Ενημέρωση

Φεστιβάλ Δράμας 2025: «Νίκη» του Σάββα Σταύρου

of 10

Εν αναμονή του 48ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, γνωρίζουμε καλύτερα τις ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος και τους δημιουργούς τους.

Φεστιβάλ Δράμας 2025: «Νίκη» του Σάββα Σταύρου

Η ταινία

Την παραμονή της μεγαλύτερης εμφάνισης της καριέρας της, μια νεαρή τραγουδίστρια χάνει τον έλεγχο της τέχνης της και του μυαλού της.

νίκη

Ο σκηνοθέτης

Ο Σάββας Σταύρου είναι σκηνοθέτης/σεναριογράφος, γεννημένος στην Κύπρο και με έδρα το Λονδίνο. Είναι απόφοιτος προγραμμάτων όπως το Sundance Lab, το Berlinale Talents και το BFI Network @LFF, με αρκετές ταινίες μικρού μήκους που έχουν προβληθεί διεθνώς σε φεστιβάλ. Το πιο πρόσφατο έργο του, BUFFER ZONE, ένα μιούζικαλ που εξερευνά την επικοινωνία μεταξύ δύο στρατιωτών από αντίπαλες πλευρές, χρηματοδοτήθηκε από το BFI και έκανε πρεμιέρα στο Clermont-Ferrand και το BFI Flare Festival το 2023, κερδίζοντας βραβεία Καλύτερου Ηθοποιού, Καλύτερου Σκηνοθέτη και Καλύτερης Ταινίας σε διάφορα φεστιβάλ. Ως σκηνοθέτης μουσικών βίντεο, η δουλειά του έχει ξεχωρίσει σε δημοφιλείς πλατφόρμες όπως το Promo News, ανάμεσα σε ονόματα όπως Massive Attack και Florence + the Machine, ενώ τα βίντεο του για τους The Irrepressibles επιλέχθηκαν και παρουσιάστηκαν από το NOWNESS. Στον χώρο της διαφήμισης, ο Σάββας έχει αναλάβει παραγωγές για μεγάλους πελάτες όπως Apple, Samsung, Nike και Adidas, ενώ έχει επίσης δουλέψει σαν παραγωγός σε μουσικά βίντεο για τους Rolling Stones, Dua Lipa, Muse, Sam Smith και Charlotte Gainsbourg. Αυτή την περίοδο, δουλεύει στο μοντάζ του WHEN THE MUSIC STOPPED, μια ταινία μικρού μήκους χρηματοδοτούμενη από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και την ΕΡΤ. Παράλληλα, αναπτύσσει ένα σύνολο τριών μεγάλου μήκους έργων, μεταξύ των οποίων το LOVESONG TO LAVENDER MENACE (χρηματοδοτούμενο από το Screen Scotland) και το THE ONES LEFT BEHIND, ένα από τα 8 έργα που συμμετείχαν στο Sundance Mediterranean Screenwriters Lab το 2018.

νίκη

Εξι ερωτήσεις για τη «Νίκη»:

Πώς επιλέξατε το θέμα της ταινίας σας, ποια ήταν η αρχική ιδέα, ποια η ανάγκη να αφηγηθείτε αυτή την ιστορία;

Όταν με προσέγγισαν από την AbFab Productions για να συμμετάσχω σε αυτή τη σειρά μικρού μήκους ταινιών (τι όμορφη ευκαιρία!), έπρεπε να σκεφτώ μια ιδέα γρήγορα και να την υλοποιήσω άμεσα. Ο στόχος ήταν ξεκάθαρος: ταινίες που γυρίζονται σε μία μέρα, με έναν χώρο, το πολύ δύο ηθοποιούς, περιορισμένο budget και ελεύθερη αναφορά στην πανδημία. Αυτά βοήθησαν να καθαρίσει η σκέψη και να εστιάσω στην ουσία της ιστορίας. Πιστεύω ότι γράφουμε καλύτερα όταν γράφουμε για πράγματα που γνωρίζουμε. Έτσι και γεννήθηκε η «Νίκη» - σχεδόν αυθόρμητα - σαν ένας τρόπος να διαχειριστώ όλα τα συναισθήματα που είχαμε πολλοί από εμάς σε μια τόσο αβέβαιη περίοδο — άγχος, φόβο, ανασφάλεια. Ήθελα να μιλήσω για την πίεση που νιώθουμε να "πετύχουμε", και πώς αυτή συχνά συγκρούεται με τις εσωτερικές μας φωνές αμφιβολίας (ειδικά όταν αυτές ήρθαν στην επιφάνεια μέσα στη στασιμότητα της πανδημίας). Οπότε είναι και μια προσωπική ταινία για μένα, γιατί αγγίζει και δικές μου πτυχές. Στην πορεία, η ταινία εξελίχθηκε σε έναν φόρο τιμής σε όλους εκείνους που πάλεψαν, γέλασαν, έκλαψαν και μάτωσαν για τα πιστεύω τους — που έχασαν και ξαναβρήκαν τη λογική, την αξιοπρέπεια, την ελπίδα και τη συμπόνια για τον εαυτό τους — που αναζητούν μέσα τους το "γιατί" της δημιουργίας, της προσπάθειας, της ύπαρξης. Και παρά τον διαρκή φόβο της αποτυχίας, συνεχίζουν να ελπίζουν… έστω και στην απλή πράξη της προσπάθειας.

