε πως η «Εξουσία του Σκύλου» έχει βάσιμες ελπίδες να «εξουσιάσει» την φετινή Τελετή Απονομής των Οσκαρ, αφού συγκέντρωσε τις περισσότερες (12) απέναντι σε ένα μεγαλόπνοο, τεχνικά άρτιο μπλοκμπάστερ («Dune»), μία τρυφερή, crowd pleasing, ενδοσκόπηση στο παρελθόν («Belfast») και μια φρέσκια, ουσιώδη ανάγνωση ενός κλασικού, αμερικανικού ορόσημου («West Side Story»). Η Κάμπιον σχολιάζει επίκαιρα θέματα αρρενωπότητας, ζητήματα πατριαρχικής αντίληψης και ανατρέπει την ανδρογραμμική αφήγηση των γουέστερν. Στα ανοιχτά τοπία παρατηρεί τις σιλουέτες, δημιουργεί ένταση μέσα από τα ήρεμα ηχο-τοπία και προσφέρει ένα απροσδόκητο φινάλε ως κινηματογραφικό αντίδωρο. Με λίγα λόγια κάνει μία ταινία διφορούμενη και επίκαιρη για όλα όσα μας απασχολούν εντός κι εκτός οθόνης. Κάμπερμπατς και Σμιτ-ΜακΦι συντονίζονται πλήρως με το όραμά της και αποτελούν ένα δημιουργικό, αναπάντεχο δίπολο, που εμπλουτίζει τα καρέ. Μοναδικό «αγκάθι», ο παράγοντας Netflix, που ως streaming κολοσσός μπορεί να λειτουργεί αποτρεπτικά για τα μέλη της Ακαδημίας.
Καλύτερη Ταινία: Η Εξουσία του Σκύλου
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Ανδρικός: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Γυναικείος: Νικόλ Κίντμαν («Being the Ricardos») | Η αδυναμία μου στη Νικόλ Κίντμαν είναι δεδομένη και γι' αυτό χαίρομαι που φέτος είναι το φαβορί για το Οσκαρ Α' Γυναικείου. Από την άλλη, η ερμηνεία της χρονιάς ανήκει στην Κρίστεν Στιούαρτ για το «Spencer», που ευτυχώς επισημάνθηκε εδώ μετά τον σνομπισμό των SAG και BAFTA. Η Κίντμαν στο «Being the Ricardos» ενσαρκώνει την Λουσίλ Μπολ και - κόντρα στην αμφισβήτηση που δέχτηκε - μεταμορφώνεται σε Λουσίλ ως φευγαλέα μνήμη. Η τεχνική της επάρκεια σε συνάρτηση με τον αγαπημένο χαρακτήρα της Μπολ θα συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων, ενώ η βρετανικότητα των Στιούαρτ και Κόλμαν (άλλη μία θαυμάσια ερμηνεία) ίσως δεν τους φανεί τόσο οικεία.
Β' Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ («West Side Story») | 61 χρόνια μετά την ταινία του '61, η Ανίτα θα ξαναχορέψει με παρτενέρ το Οσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου. Η Αριάνα ΝτεΜπόουζ είναι φωτιά, προδοσία, χορός, ενέργεια, πάθος, όνειρο, γέλιο και τραγωδία. Το καστ του σπιλμπεργκικού «West Side Story» είναι άλλωστε ιδανικό και η ΝτεΜπόουζ, η περήφανη σημαιοφόρος του.
+ Oσκαρ 24 | Κάποια στιγμή η Ακαδημία σκεφτόταν ένα ποπ Oσκαρ για να γίνει πιο λαοφιλής, βλέποντας τα νούμερα τηλεθέασης τα τελευταία χρόνια να μειώνονται. Τα Οσκαρ, όμως, δεν χρειάζεται να γίνουν MTV Movie Awards, ούτε το επίκαιρο να ταυτιστεί με το εφήμερο. Η Ακαδημία οφείλει να επισημάνει και να βραβεύει άξιους καλλιτέχνες που πρωτοστατούν στην κινηματογραφική σεζόν. Διευθυντές casting, πρωτοεμφανιζόμενοι σκηνοθέτες, υπεύθυνοι stunts, σύνολο του καστ, φωνητικές και (ειδικά) performance capture ερμηνείες, δεν έχουν ακόμα μία κατηγορία ή επιβράβευση στα Όσκαρ. Iσως ήρθε η ώρα για την 24η κατηγορία.
Α' Ανδρικό σε ένα άλλο (οσκαρικό) σύμπαν
Θοδωρής Δημητρόπουλος (NEWS247)
Καλύτερη Ταινία: Η Εξουσία του Σκύλου | Η στρογγυλεμένη νοσταλγία του «Belfast» θα το έκανε καλή περίπτωση για νίκη (και ίσως ακόμα το κάνει) αλλά το ότι η ταινία έχασε -ευτυχώς- πολλές από τις τεχνικές κατηγορίες όπου αναμενόταν να εμφανιστεί, όπως την Φωτογραφία, δείχνει πως ίσως δεν έχει τόσο απόλυτη στήριξη. Η ταινία της Κάμπιον μάξαρε τις δυνατότητές της. Ηρθε η ώρα του Netflix;
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον. Το πιο σίγουρο από όλα τα μεγάλα Όσκαρ, μάλλον.
Α' Ανδρικός: Αντριου Γκάρφιλντ. Επιβράβευση και για την -καλύτερη από όσο χρειαζόταν να είναι- ερμηνεία του στο «Spider-Man: No Way Home».
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι. Εξαιρετικά αδύναμη κατηγορία, η φόρα της ταινίας αρκεί, πόσο μάλλον από τη στιγμή που έχουμε όντως την πιο αξιομνημόνευτη ερμηνεία της ταινίας.
Α' Γυναικείος: Ολίβια Κόλμαν. Μοιάζει πολύ η κατηγορία με την περσινή περίπτωση όπου δεν υπήρχε φαβορί και κάθε θεσμός έδειχνε αλλού για φαβορί. Τι συνέβη πέρσι; Κέρδισε η «δεν θα το κουράσουμε τώρα κιόλας» Φράνσις ΜακΝτόρμαντ. Η Κόλμαν είναι το πιο κοντινό της φετινό αντίστοιχο. Αν κέρδισε το Οσκαρ απέναντι στην Γκλεν Κλόουζ, σίγουρα μπορεί και φέτος σε μια πολύ πιο ανοιχτή κατηγορία.
Β' Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ. Απλά undeniable.
