Πέντε χρόνια αφότου χρειάστηκε να φιλοξενήσει εκτάκτως την ενήλικη κόρη της με ...αξέχαστα -και για τις δύο- αποτελέσματα και όσο ανακαινίζεται το διαμέρισμά της, η Ζακλίν αναγκάζεται -προς μεγάλη της χαρά- να μετακομίσει στο σπίτι της άλλης της κόρης, Καρόλ. Οι «λίγες μέρες», όμως, τελικά γίνονται «λίγοι μήνες» και η Ζακλίν δε δείχνει καθόλου έτοιμη να φύγει: αναδιοργανώνει την κουζίνα, αναλαμβάνει το μαγείρεμα, μονοπωλεί το τηλεκοντρόλ, είναι παντού και ακούει τα πάντα, γενικότερα ήρθε για να μείνει! Έχει, όμως, και τα δικά της μυστικά...
Στο «Μαμά, Γύρισα», η Ζοσιάν Μπαλασκό υποδεχόταν στο σπίτι την σαραντάρα κόρη της που αναγκαζόταν να επιστρέψει στο πατρικό, εδώ πηγαίνει εκείνη σπίτι της άλλης της κόρης με το έτσι θέλω, επαναλαμβάνοντας τον ρόλο, σε μια λίγο διαφορετική εκτέλεση της ίδιας συνταγής πλατιού χιούμορ, άβολων οικογενειακών αληθειών και ζαχαρωμένης τρυφερότητας.
Φανταστείτε ένα καλοστημένο τηλεοπτικό σίτκομ, όπου λίγο πολύ ξέρεις από την αρχή το πως λειτουργεί ο μηχανισμός του, τον τρόπο με τον οποίο ξετυλίγεται το σενάριο, την διαδρομή των συναισθημάτων από την αρχή ως το τέλος. Το μόνο που λείπει είναι το κονσερβασισμένο γέλιο, αλλά ακόμη κι αν όλα είναι ακριβώς όπως τα φαντάζεστε, η δυναμική ερμηνεία της Ζοσιάν Μπαλασκό και μερικές έξυπνες στιγμές φέρνουν στα χείλη κάποια χαμόγελα.