Τι σας δυσκόλεψε στην πραγματοποίηση της ταινίας, τι σας έφερε μεγάλη χαρά, ή τι σας εξέπληξε - θετικά ή αρνητικά;

Η ταινία ήταν εξαρχής σχεδιασμένη να γυριστεί σαν ένα συνεχόμενο μονοπλάνο, που θα κατέληγε σε μια σκηνή τραγουδιού. Ήθελα το κοινό να παρασυρθεί σε μια έντονη διαδρομή — και χωρίς cuts, η ένταση της ‘τρέλας΄ της Νίκης θα κορυφωνόταν φυσικά. Όμως αυτό έβαλε πίεση σε όλη την παραγωγή, ειδικά την ημέρα του γυρίσματος. Υπήρξε μια στιγμή που δεν ήμασταν καν σίγουροι ότι θα καταφέρναμε να ολοκληρώσουμε το γύρισμα! Το συνεργείο και οι ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί και ανταποκρίθηκαν λαμπρά στην πρόκληση. Το μάθημά μου είναι ότι για να πετύχει κάτι τέτοιο, χρειάζονται πολύ μεγαλύτεροι πόροι και σημαντικά υψηλότερο budget. Αυτό που με συγκίνησε ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της ταινίας, ήταν η συνεργασία με τόσο ξεχωριστό συνεργείο και heads of department, που πίστεψαν τόσο πολύ στο όραμα της ταινίας, ώστε το ανέβασαν σε επίπεδα που δεν είχα φανταστεί. Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία γεννήθηκαν και νέες δημιουργικές σχέσεις που εκτιμώ βαθιά. Αγάπησα ιδιαίτερα τη συνεργασία μου με τη Μελεντίνη στην αναπαράσταση του κλασικού τραγουδιού της Ελένης Τσαλιγοπούλου «Εγώ Σ’αγάπησα Εγώ», για την τελική σκηνή της ταινίας. Και φυσικά, η μεγαλύτερη χαρά σε αυτή την ταινία ήταν η συνεργασία με τις μοναδικές Φλομαρία Παπαδάκη και Έλενα Τοπαλίδου — δύο ηθοποιούς που είναι φτιαγμένες από αστερόσκονη. Τις θαυμάζω απεριόριστα, κι έδωσαν ζωή στους χαρακτήρες με τρόπο αυθεντικό και βαθιά συγκινητικό, σαν να άντλησαν απευθείας από το δικό μου εσωτερικό πάθος.

Η ελληνική κινηματογραφική κοινότητα βρίσκεται σε αναβρασμό την τελευταία περίοδο. Πόσο αφορά αυτό τους/τις σκηνοθέτες της δικής σας γενιάς και ποια βήματα θα θεωρούσατε ως βελτίωση;

Είναι αρκετά ανησυχητικά όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο. Η αβεβαιότητα για το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά και για τα μέσα επιβίωσης όλων εμάς των δημιουργών. Ο κινηματογράφος είναι ο πιο άμεσος και δυνατός τρόπος να πεις την ιστορία σου στον κόσμο, και περιορίζοντας τα κονδύλια και τις δυνατότητες να διηγηθούμε αυτές τις ιστορίες, τι είδους ελληνικός κινηματογράφος μπορεί να υπάρξει; Παρόλα αυτά, είμαι αισιόδοξος. Η κρίση ποτέ δεν εμπόδισε δημιουργούς να κάνουν εξαιρετική δουλειά με τους πολύ περιορισμένους πόρους και χρηματοδότηση που είχαν. Δείτε το «Greek Weird Wave», που έφερε το ελληνικό σινεμά στο παγκόσμιο προσκήνιο. Είναι δύναμη να κοιτάς τους περιορισμούς σου και να δημιουργείς με ό,τι έχεις, και δεν πιστεύω ότι αυτό θα σταματήσει τους Έλληνες δημιουργούς να αφηγηθούν τις ιστορίες τους, με όποιο τρόπο μπορούν.