Το δικό μου Οσκαρ: Ανταμ Ντράιβερ για το «Annette». Η ερμηνεία της χρονιάς από έναν ηθοποιό που αδιαφορεί για τον νατουραλισμό και τον εγωισμό του, αφήνοντας τον εαυτό του να γίνει μαριονέτα στα χέρια σκηνοθετών. Ο Καράξ τον οδηγεί στα βάθη της αβύσσου, κι αυτά που κάνει ο Ντράιβερ στην -έτσι κι αλλιώς ταινία της χρονιάς- με το σώμα του, τα άκρα του, την ένταση και την όλη αύρα του, δεν μπαίνουν σε καλούπια, δεν περιγράφονται, δεν περικλείονται σε κλιπάκια. Και, τελικά, δεν ψηφίζονται.
Μια θέση στον Α' Ανδρικό; Μπα, ε;
Ιωσηφίνα Γριβέα (OneMan, NEWS247, Ladylike, podcast POP για τις Δύσκολες Ωρες, Κυψέλη στην ΕΡΤ2)
Καλύτερη Ταινία: Η «Εξουσία του Σκύλου» έχει κυριαρχήσει εδώ και μήνες τόσο στη βιομηχανία όσο και στην κριτική, και έρχεται πακέτο ως αφήγηση και με την επιστροφή της Τζέιν Κάμπιον στο σινεμά. Αυτή τη στιγμή είναι το φαβορί.
Σκηνοθεσία: Στην τελετή του 1994 ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και η «Λίστα του Σίντλερ» είχαν νικήσει τα «Μαθήματα Πιάνου» της Κάμπιον. Ξρθε η ώρα για τη γλυκιά εκδίκηση.
Α' Ανδρικός: Το παιχνίδι φαίνεται να παίζεται μεταξύ Γουίλ Σμιθ και Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, δύο ερμηνείες που έχουν αμφότερες το αγαπημένο για την Ακαδημία ατού της σχετικής μεταμόρφωσης. Θα προβλέψω τον Σμιθ λόγω ασύλληπτης δημοτικότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και τα άπλυτα που έβγαλε στη φόρα για τη ζωή του στην πρόσφατη βιογραφία του αλλά και στο press tour που ακολούθησε τον έχουν μετατρέψει σε meme. Θα είναι αυτό αρκετό για να χάσει το βραβείο; Ή μήπως θα σαρώσει υπογείως ο Αντριου Γκάρφιλντ;
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-Μακφί γιατί έκλεψε την παράσταση από τον Κάμπερμπατς και, στο φινάλε, ολόκληρη την ταινία.
Α' Γυναικείος: Κίντμαν vs. Κόλμαν. Δύο ήδη νικήτριες, δύο υποψηφιότητες από ταινίες εκτός της κατηγορίας Καλύτερης Ταινίας που θα μπορούσε να προσφέρει την αιχμή σε κάποια από τις δύο, η πρώτη υπήρξε φοβερά αμφιλεγόμενη ως επιλογή για τη Λουσίλ Μπολ, η δεύτερη σε μία ακόμα tour de force ερμηνεία σε στιβαρότερη ταινία. Θα πάω με την Κόλμαν.
Β' Γυναικείος: Η Αριάνα ΝτεΜπόουζ θα κερδίσει το βραβείο και θα μπει στην ιστορία πλάι στη Ρίτα Μορένο. Οι μόνοι άλλοι ηθοποιοί που έχουν κερδίσει Οσκαρ για τον ίδιο ρόλο είναι ο Μάρλον Μπράντο και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο για τον Βίτο Κορλεόνε, και ο Χιθ Λέτζερ με τον Χοακίν Φίνιξ για τον Τζόκερ.
Προσωπική επιλογή: Justice για τον Σάιμον Ρεξ και την πιο οργανική ερμηνεία της περσινής χρονιάς στο «Red Rocket» του Σον Μπέικερ. Παρότι έκανε την καμπάνια του, μάλλον θα έπεφτε βαρύ στην Ακαδημία να θέσει υποψήφιο έναν πρώην VJ του MTV/ράπερ Dirt Nasty με στίχους όπως «your dick look like Gary Coleman (πρωταγωνιστή αρχαίας πορνοταινίας και των «Scary Movies»). Θα προσθέσω επίσης το «Belle» για την κατηγορία Κινουμένων Σχεδίων ή/και Καλύτερης Ταινίας, αλλά και το «Malignant» στις κατηγορίες Μακιγιάζ για τη δημιουργία του Γκάμπριελ. Θα έλεγα και εφέ αλλά είναι γεμάτη κατηγορία, οπότε μήπως να φτιάχναμε κατηγορία Καλύτερου Πλάσματος;
Οσκαρ διαπεραστικών βλεμμάτων
Ρόμπυ Εκσιέλ (Flix.gr)
Αν μια ταινία είναι καλή, προσωπικά μού είναι αδιάφορο αν την έχει σκηνοθετήσει άντρας, γυναίκα ή… αμοιβάδα. Εξ ου και δεν συμφωνώ με κάποιες βεβιασμένες -λόγω συνέπειας στην ποσόστωση- οσκαρικές επιλογές της Ακαδημίας τα τελευταία χρόνια. Μολαταύτα, δεν μπορώ να μην υποκλιθώ μπροστά στην σπουδαία Τζέιν Κάμπιον, που συνοψίζει ιδιοφυώς την από καταβολής κόσμου τυραννική πατριαρχία σε μια συναρπαστική εξερεύνηση και αμφισβήτησή της, μέσω ενός καίριου σε γυρίσματα σεναρίου και μιας απίθανης ακριβείας σκηνοθεσίας που επαναπροσδιορίζουν με πρωτόγνωρη τόλμη το γουέστερν, το πιο «αρσενικό» εκ των κινηματογραφικών ειδών. Οι παρακάτω προβλέψεις για τους φετινούς νικητές είναι τέτοιες και μόνο -προβλέψεις. Χαίρομαι απλώς πως ορισμένες, όπως η «Εξουσία του Σκύλου», τυγχάνει να είναι και προτιμήσεις.
