O Αστακός του Γιώργου Λάνθιμου
Οταν ο Γιώργος Λάνθιμος αποφάσισε να εγκαταλείψει την χώρα έχοντας στην τρίτη (και μισή) μεγάλου μήκους ταινία του κερδίσει μερικές από τις πιο σημαντικές διακρίσεις στο παγκόσμιο κινηματογραφικό στερέωμα, είχαμε ήδη δικαιολογημένα μεγάλες προσδοκίες από την πρώτη του αγγλόφωνη δουλεία. Οσο μαθαίναμε νέα για την πρόοδο του «Αστακού», δεν μπορούσαμε παρά να ενθουσιαζόμαστε: από την εξαιρετική σεναριακή ιδέα, από την ανακοίνωση του καστ. Κι όταν τελικά είδαμε την ταινία στις Κάννες, απλά χειροκροτήσαμε, το ξεκάθαρο βήμα μπροστά του δημιουργού της και την σταθερή άγκυρα που τον κρατά δεμένο στην πιο θαρραλέα μεριά ενός σινεμά τολμηρού και πάντα ανεξάρτητου.
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2015: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
Power Points
Η μουντή μελαγχολία της Μεγάλης Βρετανίας (ή καλύτερα της Ιρλανδίας όπου γυρίστηκε η ταινία), ταιριάζει γάντι στον Γιώργο Λάνθιμο που κάνει εδώ την πιο γοητευτική αισθητικά ταινία του, που ανοίγεται στην φύση και δοκιμάζει νέες τεχνικές, πειραματίζεται με την χρήση της μουσικής και ανακαλύπτει έναν βαθύ, συγκινητικό ρομαντισμό.
Θα μείνει κλασικό
Για την ανατρεπτική ιδέα, για τον τρόπο που μπολιάζει το ρομάντζο με μια γερή δόση κυνισμού για την τόλμη του να παραμένει απρόβλεπτο και τολμηρό παρά τα ονόματα των λαμπερών ηθοποιών που θα μπορούσαν να είναι βαρίδια σε μια τέτοια ταινία.
Γράψαμε στο Flix
Ο Λάνθιμος οχυρώνει ακόμη περισσότερο το κινηματογραφικό του σύμπαν, το ανυψώνει σε κάτι απόλυτα διακριτό και εντυπωσιακό, κάνοντας όλα εκείνα τα στοιχεία που ίσως να μπορούσαν να είναι εμπόδια -η γλώσσα, οι σταρ, ο τόπος- ξεκάθαρα, αδιαπραγμάτευτα προτερήματα.Κι αυτή η ταινία του, που φέρνει ένα κινηματογραφικό «είδος» που ξεκάθαρα όρισε ο ίδιος, στο απόγειό του, μας κάνει να ανυπομονούμε ακόμη περισσότερο για την επόμενη. Κι ακόμη περισσότερο αν αυτή θα είναι όπως μοιάζει πιθανόν μια ταινία εποχής. Γιατί ένας σκηνοθέτης σαν τον Λάνθιμο είναι σαφές ότι χρειάζεται όλο και μεγαλύτερο πεδίο να εξερευνήσει κι άλλους, διαφορετικούς κανόνες να καταρρίψει.
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του «Αστακού»
H σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε
«Αναπτύξαμε έναν κώδικα για να επικοινωνούμε μεταξύ μας. Ακόμη και μπροστά στους άλλους. Δίχως να ξέρουν τι λέμε. Οταν γυρίζαμε το κεφάλι μας αριστερά σημαίνει “σ’ αγαπώ περισσότερο απ οτιδήποτε στον κόσμο”. Κι όταν γυρίζαμε το κεφάλι μας δεξιά σημαίνει “πρόσεχε, κινδυνεύουμε”. »
Και κάτι ακόμη
Η ταινία κέρδισε το Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες και συνέχισε την πορεία του στα φεστιβάλ και τις βραβεύσεις με πιο πρόσφατα αυτά του Καλύτερου σεναρίου και κουστουμιών στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου. Ομως η ταινία κινήθηκε καλά και εμπορικά τόσο στο εξωτερικό όπου υπήρξε arthouse επιτυχία, αλλά και στην Ελλάδα δημιουργώντας ουρές στις αίθουσες και κάνοντας σαφές πως το σινεμά του Λάνθιμου έπαψε επιτέλους να θεωρείται «παράξενο» και να αναγνωρίζεται ως απλά εξαιρετικό.
Διαβάστε ακόμη
- Flix Top Ten - 2015: Το νούμερο 6
- Flix Top Ten - 2015: Το νούμερο 7
- Flix Top Ten - 2015: Το νούμερο 8
- Flix Top Ten - 2015: Το νούμερο 9
- Flix Top Ten - 2015: Το νούμερο 10
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2015: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
