Δεκέμβριος: ο μήνας που παραδοσιακά το Flix κοιτάει πίσω και συνθέτει το μεγάλο παζλ της (κινηματογραφικής και όχι μόνο) χρονιάς. Πώς θα περιγράφαμε κινηματογραφικά το 2025 λοιπόν; «Η Ζωή Ηταν Ωραία», ή... «Εξολοθρευτής»; Τι μάς έμαθε, τι θα κρατήσουμε, τι θα πακετάρουμε στις αποσκευές μας προχωρώντας προς το άγνωστο 2026;
Αυτά ρωτήσαμε φίλους του Flix - ανθρώπους του σινεμά μπροστά και πίσω από τις κάμερες, αλλά και δημιουργούς από άλλους κόσμους – μουσικούς, εικαστικούς, ραδιοφωνικούς παραγωγούς, δημοσιογράφους, συγγραφείς και κάθε μέρα, για όλο τον Δεκέμβριο, μοιραζόμαστε όσα μας είπαν.
Best of 2025: Αναζητήστε στο ειδικό τμήμα του Flix τα αγαπημένα της χρονιάς από τους αγαπημένους της χρονιάς. Οι λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς από Ευρώπη και Αμερική και όλα όσα αφήνει πίσω της η κινηματογραφική χρονιά που φτάνει στο τέλος της
Οι σκηνοθέτες Στέργιος Ντινόπουλος και Χρυσιάννα Παπαδάκη είχαν μια χρονιά που τους έφερε αποφασιστικά στο προσκήνιο του διεθνούς κινηματογραφικού ενδιαφέροντος. Η «Αρκουδότρυπα», η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία τους - που γεννήθηκε μέσα από την ομότιτλη βραβευμένη μικρή, έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διαγωνιστικό Τμήμα του τμήματος Venice Days του 82ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, αποσπώντας αργότερα το βραβείο Europa Cinemas Label ως η Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία, επιβεβαιώνοντας ότι το υλικό και οι θεματικές που είχαν ήδη ξεχωρίσει στη μικρού μήκους εκδοχή του έργου μπορούσαν να αποκτήσουν μεγαλύτερο βάθος και κινηματογραφική ωριμότητα. Με φόντο ένα ορεινό χωριό και στο επίκεντρο τη σχέση δύο γυναικών, η ταινία ξεδιπλώνει με ευαισθησία μια ιστορία αγάπης, ταυτότητας και ενηλικίωσης, φωτίζοντας την ελληνική επαρχία με μια ματιά τρυφερή αλλά και αιχμηρή.
Και για τους δύο, το 2025 σηματοδότησε τη μετάβαση από την υπόσχεση στην εδραίωση: από τη μικρού μήκους δημιουργία που τους σύστησε στο κοινό, σε ένα μεγάλου μήκους φιλμ που συνομιλεί ισότιμα με το σύγχρονο ευρωπαϊκό σινεμά. Τι σημαίνει λοιπόν αυτή η χρονιά για τους ίδιους και τι εύχονται για το 2026;
Στέργιος Ντινόπουλος
Το αγαπημένο μου του 2025: Η Ελληνική πρεμιέρα της «Αρκουδότρυπας» στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Να βλέπεις το χωριό σου στην μεγάλη οθόνη. Τα γέλια του κοινού, τα κλάματα στο τέλος της ταινίας, και η εκτόνωση του να μοιράζεσαι κάτι που αγαπάς και που παλεύεις για τόσα χρόνια με φίλους, με οικογένεια, με συνεργάτες, με αγνώστους.
Τι μου έμαθε το 2025: Μου έμαθε να βάζω όρια. Μου έμαθε να στηρίζομαι στους φίλους μου και να είμαι ειλικρινής και με εκείνους και με τον εαυτό μου. Μου έμαθε οτι η οικογένεια είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο, όποιο και να την συντελεί.
Αν το 2025 ήταν ταινία, θα ήταν: Μην Περιμένεις Πολλά απο το Τέλος τους Κόσμου.
Τι ονειρεύομαι για το 2026: Η ευχή μου είναι να πετύχει η κινητοποίηση της Ορατότητας Μηδέν και να αυξηθεί η χρηματοδότηση για τον Ελληνικό κινηματογράφο απο τον ΕΚΚΟΜΕΔ για να γίνονται περισσότερες ταινίες στην Ελλάδα από όλους τους ταλαντούχους και εκπληκτικούς δημιουργούς που έχουμε. Να γίνει βιώσιμος ο κινηματογραφικός τομέας στην Ελλάδα και να επενδύσουμε, και με καρδιά και με φράγκα, στην τέχνη. Δεν έχω ξαναδεί τόση αλληλεγγύη στον καλλιτεχνικό χώρο και ονειρεύομαι έναν κόσμο που οι καλλιτέχνες αλληλοστηριζόμαστε και χτίζουμε ανεπηρέαστοι απο εξουσίες υποδομές για την έκφραση της αλήθειας και της ομορφιάς.
Χρυσιάννα Παπαδάκη
Το αγαπημένο μου του 2025: Στο φεστιβάλ κινηματογράφου Bενετίας αυτό το καλοκαίρι. Ενα βράδυ πολύ αργά, σχεδόν χαράματα. Μπορεί να ήταν και η νύχτα μετά από την πρεμιέρα της μεγάλου μήκους της «Αρκουδότρυπας», δε θυμάμαι. Μπήκαμε, όπως κάθε μέρα, με το βαποράκι προς το ξενοδοχείο μας. Η διαδρομή κρατούσε σχεδόν μία ώρα, την είχα κάνει 100 φορές. Αλλά βρήκα θέση μπροστά μπροστά στο ανοιχτό κομμάτι. Εντελώς άδειοι δρόμοι, ήσυχα, να επιπλέουμε στα έρημα φιδίσια κανάλια της αρχαίας πόλης. Μάλλον χρειαζόμουν αυτήν την ησυχία για να αισθανθώ για πρώτη φορά τη σημασία ότι η ταινία μας ταξίδεψε μέχρι εκεί.
Τι μου έμαθε το 2025: Oχι πολύ γιορτινό, αλλά ότι δεν θα έπρεπε να εμπιστεύομαι τον κόσμο τόσο γρήγορα, και ότι για κάποιους η αλήθεια είναι πλαστελίνη.
Αν το 2025 ήταν ταινία, θα ήταν: Μάλλον μια από τις άπειρες ταινίες που δεν έχω δει γιατί δεν έχω ιδέα τι γίνεται στον κόσμο.
Τι ονειρεύομαι για το 2026: Ελευθερία, ειρήνη και δικαιοσύνη για τον λαό της Παλαιστίνης.
Best of 2025: Αναζητήστε στο ειδικό τμήμα του Flix τα αγαπημένα της χρονιάς από τους αγαπημένους της χρονιάς. Οι λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς από Ευρώπη και Αμερική και όλα όσα αφήνει πίσω της η κινηματογραφική χρονιά που φτάνει στο τέλος της