Καλύτερης Ταινίας: «Η Εξουσία του Σκύλου»
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Ανδρικός: Γουίλ Σμιθ («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς»)
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Γυναικείος: Ολίβια Κόουλμαν («The Lost Daughter»)
Β' Γυναικείος: Οντζένιου Έλις («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς»)
Οσκαρ ambience και διαπεραστικότερων βλεμμάτων: «Dune»
Ισως κάποια στιγμή δικαιωθούν οσκαρικά και οι stuntmen/stuntwomen της βιομηχανίας
Γιάννης Ζουμπουλάκης (ΤΟ BHMA)
Καλύτερη Ταινία: Η Εξουσία του Σκύλου
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Ανδρικός: Γουίλ Σμιθ («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς»)
Β' Ανδρικός: Τζέσι Πλέμονς («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Γυναικείος: Κρίστεν Στιούαρτ («Spencer»)
Β' Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ («West Side Story»)
Ποιο είναι το Οσκαρ - σε οποιαδήποτε κατηγορία ή σε κατηγορία που δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει - που θα ήθελες εσύ φέτος, αλλά η Ακαδημία θα το αγνοήσει ή δεν θα ψήφιζε ποτέ; Οσκαρ καλύτερων ριψοκίδυνων σκηνών από αντικαταστάτες ηθοποιων (Oscar for best Stunts) για το σύνολο των σκηνών σε μία ταινία
Ο σωστός Β' Ανδρικός
Μάρα Θεοδωροπούλου (Popaganda.gr)
Τα Oσκαρ ξύπνησαν χτες το πρωί και διάλεξαν το χάος. Σε μια σεζόν που μπορεί να ξεκίνησε ελπιδοφόρα αλλά γρήγορα κατέφυγε για άλλη μια χρονιά στην ασφάλεια των ψηφιακών προβολών, οι φετινές υποψηφιότητες των Oσκαρ αντικατοπτρίζουν το ταχύτατα μεταβαλλόμενο κινηματογραφικό τοπίο, στο οποίο πλέον συνυπάρχουν οι κατ' οίκον πρεμιέρες μεγάλων τίτλων με τις όλο και λιγότερες αίθουσες. Hταν, λοιπόν, αναμενόμενο να κυριαρχήσουν στις υποψηφιότητες οι υπηρεσίες streaming φέτος περισσότερο από ποτέ, με το Netflix, το Apple TV+, το Amazon Prime Video και το HBO Max να διεκδικούν μεγάλες διακρίσεις και, σε μερικές περιπτώσεις, να βλέπουν τις ταινίες τους να προπορεύονται. Aλλωστε οι 5 από τις υποψήφιες στη δεκάδα της Καλύτερης Ταινίας («CODA», «Dune», «Η Εξουσία του Σκύλου», «Η Μέθοδος των Γουίλιαμς», «Μην Κοιτάτε Πάνω») προέρχονται από υπηρεσίες streaming και μια από αυτές, «Η Εξουσία του Σκύλου», είναι αυτή τη στιγμή το φαβορί που μπορεί να χαρίσει στο Netflix το πολυπόθητο πρώτο Οσκαρ του στην πιο σημαντική κατηγορία. Κατά τα άλλα, η αλλαγή στις συνθήκες οσκαρικών προβολών έδωσε στα μέλη της Ακαδημίας την ευκαιρία να βασιστούν και σε αρκετές επιλογές της κριτικής, κρατώντας μερικές υποψηφιότητες-έκπληξη για ταινίες όπως το «The Worst Person In The World» και το «Drive My Car». (Για την ψυχρολουσία της Lady Gaga δεν μιλάμε σε αυτό τον οίκο.)
Ταινίας: Η Εξουσία του Σκύλου (αλλά στοίχημα έχω παίξει το «Μην Κοιτάτε Πάνω»)
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Ανδρικός: Γουίλ Σμιθ («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς»)
Β' Ανδρικος: Kόντι Σμιτ ΜακΦι («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Γυναικείος: Νικόλ Κίντμαν («Being the Ricardos»)
Β' Γυναικείος: Αριάνα Ντεμπόουζ («West Side Story»)
Ποιο είναι το Οσκαρ -σε οποιαδήποτε κατηγορία ή σε κατηγορία που δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει - που θα ήθελες εσύ φέτος, αλλά η Ακαδημία θα το αγνοήσει ή δεν θα ψήφιζε ποτέ; Β' Ανδρικού Ρόλου στον Τζέιμι Ντόρναν - όχι όμως για το «Belfast» αλλά για το «Barb And Star Go To Vista Del Mar».
Θα ήταν ποτέ υποψήφιος για Οσκαρ;
Κωνσταντίνος Καϊμάκης (Athens Voice / Documento / Monopoli.gr)
Τα δεύτερα Οσκαρ που γίνονται στην εποχή της πανδημίας συμπυκνώνουν όλη τη κοσμοθεωρία των τελευταίων δύο ετών. Εκείνης δηλαδή που επισημαίνει πώς ότι ζούμε σήμερα, ουσιαστικά καταργεί όλες τις βεβαιότητες της προηγούμενης ζωής μας. Το «Nomadland» της Κλόι Ζάο άνοιξε πέρυσι το δρόμο για μια πιο μελαγχολική ματιά πάνω στη σκιώδη τούτη εποχή, τα δε όσκαρ του Netflix που έρχονται, μας προετοιμάζουν για το απαισιόδοξο σενάριο της επόμενης μέρας, που θέλει το σινεμά να μετακομίζει από τη σκοτεινή αίθουσα στις οικιακές οθόνες μας.
Καλύτερη Ταινία: Η Εξουσία του Σκύλου
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον
Α' Ανδρικός: Γουίλ Σμιθ
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι
Α' Γυναικείος: Νικόλ Κίντμαν
Β' Γυναικείος: Τζούντι Ντεντς
Το Οσκαρ που θα ήθελα να δω: Θα ήθελα να δω μια ταινία σαν το «Titane» της Ζουλιά Ντικουρνό να παίζει σε οποιαδήποτε κατηγορία. Είτε για τον τίτλο της καλύτερης ταινίας ή σκηνοθεσίας (η ατρόμητη Ντικουρνό είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα μας εκπλήσσει ακόμη περισσότερο στο μέλλον), είτε στις κατηγορίες των ερμηνειών. Ειδικά ο Βενσάν Λαντόν είναι στο φιλμ της Γαλλίδας σκέτος τιτάνας!
Long shot indeed
Πόλυ Λυκούργου (Flix.gr / Rolling Stone)
Καλύτερη Ταινία: «Η Εξουσία του Σκύλου» της Τζέιν Κάμπιον. Είναι ειρωνικό ότι ο Ντενί Βιλνέβ κι ο Στίβεν Σπίλμπεργκ έκαναν τα φιλόδοξα, επικά, φαντασμαγορικά remakes τους φέτος. Γιατί η ήσυχη δύναμη της Τζέιν Κάμπιον μοιάζει να μην αφήνει καμία αμφιβολία ότι εκείνη έχει την εξουσία της οσκαρικής κούρσας. Με μία ίσως μόνο ανατροπή: την ασπρόμαυρη ζαχαρωτή νοσταλγία του «Belfast», που μοιάζει να κερδίζει τις καρδιές στα σημεία.