Είναι οι πλατφόρμες και το streaming μια ευκαιρία για τη διανομή και προβολή της μικρού μήκους ταινίας; Ποιες άλλες λύσεις θα βλέπατε προκειμένου η μικρού μήκους ταινία να φτάσει σε περισσότερο κόσμο;

Οι πλατφόρμες και τα streamers είναι πράγματι ένας εξαιρετικός τρόπος για να διανεμηθεί μια ταινία μικρού μήκους. Πρόσφατα μια ταινία ενός φίλου μπήκε στο Disney+, κάτι που είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Ξαφνικά, βρίσκεσαι σε μια παγκόσμια πλατφόρμα, προσβάσιμος σε όλους, και επειδή υπάρχουν πολύ λίγες ταινίες μικρού μήκους εκεί, η δική σου ξεχωρίζει. Παρόλα αυτά, δεν έχει σημειώσει τόσες προβολές όσο, για παράδειγμα, ένας άλλος φίλος που ανέλαβε την ταινία του το ‘Short of the Week’, μια δωρεάν online πλατφόρμα. Εκεί κατάφερε να αγγίξει ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό. Το πιο σημαντικό είναι να φτάσει η ταινία στον θεατή που της ταιριάζει — και αυτό εξαρτάται πολύ από το ύφος και το θέμα της. Ίσως κάποιες φορές να είναι προτιμότερο να είναι διαθέσιμη δωρεάν στο διαδίκτυο, ενώ άλλες, να λειτουργεί καλύτερα μέσα από μια πιο περιορισμένη, curated πλατφόρμα όπως το Disney+.

Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για εσάς, αλλά και για το σημερινό κινηματογραφικό τοπίο; Τι προσδοκίες έχετε από τη νέα καλλιτεχνική διεύθυνση;

Το Φεστιβάλ Δράμας για μένα σημαίνει επικοινωνία, ανταλλαγή, συνύπαρξη, αλληλεγγύη και ελπίδα. Είναι από τα λίγα φεστιβάλ που καταφέρνουν να φέρνουν τόσο κοντά το κοινό και τους δημιουργούς — με έναν τρόπο ουσιαστικό και ανθρώπινο — ώστε έχει πλέον καθιερωθεί ως μια από τις πιο ζωντανές και αναμενόμενες στιγμές του ελληνικού κινηματογραφικού τοπίου κάθε χρόνο. Έχω εμπιστοσύνη ότι η νέα καλλιτεχνική διεύθυνση θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη σημασία και την πολιτιστική του ακτινοβολία, και σε διεθνές επίπεδο.

Τι κάνει μία ταινία μικρού μήκους... μεγάλη;

Η ειλικρίνεια. Κουβαλά μέσα της όλα εκείνα τα συναισθήματα που μπορούν να κάνουν μια ταινία να φαίνεται «μεγάλη».

νίκη

Νίκη: Σκηνοθεσία / σενάριο - Σάββας Σταύρου | Πρωταγωνιστούν - Φλομαρία Παπαδάκη, Έλενα Τοπαλίδου | Παραγωγός - Κυριακή Βύρου | Συμπαραγωγός - Εμμα Δοξιάδη | Διευθυντής Φωτογραφίας - Κωνσταντίνος Κουκουλιός | Καλλιτεχνική Διεύθυνση - Δήμητρα Σουρλαντζή | Μουσική - Μελεντίνη | Ενδυματολόγος - Βασιλεία Ροζάνα | Κουστούμια - Ελένη Καββάδα | Μακιγιάζ / μαλλιά - Σισσυ Πετροπούλου | Μοντάζ - Χρήστος Γιαννακόπουλος | Σχεδιασμός Ήχου - Περσεφόνη Μηλιου | Κόλορ - Μάνθος Σαρδης

νίκη

Φεστιβάλ Δράμας 2025 | Γνωρίστε εδώ όλους τους δημιουργούς και τις ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος αλλά και τις ελληνικές ταινίες στα διεθνή προγράμματα του Φεστιβάλ.