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»). Πολύ δύσκολα θα χάσει. Δε θα χάσει.
Α’ Ανδρικός: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς («Η Εξουσία του Σκύλου»). Εδώ ψηφίζω με την καρδιά - παρόλο που δεν θα το κερδίσει (ή αν το κερδίσει θα είναι ευχάριστη ανατροπή). Το πακετάρισμα του ένας ηθοποιός «μεταμορφώθηκε» για μία ιστορία επικράτησης του αμερικανικού ονείρου, δίνει στον Γουίλ Σμιθ («King Richard») ένα γερό προβάδισμα στο αφήγημα της Ακαδημίας.
Α' Γυναικείος: Θα ήθελα την Κρίστεν Στιούαρτ («Spencer»), αλλά Ιong shot που έλεγε και η γιαγιά μου στο χωριό, καθώς και τα SAG την αγνόησαν εντελώς. Το παιχνίδι θα παιχτεί ανάμεσα στην Ολίβια Κόλμαν (υπάρχουν στιγμές της/masterclass υποκριτικής στο «Lost Daughter) και την Νικόλ Κίντμαν («Being the Ricardos»). Αν κερδίσει η τελευταία θα είναι ένα άδικο Οσκαρ. Οχι γιατί η Κίντμαν δεν είναι καλή. Αλλά γιατί περισσότερο μοιάζει να στηρίζουν την Λουσίλ Μπολ και την ιστορία της (κάπως έτσι εξηγείται και η εντελώς «άκυρη» υποψηφιότητα στον Χαβιέ Μπαρδέμ)
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι. Εδώ ο «μικρός» μπορεί να κάνει την έκπληξη. Αν αρχίσει και σαρώνει το«Belfast», ίσως ακουστεί το όνομα του Κιάραν Χάιντς.
Β' Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ. She wants to be in America. Τέλος.
Το δικό μου Οσκαρ: Στο «Annette» του Λεός Καράξ. Η Ακαδημία δε θα μπορούσε να βραβεύσει ποτέ κάτι τέτοιο, δυστυχώς. Μία ταινία που και η φόρμα της και το μήνυμα της είναι τόσο τολμηρά - περπατούν το τεντωμένο σχοινί μεταξύ διάνοιας και παράνοιας. Για όλους αυτούς τους λόγους όμως, θα έπρεπε ο Καράξ να κερδίσει το χρυσό. Γιατί δεν έκανε απλώς μία ταινία, προχώρησε το σινεμά σε μια επόμενη χιλιετία, μία επόμενη πίστα. Και τι να πεις για την ερμηνεία του Αντάμ Ντράιβερ - υπάρχει κάτι που θα κωλώσει αυτόν τον ηθοποιό; Ανυπομονούμε για τα επόμενα…
Οσκαρ Καλύτερου Ακυρου Soundtrack
Γιάννης Καντέα - Παπαδόπουλος (Αθηνόραμα)
Μιας και ποτέ, για διάφορους προσωπικούς λόγους, δεν έπαιζα ποτέ στοίχημα στο ποδόσφαιρο, παρότι το παρακολουθώ στενά, τα βραβεία Οσκαρ κάθε χρόνο είναι η αφορμή για να αφεθώ στην «ένοχη» απόλαυση του κινηματογραφικού πονταρίσματος. Ένα επιπλέον δέλεαρ το γεγονός πως, ειδικά τα τελευταία χρόνια, οι επιλογές της Ακαδημίας έχουν επιπρόσθετο αμιγώς πολιτικό ενδιαφέρον, στο βαθμό τουλάχιστον που εξακολουθούν να δίνουν κατευθύνσεις στην παγκόσμια ποπ κουλτούρα. Ξεχνιέται, ας πούμε, η κυριαρχική και απολύτως απροσδόκητη επικράτηση των «Παράσιτων» (Μπονγκ Τζουν-χο) το 2019; Δύσκολα…
Φέτος, βέβαια, δεν αναμένονται εκπλήξεις τέτοιου βεληνεκούς όσο και αν το αξίζει, για παράδειγμα, ο Ριουσούκε Χαμαγκούτσι με το «Drive My Car». Επομένως, οι παρακάτω ψήφοι – επιλογές μου κυμαίνονται μεταξύ προσωπικών προτιμήσεων και πιθανότερων νικητών με βάση τις έως τώρα απονομές και όσα «δίνουν» οι σινε-στοιχηματικές εταιρίες. Πάντως, ειδικά για την καλύτερη ταινία εύχομαι ειλικρινά να διαψευστώ, ενώ οφείλω να επισημάνω πως Κρίστεν Στιούαρτ («Spencer») και Αντριου Γκάρφιλντ («tick, tick... BOOM!») για Α’ Γυναικείο και Αντρικό ρόλο, αντίστοιχα, είναι εκείνοι που αξίζουν φέτος να κρατήσουν ένα Όσκαρ. Αλλά δεν ψηφίζω, στ’ αλήθεια, οπότε…
Καλύτερη Ταινία: Belfast
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α Γυναικείος: Νικόλ Κίντμαν («Being the Ricardos»)
Α Ανδρικός: Γουίλ Σμιθ («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς»)
Β Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ («West Side Story»)
Β Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Οσκαρ Καλύτερου Ακυρου Soundtrack: «Sardaukar Chant» (Χανς Τσίμερ, «Dune») – δικαιωματικά
Αν η Ακαδημία ήταν πραγματικά τολμηρή θα επέλεγε αυτήν εδώ την ερμηνεία
Aκης Καπράνος (Ναυτεμπορική / Κανάλι 1)
Εχω χρόνια να δω live την τελετή των Οσκαρ αλλά φέτος ψήνομαι μόνο και μόνο για να δω την έκφραση του Κένεθ Μπράνα σε περίπτωση που δεν το πάρει. Θα μπορούσε και να το πάρει: Η ταινία του είναι εντελώς tailor made για τα γούστα της Ακαδημίας. Αλλά και πάλι, ποιας Ακαδημίας; Αυτής που βράβευσε το «Πράσινο Βιβλίο» ή αυτής που το έδωσε στα «Παράσιτα»; Θα μπορούσαμε να πούμε πως στο φώτο-φίνις βρίσκονται δυο ταινίες: Το «Belfast» και «Η Εξουσία Του Σκύλου» της Τζέιν Κάμπιον. Η δεύτερη είναι ξεκάθαρα η καλύτερη απ’ τις δυο (όπως και τα «Παράσιτα» τότε, είναι και η πιο «φιλόδοξη» καλλιτεχνικά ταινία στη δεκάδα), είναι όμως και παραγωγή Netflix. Οπότε το θέμα μας είναι αν η Ακαδημία θα στηρίξει την αίθουσα ή την πλατφόρμα. Οπως βλέπετε, είμαι μάλλον απαισιόδοξος για το μέλλον – κι ας βρίσκω «δίκαια» μια βράβευση της Κάμπιον (λίγο πιο κάτω από «Drive my Car» & «Πίτσα Γλυκόριζα» για τα γούστα μου, αλλά και πάλι, είναι τουλάχιστον αξιοθαύμαστη η δουλειά της εδώ). Αναφορικά με τους ηθοποιούς, ο Σμιθ έχει εξαιρετικά ισχυρό ρεύμα, ο Τρόι Κοτσούρ του «CODA» (ο δεύτερος κωφός ηθοποιός που βρίσκεται υποψήφιος για Οσκαρ στην ιστορία του θεσμού) είναι ξεκάθαρα το φαβορί για τον Β’ Ρόλο, η Κίντμαν «μεταμορφώνεται» ξανά (μετά τις «Ωρες») και η Αριάνα ΝτεΜπόουζ μοιάζει ιδανική περίπτωση για να δοθεί έστω κάτι και στο «West Side Story». Επίσης, μου φαίνεται άδικη η απουσία της «Γαλλικής Αποστολής» από τις υποψηφιότητες, τουλάχιστον στο κομμάτι της φωτογραφίας και της καλλιτεχνικής διεύθυνσης, αλλά προσωπικά θα χαρώ πολύ αν πάρει και τα τέσσερα ο Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι. Που θεωρώ πως είναι ισχυρός αντίπαλος στην κατηγορία του διασκευασμένου σεναρίου. Τέλος, η Ακαδημία νομίζω πως δε θα βράβευε ποτέ την ερμηνεία του Νίκολας Κέιτζ στο «Pig», αλλά εγώ καλύτερη δεν είδα αυτή τη χρονιά.
Καλύτερη Ταινία: Η Εξουσία του Σκύλου
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α Γυναικείος: Νικόλ Κίντμαν («Being the Ricardos»)
Α Ανδρικός: Γουίλ Σμιθ («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς»)
Β Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ («West Side Story»)
Β Ανδρικός: Τρόι Κότσουρ («CODA»)
Μια οσκαρική «ανάμνηση» που θα αργήσουμε να δούμε
Λουκάς Κατσίκας (Cinemagazine.gr)
Στα φετινά Οσκαρ θα δούμε το χρυσό αγαλματίδιο Σκηνοθεσίας ξανά στα χέρια μιας γυναίκας (Τζέιν Κάμπιον), και μάλιστα χάρη στον πανούργο τρόπο με τον οποίο «κατέλυσε» ένα τυπικά ανδροκρατούμενο είδος όπως είναι το γουέστερν. Πλάι της ένας από τους πιο συναρπαστικούς δημιουργούς του ασιατικού σινεμά, ο Ριγισσούκε Χαμαγκούτσι του «Drive my Car», θα αναγνωριστεί ακριβώς τη στιγμή που πρέπει. Για πρώτη φορά ένας κωφός άνδρας ηθοποιός βρίσκεται να διεκδικεί Oσκαρ (ο Τρόι Κότσουρ για το «CODA») , ενώ στις κατηγορίες των γυναικείων ρόλων (Α' και Β΄) δύο ανοιχτά γκέι ηθοποιοί (η Κρίστεν Στιούαρτ και η Αριάνα ΝτεΜπόουζ) φέρονται ως φαβορί. Και εις ανώτερα.
Καλύτερη Ταινία: «Η Εξουσία του Σκύλου»
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Ανδρικός: Γουίλ Σμιθ («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς»)
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Γυναικείος: Κρίστεν Στιούαρτ («Spencer»)
Β' Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ («West Side Story»)
Το δικό μου Οσκαρ: Ενα Οσκαρ για ταινία την οποία ποτέ μα ποτέ δεν θα πρότεινε (πόσω μάλλον βράβευε) η Ακαδημία. Ωστε να κέρδιζε η «Ανάμνηση» («Memoria») του Απιτσατπόνγκ Βερασετάκουν, η (κατά την ταπεινή μου γνώμη) καλύτερη ταινία του 2021.
Η αδίκως απούσα καλύτερη φωτογραφία της χρονιάς
Μανώλης Κρανάκης (Flix.gr)
Με τον έναν ή τον άλλο (κυρίως τον άλλο) τρόπο, τα Οσκαρ κατάφεραν φέτος να αγγίξουν κάτι από το talk of the (tinsel) town που είχαν για πολλά χρόνια. Θα αρκούσε το γεγονός πως στην υποψηφιότητα της καλύτερης ταινίας υπάρχει το «Μην Κοιτάτε Πάνω» του Ανταμ ΜακΚέι που παγκοσμίως είδαν περισσότεροι άνθρωποι από όλες τις ταινίες της δεκάδας μαζί, ακριβώς και μόνο επειδή είχαν Netflix. Κανένα πρόβλημα, ειδικά όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος της Ακαδημίας, Ντείβιντ Ρούμπιν, στην εισαγωγή της ανακοίνωσης των υποψηφιοτήτων δήλωσε ευθαρσώς πως «οι ταινίες ζουν όπου συγκεντρώνονται οι άνθρωποι, στις αίθουσες ή στο σπίτι». Κανένα πρόβλημα, επίσης, όταν το καλλιτεχνικό φαβορί της χρονιάς («Η Εξουσία του Σκύλου») είναι παραγωγή του Netflix επίσης και όταν το «ανεξάρτητο» της παρέας («CODA») αγοράστηκε από την Apple TV+ πριν προλάβει να δει το σκοτάδι της αίθουσας. Καμία έκπληξη κι όταν τα τελικά βραβεία θα δώσουν την αίσθηση ενός κουρασμένου θεσμού (ειδικά αν η ταινία του Netflix που θα κερδίσει δεν θα είναι αυτή της Κάμπιον), που όμως - ευτυχώς - έχει φέτος στην μεγάλη του κατηγορία και μια ταινία 179 λεπτών (που δεν είναι ο «Λόρενς της Αραβίας»!) που μιλάει ιαπωνικά («Drive my Car») κι ένα μεγάλο - το μεγαλύτερο της κατηγορίας - αριστούργημα που είναι σχεδόν και το πιο αντιεμπορικό (!) φιλμ της δεκάδας («West Side Story») - και τι χαρά (και για το Netflix, ναι) αν το «tick, tick...ΒΟΟΜ!» του Λιν Μανουέλ Μιράντα κατάφερνε να αναγνωριστεί κι αυτό ως μια από τις αδιαφιλονίκητα καλύτερες ταινίες της χρονιάς σε όλες τις κατηγορίες.
Καλύτερη Ταινία: «Η Εξουσία του Σκύλου»
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Ανδρικός: Γουίλ Σμιθ («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς»)
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Γυναικείος: Νικόλ Κίντμαν («Being the Ricardos»)
Β' Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ («West Side Story»)
Το δικό μου Οσκαρ: Στη φωτογραφία του «Πίτσα Γλυκόριζα». Την συνυπογράφουν ο Μάικλ Μπάουμαν και ο ίδιος ο Πόλ Τόμας Αντερσον.
Αν υπήρχε κατηγορία «Μη Πρωτότυπου Τραγουδιού»
Χρήστος Μήτσης (Αθηνόραμα)
Παρά τις ανανεωτικές προσπάθειες, η Ακαδημία συνεχίζει να είναι προβλέψιμη, επιφυλάσσοντάς μας ελάχιστες εκπλήξεις (η απουσία του Ντενί Βιλνέβ ως σκηνοθέτη). Τουλάχιστον οι βασικές της επιλογές είναι και πάλι λιγότερο λουσάτες από τα υπερθεάματα και τα pret-a-porter δράματα του παρελθόντος, στα χνάρια του «Moonlight», των «Παρασίτων» και της «Χώρας των Νομάδων". Τώρα, ότι τα βασικά Οσκαρ θα καταλήξουν στη βιτρίνα του Netflix είναι κάτι που αργά ή γρήγορα δεν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε....
Καλύτερη Ταινία: Η Εξουσία του Σκύλου
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α Γυναικείος: Νικόλ Κίντμαν («Being the Ricardos»)
Α Ανδρικός: Γουίλ Σμιθ («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς»)
Β Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ («West Side Story»)
Β Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Οσκαρ Μη Πρωτότυπου Τραγουδιού: «Εγώ δεν είμαι σαν τους Μπιτλς» του Βαγγέλη Περπινιάδη από τη μικρού μήκους του Μιχάλη Μαθιουδάκη «Στο Αεροδρόμιο».
Από του χρόνου θέλουμε και Οσκαρ Καλύτερου Ρίκουελ
Χρήστος Μπακατσέλος (Flix.gr)
Δεύτερη χρονιά της πανδημίας και όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος, έτσι και η κινηματογραφική βιομηχανία πίστευε πως το 2021 θα ήταν η χρονιά που θα επιστρέφαμε σιγά σιγά στην κανονικότητα και που τα μεγάλα φεστιβάλ θα έλαμπαν από τις πρεμιέρες ταινιών έτοιμες να γεμίσουν τις αίθουσες και να κρατήσουν το ενδιαφέρον του κοινού ξεκινώντας δυναμικά την οσκαρική κούρσα. Παρόλα αυτά όμως η πανδημία είχε άλλα σχέδια με πολλά στούντιο να αναγκάζονται να κάνουν τις πρεμιέρες των ταινιών τους σε κάποια διαδικτυακή πλατφόρμα, ενώ ελάχιστα από αυτά βρήκαν το θάρρος, έστω με κάποια δειλά βήματα, για να κάνουν τις πρεμιέρες των ταινιών τους σε κάποια φεστιβάλ και αργότερα στις κινηματογραφικές αίθουσες με αρκετές από αυτές να αναδεικνύονται και οι πρωταγωνιστές σε πολλά βραβεία.
Το σίγουρο είναι πως, όπως και η χρονιά που πέρασε, έτσι κι αυτή η οσκαρική κούρσα δεν προχωράει όπως αρχικά είχε προγραμματιστεί. Ετσι πιστεύω πως φέτος θα είναι η χρονιά των ανατροπών, και ίσως είναι κάτι που τα Οσκαρ ως θεσμός το έχει αρκετά ανάγκη, σηματοδοτώντας έτσι μια νέα εποχή για την Ακαδημία. Μπορεί φέτος να δούμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά να κερδίζει το Οσκαρ για την Καλύτερη Σκηνοθεσία μια γυναίκα, στην προκειμένη περίπτωση η Τζέιν Κάμπιον. Ή να δούμε κάτι ανάλογο όπως αυτό που κατάφεραν τα «Παράσιτα» το 2020 με το «Drive My Car» και τον Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι να κερδίζουν την Καλύτερη Ταινία και Σκηνοθεσία αντίστοιχα. Αλλά και στις κατηγορίες των ερμηνειών να επικρατήσουν τα μέχρι στιγμής αουτσάιντερ και να κερδίσει η Κρίστεν Στιούαρτ στο Α’ Γυναικείου Ρόλου και ο Αντριου Γκάρφιλντ στο Α’ Ανδρικό, κάτι που το αξίζουν όσο και οι υπόλοιποι. Ας είναι λοιπόν το 2022 μια ελπιδοφόρα και ανατρεπτική (οσκαρική) χρονιά.
Καλύτερη Ταινία: «Η Εξουσία του Σκύλου»
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α’ Γυναικείος Ρόλος: Κρίστεν Στιούαρτ («Spencer»)
A’ Ανδρικός Ρόλος: Αντριου Γκάρφιλντ («tick, tick… BOOM!»)
Β’ Γυναικείος Ρόλος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ («West Side Story»)
B’ Ανδρικός Ρόλος: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Οσκαρ Καλύτερου Requel: «Scream» (για μια χρονιά που είχαμε γεμίσει από αυτά, δικαιωματικά πάει στην ταινία που τα όρισε)
Μια ωραία σκηνή της χρονιάς, αν μπορούσε να είναι από μόνη της υποψήφια
Χριστίνα Μπίθα (COSMOTE TV)
Καλύτερη Ταινία: Η Εξουσία του Σκύλου | Το καθηλωτικό γουέστερν της Τζέιν Κάμπιον, με δώδεκα (!) υποψηφιότητες, είναι και η ταινία που «λογικά» θα κερδίσει, εκτός κι αν κάνει την έκπληξη α-λα-«Παράσιτα» το «Drive My Car».
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου») | Η πρώτη γυναίκα στην ιστορία του θεσμού που έχει προταθεί δύο φορές για Οσκαρ Σκηνοθεσίας, θα γίνει, δικαιωματικά, στις 27 Μαρτίου, και η τρίτη μόλις γυναίκα που θα το κερδίσει.
Α' Ανδρικός: Γουίλ Σμιθ («Η Μέθοδος των Γουίλιαμς») | Ολα τα προγνωστικά μέχρι στιγμής «δείχνουν» τον Γουίλ Σμιθ. Και τίποτε δεν φαίνεται να τον εμποδίζει από το να κερδίσει το πρώτο του βραβείο Οσκαρ είκοσι χρόνια μετά την πρώτη του υποψηφιότητα για το «Ali», εκτός κι αν αυτό λέγεται Μπένεντικτ Κάμπερμπατς.
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι | Ηταν η πιο σίγουρη επιλογή, μέχρι ο συμπρωταγωνιστής του Τζέσε Πλέμονς να βρεθεί και συνυποψήφιος στην ίδια κατηγορία, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μοίρασμα των ψήφων, ο δε Τρόι Κότσουρ θα πλησιάσει επικίνδυνα.
Α' Γυναικείος: Κρίστεν Στιούαρτ | Με τη Lady Gaga εκτός, η πρώτη υποψηφιότητα για την Στιούαρτ - που κατάφερε να μπει στην πεντάδα, παρά το ότι είχε αγνοηθεί επιδεικτικά από την Ενωση Ηθοποιών -, θα είναι μάλλον κι εκείνη που θα της χαρίσει το αγαλματίδιο. Ή τελοσπάντων αυτό θα ήταν και το πιο δίκαιο, αφού η ερμηνεία της στο «Spencer» είναι μακράν η καλύτερη.
Β' Γυναικείος: Αριάνα ΝτεΜπόουζ | Ούτε η Ρίτα Μορένο ούτε η Ρέιτσελ Ζέγκλερ κατόρθωσαν να φρενάρουν την ορμή της ΝτεΜπόουζ, που θα γίνει και η δεύτερη μόλις Λατίνα (ναι, μετά από τη Ρίτα Μορένο) που θα κερδίσει Όσκαρ ερμηνείας.
Κατηγορία που θα ήθελα να υπάρχει: Best Scene | Σκηνές ανθολογίας που - πιστεύουμε πως - θα μείνουν στην ιστορία, ανεξάρτητα από την τύχη των ταινιών στις οποίες περιλαμβάνονται.
Πιο inside σε ένα οσκαρικό μέλλον
Αλέξανδρος Παπαγεωργίου (Luben.gr)
Το παλιό πεθαίνει, το καινούριο ακόμα δεν έχει γεννηθεί, τώρα είναι η εποχή των ...χλιαρών υποψηφιοτήτων; Ερώτημα. Κάπως έτσι χλιαρά, είναι η αλήθεια, αντιμετώπισα την χθεσινή ανακοίνωση των οσκαρικών υποψηφιοτήτων. Καθώς η πολλαπλή και σύνθετη κρίση του σινεμά (ως καλλιτεχνική γλώσσα, ως πολιτιστική βιομηχανία κι ως μαζική κοινωνική εμπειρία), επιταχυνόμενη και διαμορφωνόμενη σαφώς από την πανδημία, βαθαίνει και επεκτείνεται, τα Oσκαρ πιάνονται απ' όπου μπορούν κι απ' όπου τους είναι φυσικότερο: από τον μύθο και την αίγλη. Θα ήταν αντιφατικό να απαιτήσεις ριζοσπαστισμό από έναν επί της αρχής συντηρητικό θεσμό που, στην καλύτερη περίπτωση, τρέχει λαχανιασμένος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εποχής ίσα-ίσα για να εξασφαλίσει λίγο ακόμα πολύτιμο relevance στην εποχή της hyper-ταχύτητας. Ας το απολαύσουμε, λοιπόν, σαν αυτό που είναι. Κι αυτό που είναι, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει εκτιμήσεις και προβλέψεις και ταμεία και κουβάδες. Ποτέ δεν ήμουν καλός σε αυτά, αλλά είναι απολαυστικό - δεν είναι;
Καλύτερη Ταινία: Μην Κοιτάτε Πάνω (!)
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Ανδρικός: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς («H Εξουσία του Σκύλου»)
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι («H Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Γυναικείος: Κρίστεν Στίουαρτ <3 («Spencer»)
Β' Γυναικείος: Τζούντι Ντεντς («Belfast»)
To Oσκαρ που δεν θα μπορούσε να υπάρξει αλλά εγώ θα το ήθελα είναι να βραβευτεί ως καλύτερη ταινία το «Inside» του Μπο Μπέρναμ, μήπως για πρώτη φορά ο θεσμός (κόντρα στα ένστικτά του, όπως είπαμε) κατάφερνε να επιταχύνει αρκετά ώστε να προσπεράσει την εποχή κοιτώντας μπροστά (αλλά και μέσα), αναδεικνύοντας το σινεμά όχι απλώς μια διακριτή μορφή καλλιτεχνικής παραγωγής και κατανάλωσης με την στενή έννοια αλλά και ως έναν ιστορικά μοναδικό τρόπο του βλέπειν -την εικόνα που σκέφτεται πάνω στον εαυτό της- που, ναι, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να πάρει τη μορφή ενός DIY κωμικού musical γυρισμένου, αναγκαστικά (ή και όχι), μέσα σε ένα δωμάτιο.
Ποια φετινή ταινία τρόμου θα ήταν άραγε υποψήφια στα Οσκαρ:
Νεκτάριος Σάκκας (Cinemagazine.gr)
Καλύτερη Ταινία: Ο λαός θα χαρεί πολύ άμα δει εδώ έναν θρίαμβο της κωμωδίας (καταστροφής έστω) με το «Μην Κοιτάτε Πάνω», ή μια νίκη του επιβλητικού και το εξίσου δημοφιλούς «Dune». Το σπιλμπεργκικό «West Side Story» αγνοήθηκε από το κοινό, το «CODA» όσο κι αν είναι αξιαγάπητο μπορεί να μείνει ευχαριστημένο απλά με την υποψηφιότητα, τα arthouse διαμάντια «Drive My Car» και «Πίτσα Γλυκόριζα» πλαισιώνουν ωραιότατα τα φαβορί. Ομως δε μπορώ να αγνοήσω την πιθανότητα το αχανές αμερικανικό τοπίο να έχει ξανά την τιμητική του μετά τη «Χώρα των Νομάδων» πέρυσι. Κοινώς, ποντάρω στην «Εξουσία του Σκύλου».
Σκηνοθεσίας: Δίχως να είμαι φαν της «Εξουσίας του Σκύλου», βλέπω κι εγώ ένα back-to-back Οσκαρ σκηνοθεσίας σε γυναίκα δημιουργό. Ο,τι αντιρρήσεις κι αν έχω για την ταινία, η ματιά της Τζέιν Κάμπιον εδώ είναι τέτοια που σε προκαλεί να επιστρέψεις σε αυτή πέραν της πρώτης θέασης. Και σε κάθε περίπτωση ελπίζω πως η πάντα επιρρεπής Ακαδημία δεν θα κεράσει εγκεφαλικά επιβραβεύοντας την στρογγυλεμένη καλλιγραφία του Κένεθ Μπράνα.
Α' Ανδρικός: Θα ήμουν πολύ χαρούμενος να δω νικητή τον Αντριου Γκάρφιλντ, όμως είναι χλωμό. Η όλο ψυχολογική επιβολή και εσωτερικότητα του Κάμπερμπατς δένει με το οσκαρικό buzz της «Εξουσίας τυ Σκύλου» και λογικά θεωρείται φαβορί, όχι όμως μεγαλύτερο από τον Γουίλ Σμιθ που νομίζω βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στο να εκφωνήσει τον πρώτο του πανηγυρικό λόγο στα Όσκαρ.
Β' Ανδρικός: Από τη στιγμή που δεν είμαι φαν της παρουσίας ούτε του Πλίμονς ούτε του Σμιτ-ΜακΦι στην «Εξουσία του Σκύλου», θα ποντάρω με την καρδιά εδώ λέγοντας ότι θα πολύ ήθελα να κερδίσει ο Τρόι Κοτσούρ του «CODA». Από τις πιο εγκάρδιες «δεύτερες» ανδρικές ερμηνείες της χρονιάς για μένα, πολύ κοντά με εκείνη του Χάιντς στο «Belfast».
Α' Γυναικείος: Η Στιούαρτ θα είχε καλύτερες πιθανότητες αν ήταν έστω υποψήφια στην Ένωση Ηθοποιών. Η Κρουζ ξεχωρίζει στις «Παράλληλες Μητέρες» αλλά δε φτάνει τις Κόλμαν και Τσαστέιν που έχουν ακουστεί περισσότερο στην αρκετά ανοικτή φετινή κατηγορία. Στα μάτια μου πάντως η Νικόλ Κίντμαν είναι πιο κοντά στο να κερδίσει το δεύτερο Οσκαρ της μετά τις «Ωρες».
Β' Γυναικείος: Η προηγούμενη νίκη της Ντεντς στην κατηγορία ήταν με τον «Ερωτευμένο Σαίξπηρ». Θα την επαναλάβει παίζοντας σε ταινία του σαιξπηρόπληκτου Μπράνα; Η Αριάνα ΝτεΜπόουζ για το «West Side Story» ακούγεται πολύ περισσότερο και σε αυτήν θα ποντάρω, παρά την εκπληκτική δουλειά της Τζέσι Μπάκλεϊ στη «Χαμένη Κόρη» και την πειστικότατα ασφυκτιούσα Κίρστεν Ντανστ στην «Εξουσία του Σκύλου».
Τέλος, η δική μου ανέφικτη πρόταση για κατηγορία Οσκαρ είναι εκείνη Καλύτερης Ταινίας Τρόμου ή Καλύτερης Κωμωδίας, αφού αμφότερα τα είδη αυτά η σοβαροφανής Ακαδημία τα σνομπάρει. Και να σημειωθεί πως δεν ξετρελάθηκα με το «Μην Κοιτάτε Πάνω».
Να μια ταινιά που δεν θα έφτανε (δυστυχώς) ποτέ στα Οσκαρ
Αιμίλιος Χαρμπής (Καθημερινή)
Αν η λίστα των περσινών οσκαρικών ταινιών έμοιαζε περισσότερο με line-up σε φεστιβάλ ανεξάρτητου κινηματογράφου, φέτος υπάρχει σχετική επιστροφή στην κανονικότητα. Αυτή το 2022 περιλαμβάνει τρεις ταινίες του Netflix συν ακόμα δύο («CODA», «Η Μέθοδος των Γουίλιαμς») από άλλες διαδικτυακές πλατφόρμες, κάτι φυσικά ενδεικτικό της εποχής και του κινηματογραφικού τοπίου που ραγδαία αναδιαμορφώνεται. Κατά τα λοιπά, το οσκαρικό «μενού» έχει λίγο από όλα με πιο σημαντική εξέλιξη -πέραν των προαναφερθέντων- την επιστροφή της μεγαλειώδους επικής φαντασίας στην τελετή, με το «Dune» του Ντενί Βιλνέβ, σχεδόν 20 χρόνια μετά τον τελευταίο «Αρχοντα των Δαχτυλιδιών».
Καλύτερη Ταινία: Η Εξουσία του Σκύλου
Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Ανδρικός: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Β' Ανδρικός: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι («Η Εξουσία του Σκύλου»)
Α' Γυναικείος: Ολίβια Κόλμαν («Η Χαμένη Κόρη»)
Β' Γυναικείος: Αντριάνα ΝτεΜπόουζ («West Side Story»)
Οσκαρ καλύτερης ερωτικής σκηνής: Με την ακραία πολιτική ορθότητα να επελαύνει, το παραδοσιακά πουριτανικό αμερικανικό σινεμά έχει «εξαγνιστεί» για τα καλά τα τελευταία χρόνια. Αντιθέτως ένα τέτοιο Οσκαρ θα πήγαινε στην «Μπενεντέτα» του Πολ Βερχόφεν, με το πανέξυπνο μείγμα αισθησιασμού και κωμωδίας των ερωτικών σκηνών της.
Η φετινή, 94η Τελετή Απονομής των Βραβείων Οσκαρ, θα γίνει την Κυριακή 27 Μαρτίου (ξημερώματα Δευτέρας) και θα μεταδοθεί ζωντανά και αποκλειστικά για την Ελλάδα από την COSMOTE TV. Πριν από τη μεγάλη βραδιά του κινηματογράφου, η COSMOTE TV θα κινείται σε οσκαρικούς ρυθμούς μέσα από το pop-up κανάλι COSMOTE CINEMA OSCARS, που θα κάνει πρεμιέρα την Τρίτη 1 Μαρτίου, προβάλλοντας, για όλο τον οσκαρικό μήνα καθημερινά 3 ταινίες που έχουν βραβευτεί ή έχουν προταθεί για OSCAR
